Echt als een lijk in bed gelegen.
Wat kan een mens slapen.
Na de muggenmoord, een motjes moord, gordijn dicht wat niet kon omdat de was aan de roe te drogen hing,
Even de deken weer terug trekken was het echt boem en weg waren we😆

Wel een dingetje vanmorgen.
De reis naar Irissarry.
Bus, trein alles pas na 15 uur.
De trein gaat eerst weer terug naar Bayonne.
Maar Els had zich verheugd op het boemeltje.

En dan bied de gastvrouw ons aan helemaal te brengen.
Wel tegen reiskosten maar dat is natuurlijk hartstikke oké.
Het is wel 36 km heen en 36 km terug.

Het regent vandaag. Somber en grauw en de wolken hebben een dik tapijt om de berg toppen heen gelegd.

Zo lijkt het niet zo hoog😁
In Irissarry is er weinig te beleven.
We zijn er rond 12.30 uur en moeten tot 18.00 uur zien zoet te brengen.

1 restaurant open tot 15.00 uur. Een creperie.
En geen code van de deur van het appartement.
Dus mailen hoe dat werkt, regen spul aan en naar de creperie.

Daar zegt Els hoi.
Ik zeg hoi terug maar ze heeft het tegen twee knullen die ze wel aardig uit vindt zien.
In het nederlands wordt er terug gegroet.😀
Altijd oppassen wat je zegt dus.

Het eten is allemaal van lokale producten van hier van hier.
Salade en friet.
Of crepes.
We bestellen een galette met gerookte forel, cremé fraice met bieslook en sla.

Drinken?
Ze hebben alleen lokale cola.
Nee dan maar sweppes.
Met citroen zegt els.
Als dat komt schieten we in de lach.

Een glas met een laagje knalgele citroen siroop en een flesje sweppes.
Het mengen is het spannenste moment van de dag🤣

De galette oftewel hartige pannenkoek is heerlijk.
Daarna komt ze vragen of we een nagerecht willen.
We krijgen de toetjes kant van de kaart.
Crepés.
Zoete pannenkoeken🤣

En we zeiden nog dat we gezond wilden gaan eten.
Vanavond een broodje.
We mogen bij het restaurant blijven zitten tot 18 uur.
De meegezeulde margriet is nu welkom.
De blog schrijven kan ook vast.

En de was 2 paarse onderbroeken, een bh en shirt
Hangen aan de ballustrade van het restaurant te drogen🤣

Er speelt zich nog echt een dorps tafereeltje af.
De bedienster gaat er vandoor maar de auto wil niet starten.
De hulp in de vorm van een andere dame komt erbij.

Nog niks.
Dan komt er een jerrycan benzine aan te pas.
De benzine tank zit met een grote ronde dop die ze niet weer dicht krijgt.
Een hoop gemopper maar het lukt dan toch.

Jerrycan wordt weggebracht en ze komt met een andere jerrycan terug.
Die wil ze achterin gooien.
Trekken aan het portier maar die zit nog op slot🤣

Dan kan ze weg.
Stapt in en... auto start niet.
Flink proberen.
Straks worden mijn paarse onderbroeken weggeblazen zeg ik nog.🤣

De andere vrouw komt er weer aan te pas.
Motorkap open wat gerommel en dan is het applaus.
De dame scheurt er vandoor🤣

Zo gaat de tijd wel voorbij.
Ondertussen begrijpt Els dat de trein van Bayonne naar St Pied niet is op komen dagen.
Zo hebben wij vandaag dan toch maar weer onze geluks momentjes.

Als de was droog is en de zon een beetje van zich laat horen gaan we een beetje aan de wandel.
En dan gaat het een beetje regenen.

Dus lopen we even een tuincentrum in.
Meer een allegaartjes winkel.
Ook etenswaren maar groot verpakkingen.

Buiten is het dan weer droog en we wandelen verder.
Hartstikke leuk landweggetje richting kerk.
Bokjes op de foto die prompt te dichtbij gaan staan voor de foto.
Pff blaast Els en ze lopen snel naar achteren.

Schaapjes die ineens met hun achterwerk naar ons toe gaan staan.
Duurt even maar dan heb je ook wat🤣

Als we weglopen zegt een schaap beeehhh
En beiden zeggen we beeehhh terug.
Mensen moeten altijd het laatste woord hebben😀

We lopen langs de epicerie een kruidenier.
Beetje wijn voor vanavond zakje chips voor het aanvullen van onze zouten en zakjes thee.🤣

Bij de bakker vinden we dat we ons mogen verwennen met een streepje gebak. En een croissantje. Meer heeft ie niet
Het luieren zit er na vandaag op dus we gaan het eraf lopen.

Bij de kerk kijken we even binnen.
Leuk kerkje.
Het kerkhof erom heen is goed onderhouden.


En dan lopen we naar het huis.
Spannender kan het niet worden?
Nou reken maar van wel.
Geen sleutel en een codekastje zonder code.

Onze vraag wordt niet beantwoord, dus airbnb bellen.
We hebben geen account daar hadden ze bij de boeking niet om gevraagd dus kunnen ons ondanks alle pogingen niet helpen.

Wij kunnen in de stress ons boekings nummer niet vinden.
Die vinden we dus terug bellen.
Ze gaan ons helpen en het duurt even.

En dan een mail van de eigenaar met de code.
Wat een spanning.
De sleutel komt nu ook en we bedanken de man voor de hulp.

Ik ben blij met Els en haar talen kennis.
Alleen had ik heel lang gestunteld en geen idee of ik het gered had.

Het huis is prachtig.
Een joekel van een badkamer keuken en al.
De wc heeft geen deur maar wel een douche gordijntje🤣

We slapen weer knus samen.
En nu zitten we te ontstressen achter een kop thee met de vier jaar getijden.

Het leven is weer goed😁

Geschreven door Carolines.wandeldagboek