Goh twee weken dik thuis en veel gedaan.
En wat wil ik graag weer aan het werk.
Morgen mag ik dan.

Mijn hand doet redelijk wat ik wil en ik heb behoefte aan structuur.
Twee weken van gekke dingen en serieuze zaken.

En getob met Jip de kat.
Gisteren bleek hij een schildklier probleem te hebben.
Twee maal daags aan smerige medicijnen.

Thuis lezen en zien dat het als bijwerking jeuk geeft.
Speuren op ervaringen en lezen hoeveel ellende het geeft.

En dan zien dat er ook voer is ipv medicijnen.
Dus dat besteld.
Daarna door naar Amstelveen.
Spellenmiddag bij Marja.
Pelgrimage spel.

Heel gezellig.
En vandaag is het heet.
En ik ben onrustig.
Druk in mijn hoofd al een paar dagen.
Daardoor mijn nieuwe lenzen kwijt die ik later in de prullenbak terug vindt. Gelukkig ingepakt in de doos 🤣

Een fietspomp die niet werkt, naar de fietsemaker lopen om er daar achter te komen dat ie met vakantie is.
Bij action nieuwe fietspomp halen die ik ook niet werkend krijg dus met de nodige kracht termen weer naar huis lopen.🤣

Vandaag moet ik resetten.
In conclaaf met dierenarts die me de medicijnen terug laat brengen.
En dan sta ik na een hoop getut buiten.
Om 12.30 uur.

Met al dat drukke gedoe in die bovendop er net niet bij nagedacht dat dit het heetst van de dag is.🥵

En de muziek gaat weer een keer op.
Even afleiding.
De route is wel duidelijk.
Om 18 uur komt Ria eten dus dan moet ik thuis zijn en gekookt hebben.
Vandaag dus geen gedachtes over hoe ga ik.

Voor extra afleiding brul ik lekker hard mee met de muziek.
Mijn medemens had wat te lachen.

Mijn hoed is flink ingewijd.
Een petje volstaat niet meer zonder nek bescherming.
Vind een hoofddeksel maar niks, maar het is noodzaak.
Bij de watertap drink ik mijn eerste halve liter water.
Ik moet wel wat te zweten hebben.
Dan loop ik door naar Weipoort.

De onrust is er niet uit te krijgen lijkt het wel.
Maar als ik mee brul,
We dansen de zon op, voel ik me wel wat beterder in mijn velletje terug zakken.
Bij de ijsboerderij kan ik het niet laten.

Een ijsje. En even zitten.
En net als ik weer loop en nog maar eens brul dat we de zon opdansen zie ik een mannetje die tegen me wil praten.
Ben je helemaal gek geworden?
Met dit hete weer te gaan lopen?

Hu?
Heerlijk weer zeg ik.
Jij moet naar zuid Afrika dan heb je het altijd heet.
Ik schiet in de lach en wens de knorrepot een fijne dag.
Dan ligt er een oude man naast zijn fiets op de weg.
3 vrouwen staan met een parapu hem uit de zon te houden.

Mijn hulp hebben ze niet nodig, de ambu komt eraan maar toch bedankt voor het aanbod.
De muziek blijft nu maar af.
En als ik dan aan het eind naar Zoeterwoude centrum terug loop vind ik het ineens warm.
De hoed moet af. Het water gutst van mijn hoofd.

Polder nauwelijks wind en geen schaduw.
Tja ga dan ook vroeg lopen mopper ik.
Bij het dichte café rust ik nog even uit op een bank in de schaduw.
Een zuchtje wind en het kippenvel staat op mijn armen.
Gauw de zon maar weer in🤣
Maar wel even schoenen uit en een halve liter vocht erin kiepen voor ik verder ga.

Bij de kerk staat de tekst bij de jacobs schelp.
Een behouden reis.
Ik hoop het voor alle pelgrims maar ook zeker voor Els en mij.
Els waar ik me zorgen om maak.

Ik bedenk me een kaarsje op te gaan steken maar er is een begrafenis aan de gang.
Daar heb ik geen behoefte aan.
Om even af te koelen loop ik het graalhuis in.
De kringloop van Zoeterwoude.
Een hoop zooi.

En dan verder.
Irene spookt een hele poos door mijn hoofd.
Degene door wie we als pelgrims met elkaar in contact zijn gekomen toen ze het pelgrimspad begeleidde.

Die het nu zo zwaar heeft nu ze bijna aangekomen is bij haar laatste camino.
Wat zijn we met zijn allen in gedachten vaak bij haar.
Soms is het zo oneerlijk in het leven.

En zo in de loop van de wandeling wordt die bovendop ook weer rustig.
En verdwijnt de onrust uit mijn lijf.
Goed dat ik ben gaan lopen.
Ik besluit langs de pluktuin te gaan.

Kijken of ze courgettes hebben.
Helaas gesloten en opgeheven wegens het proletarisch winkelen van mensen.
Wat bezielt mensen toch.

Even verderop wel eitjes scoren.
Ik kan het geldkistje nergens vinden.
Een man die groente haalt vertelt dat de sperziebonen zo lekker zijn.
De laatste tijd vind ik ze net mesjes dus ik hoef ze even niet meer.

Als ik het geldkistje gevonden heb wens ik de man een fijne dag nog en loop verder.
De koeien staan nu einderlijk in de wei.
Lang was het te nat en drassig.

Ik ga ze even begroeten en klets een poosje met ze.
Zielig dat ze geen schaduw hebben.
Net als veel schaapjes.
Dan wens ik ze een vrolijke luide koele fijne avond en zwaai uitbundig gedag en schiet een man die achter me fietst onbedaarlijk in de lach.
Geen idee waarom😁
Ik had hem niet gezien en waande me onbespied.

Het stalletje met veldboeketten staat er ook.
13,50 voor een bosje uit eigen tuin.
Ik vind het maar een hoop geld.
Bij het boeken kastje de zingende zaag nog even zitten.
En als ik een klein stukje verder ben zie ik dat het koffie huisje open is.
Koffie thee en limo.

Lekker even wat kouds erin.
Nou geen limo, dus verder.
Even met Ria geapped dat ik haar app als ik thuis ben en dan wel even door kachelen.
Bij het water ligt een oude visserstent in de struiken.
Is het nou zoo moeilijk je troep op te ruimen?
Blijkbaar denk ik.

Er staat een bord wij zorgen voor schoon drinkwater naast een vieze waterplas.
Zoetermeer heeft nog een taak te vervullen😆
Een veroeste fiets staat met een gemeentelijke waarschuwing aan een paal.

Die is vast uit het water gevist.

En dan sta ik weer aan het begin. 21 km op de teller erbij.
Tijd voor als een haas eten koken en Ria appen.
Zeiknat van het zweten, maar geen tijd meer om nog te douchen.
Dat komt later wel.
En na gezellige uurtjes is het nog even douchen en dan slapen.
Half zes gaat de wekker weer.
De kalmte is weer mijn lijf ingeslopen en mijn hoofd is weer op orde🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek