Tja hoe begin ik vandaag, behalve dat mijn neusharen verschrompeld zijn, we een geweldige rot nacht hebben gehad, geschrokken zijn van het bericht van Marja en 29 km zo ontzettend genoten hebben.

Nou zo dus maar.
8 uur ontbijt.
Ladieladiela dat is vroeg.
Lunchpakketje maken, de anderen uitzwaaien en na wat getut, staan ook wij half 10 buiten.

Mooi weer en de broekspijpen gaan er rap af.
Hogh Elten via het Pieterpad en via een andere weg terug.
En dan is daar Pietertje.
Enthousiast wordt hij begroet met een aai over zijn bol en jawel...
Ook de andere drie gekke pelgrims aaien hem met verve over zijn rood witte bolletje🤣

Pietertje bloost ervan, al die dames handen.
Het pad gaat al snel het bos in en daar blijven we vandaag dan ook.

Na 5 km eerste bankje.
We hebben een zee aan tijd vandaag, want we hoeven pas om 19.00 uur in een restaurant te zijn.
Willem is een week fietsen dus wordt er niet gekookt vandaag.

Poosje zitten en dan gaat het door.
Heuveltjes op. Goed voor, mogelijk Vera en Els en ik die in september willen gaan lopen.

Dan komen we bij de uitkijktoren.
Gaan we naar boven?
Tuurlijk we zijn in training.
Halverwege gaat het even mis.
Ik zak door mijn bloedsuikers en mijn hart bonkt eruit.
Even voorover hangen maar.

Als het weer gaat, gaat het verder omhoog.
104 treden totaal.
We genieten van het uitzicht.
En Els en ik laten even zien hoe het er samen op de camino aan toe gaat.

Eenmaal beneden aan de bammetjes, ontdekt Els het bericht van de pech van Marja.
We schrikken ervan en zijn er ook even stil van.
Wat een pech.

Berichtje tikken en dan gaan we verder.
Op het pad zitten, even later een vrouw met een kind.
Het kind wrijft voorzichtig over de blaadjes van een varen.
De vrouw vertelt wat.
Je ziet ze samen zo duidelijk genieten.
Met plezier kijk ik ernaar.

Als ik verder loop komt er een wat ouder stel de hoek om.
Hij is bezig zijn shirt uit te trekken en wrijft daar zijn oksels stevig mee droog, waarna hij een schoon shirt van zijn vrouw krijgt.

Ik schiet ervan in de lach.
Het is fijn om een poosje vooruit te lopen in mijn up.
Druk in conclaaf met Pietertje.
We hebben samen zoveel meegemaakt.
Na de camino's loop ik hem nog een keer samen met Els spreken we af.

Dan is de weg, weg op komoot en blijft weg.
Poos geen bereik gehad dus gaat het mis.
Aan twee mannen de weg gevraagd gezien er twee law paden lopen.


Al snel zitten we weer goed.
De bekende brug waar ik al naar uitkeek gaan we over.
Wat leuk.
Het was ook een van de routes die me zeer bij is gebleven.
Bij een bankje houden we nog even een stop.
Ik duik de struiken in.
En net als het begint te stromen gaan er rode mieren zich bedenken dat ze een mooie uitkijktoren hebben gevonden.

Ik ben zeer snel klaar vandaag🤣 we zitten nog even maar dan kom ik erachter dat een pannenkoeken restaurant nog maar 700 m ver weg is.
Dus hop in de benen en erop af.

Hogh Elten we hebben het gehaald.
Koffie en voor Vera en Gerda de appeltaart.
Hartstikke leuk tentje met allemaal heksenbezems aan het dak en op het erf met een Hans en Grietjes huis.

De koffie is goedkoper dan in Nederland.
Na een poosje moeten we wel weer verder.
We gaan nog even de Vitus kerk in waar ze aan het oefenen zijn voor een concert.

Klinkt mooi.
Volgens Els krijgen we een pittige klim naar Hoch Elten
Ehhhh volgens mij dalen we af en zijn we al in Hogh Elten🤣

Ach ja het is een lange wandeling🤭
We dalen flink af en dan kijk ik achterom.
Van de rest geen spoor.
Even wachten, maar niemand te zien.

Terug klimmen nu.
Staan ze een rooie zingende borst op te nemen.
Jaha de wandeling duurt altijd veel langer omdat er zoveel bekeken en gefotografeerd moet worden.

Eenmaal beneden aan de weg is Pietertje gedaan. Via google maps gaat het nu aan de terugweg.
Af en toe even zoeken, maar een mooie weg.
Pietertje laat zich af en aan nog zien.

Fijn hij wandelt nog gezellig mee.
Maar op verzoek neemt wel weer iedereen braaf afscheid van Pietertje.
Zwaaien, een schouderklopje met de stok...
En dan verslijten ze mij voor gek🤣🤣

Maar dan ineens gerommel en dan vallen de eerte druppels.
Hopla, Regenpakken aan.
En dan is het droog.
Els denkt het zonder oranje gevaarte te kunnen doen, ik weet wel beter.

En jawel dan gaat het los en gaat Els toch ook overstag.
Niet erg we blijven toch genieten.
Nog twee km en dan zie ik de molen.
Mooi zeg ik nog 700 meter dan zijn we er.

Wel gek het is wel een andere molen.
De oudste nog werkende windmolen ws van voor 1441.
Mooi is ie.
Als ik dan nog eens kijk op maps blijkt Zeddam ineens erin gesprongen te zijn en moeten we nog 2.2 km.

Tja hoe ga ik ze dat vertellen...
Op zijn Hollands dus.
Wat nu.
Even zoeken en nu blijkt het restaurant op 700 m.
Nou mooi, dan maar zo in onze plunje gaan eten.

Het eten is heerlijk.
Gegrilde tonijn en Kobus koffie, thee en Ijs.
Daarna is het de laatste km naar de stal🙂
29 km op de teller.

Daar wacht de sauna voor mij.
Kleine sauna maar ooo zo lekker en loei heet.
20 minuten blijf ik mijn neusharen verschrompelen om daarna onder een koude douche te stappen.

Het was een machtige dag😊

Geschreven door Carolines.wandeldagboek