Gisteren alweer de laatste dag Dwingeloo. Wat jammer maar ook wel weer fijn om naar huis te gaan.
Gewoon weer even tijd voor mezelf. Het lijkt wel alsof ik het nergens echt kan vinden momenteel.
Nou ja het waren desondanks fijne dagen.

De gastvrijheid van Frank en Hanneke is onbetaalbaar.
De omgeving en het gezelschap is fijn.
Geen route meer van boven de 20 km.
Niet iedereen ziet dat nog zitten en ik wil ook niet te laat thuis zijn.
Tenslotte ging vandaag om half 6 de wekker weer.

Auto neerzetten bij het bezoekers centrum. En vandaaruit dwalen op de hei. Stuk van de route lopen en verder zien.
Na een goed ontbijt en onze lunchpakketjes te hebben ingepakt gaan we op pad.
Uiteindelijk hadden we nog Ruinen besloten maar onderweg als ik bij Els zit de gps op het bezoekerscentrum gezet.
Lopen we makkelijker de hei op.

Als we gearriveerd zijn is het tijd voor koffie en toilet bezoek. Een kikkerkaart voor de kikkerkamer en als ze bij de kassa horen dat ik al sinds mensenheugenis lid ben van natuur monumenten krijg ik een route boekje voor de omgeving.
Altijd leuk voor een volgende keer. Na de koffie gaan we op pad. eerst in de tuin kijken en dan is het op zoek naar de route.
Het is toch verbazingwekkend hoe goed die komoot en gpx het op de hei doen. Niet dus.

Na een poosje hebben we dan de route te pakken. Dwars over de hei, langs het plekje van het huisje van Bartje . Ik bid niet voor brune bonen. Net zomin als hij respect had voor bruine bonen hadden een stel vandalen dat voor het huisje en het in brand staken.
Er komt een app van Frank dat er een teek op de kamer van mij en Els lag. Even ons zelf in de gaten houden dus.
We zien een veld leeuwerik en een mooie vlinder. Koeien in de hei en de schaapskudde met de herder in de verte.
En ik geniet echt. Wat een zalige rust.
Hier kan ik even ademhalen.

Bij de telescoop is het tijd voor de lunch en appeltaart. Wij maken foto´s van twee dames en die maken weer foto´s van ons. Altijd grappig.
Even een babbeltje en na het eten gaan wij op zoek naar de adders. De telescoop daar zijn ze mee bezig dus we gaan kijken. Ik raak aan de praat met iemand van onderhoud. In het weekend kun je er een rondleiding krijgen.
Leuk ik ga een keer terug. Het ding fascineert me altijd enorm al wil ik van de sterren liever niets weten. Laten die maar de lichtjes in de hemel zijn. Zo heb ik dat altijd bedacht.

Maar dan gaan we verder en vindt Vera inderdaad een adder. Hup op de foto en dan heeft Vera ook de primeur want de slang vliegt er vandoor.
Langzaam stappen we verder. Het is mooi weer en zowaar ook warm. De hei is niet echt paars maar dat was bekend.
De omgeving is prachtig. Gpx en komoot vinden het wel prima dat we dwalen en verdwalen. Bij de camping de Noordster gaan we nog maar wat drinken. We besluiten niet veel verder te gaan gezien de tijd. Ik bedenk me een andere weg terug te lopen via de anserdennen.

De omgeving is voor mij bijna een bekende thuis wedstrijd.
Langs de Davidsplassen waar we bij de vogelkijk hut een paar zwanen zien. Maar het uitzicht is mooi.
Dan lopen we de paarse hei op. Prachtig is het.

We maken heel wat foto´s en lopen daardoor ook meer uit elkaar. Els loopt vooruit en ik draaf er achteraan om te vertellen dat ze het eind rechts moet.
Vera belt dan op een gegeven moment waar ze heen moet. Nou links zeg ik met mijn suffe hoofd.
Als we erachter komen dat ik me vergis zitten we beiden een half uur lopen van de auto´s af. Dus lopen we het laatste stuk apart verder.
Vera en Gerda zijn er net eerder dan wij en hebben nog een mooie route ook gelopen. Maar waar kan je hier ook niet mooi lopen. Er is zoveel te zien.

In Ruinen duiken we nog een restaurant in voor de maaltijd en dan is het toch echt hoog tijd. We halen onze spullen op en nemen afscheid. Van de winter nog maar eens terug. Ik moet nog steeds 1 route.
Afscheid nemen van Els en dan gaan we op pad. Bij Zwolle moeten we onverwacht de weg af en is er geen omleiding. Dus even zoeken. Maar dan gaat het voorspoedig op huis aan.
Afscheid nemen van elkaar en snel douchen en bed in.

We kunnen weer even teren op mooie dagen.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek