Het was nog even dikke pret voor het slapen gaan, maar dan lukt het slapen ook redelijk.
Dus fris en fruitig op.
Een beetje fris en fruitig😁

Het ontbijt is er weer een om veel te veel van te eten.
En dan staan we om 10 uur toch buiten.
Regende het eerder nu is het droog.

En tot 14 uur blijft het droog.
Doorstappen dus.
Onderweg naar Diever.
Bij Dieverbrug even denken.
Doen we koffie?

Te vroeg dus door.
In Diever het leukste winkeltje van Drenthe.
Daar moet ik echt even neuzen.
En dan zijn we bij het hunnebed.

Ook leuk en zo echt Drents.
Dan lopen we ook al snel een koffieplek tegen het lijf en komt Els bekenden tegen.

Die babbelt erop los, terwijl wij de koffie gaan bestellen.
Net als die er is, komt ook Els aan wandelen.
Koffie naar binnen en dan afrekenen en verder.

Ineens mis ik mijn stokken.
Gerda dus ook. En terwijl Vera en Els rustig verder lopen vliegen wij terug om onze dierbare stelten op te pikken.

Extra kilometertje.
We gaan dieper het bos in en het begint te rommelen.
Ik word er zenuwachtig van.

Ineens staat er een grote zwarte stier tussen de struiken.
Nou, zegt Els, ik wacht maar even met die oranje poncho aantrekken, terwijl hij vrolijk aan haar rugzak bungelt als een vlag🤣

De boswachter vertelt dat we vlak bij het onderduikershol zitten.
Mooi schuilplaats.
We lopen verder en ineens vanuit het niks, een bliksemflits en enorme klap.

Van schrik struikel ik en duik naar de grond. Alsof ik geraakt ben door de bliksem.
De rest schrikt zich rot.
Snel verder naar het hol alwaar het droog is.

Het onweer heeft niet doorgezet maar de schrik zit er nog goed in.
Het hol roept nare gevoelens op.
Dat daar mensen in de oorlog gezeten hebben.

Bang gevonden te worden als de duitsers zochten.
We blijven buiten ons brood opeten.

Een stel gepensioneerde verzorgenden die een dagje uit staan staan er bij te grappen en grollen.
Respectloos vinden we het.

Na foto's en een gevulde maag gaan we verder.
In Diever zitten er een paar doorheen en duiken we nog 1 keer een tentje in voor thee en koffie.

En dan is het de kortste weg naar onze slaapplek.
Nog even gaan Els en ik voor wijn langs de appie.
Die is al dicht dus bij het restaurant maar een dure fles.

Thuis onder de douche en op naar ons eten.
Eensgezind aan de zalm.
En dan zit het erop.

Met een glas wijn bekijken we mijn boek.
Er wordt nog wat afelachen en gegrapt.
En dan is het half 12 en bedtijd.

Het was ondanks die ene klap toch weer een prachtige dag.🙂

Geschreven door Carolines.wandeldagboek