Vandaag gaan we een etappe van het pelgrimspad inhalen die we door onze vakantie hadden gemist.

Noe wil het wel eens voorkomen dat er behoorlijk wat verwarring ontstaat als meer mensen suggesties hebben.

En zo stond ik keurig op tijd om half 11 in Drunen en Els in Gulpenberg.

En Els had haar telfoon op standje vliegtuig dus zat ik geduldig te wachten met een hele hoop gemopper tot Els tevoorschijn komt want ik wist dat die ergens moest zijn.

En dan belt Els en blijk ik op het verkeerde punt te staan.
Dus in vliegende vaart naar Guldenberg.

Daar blij elkaar begroet zo de eerste keer na de camino en de meegebrachte koffie op een bankje.

Dan gaan we met Els haar auto terug naar Drunen.
Nelly geappt hoe laat we gaan lopen want die haakt onderweg aan en op pad.

We hebben best veel bij te kletsen dus moeten we zoeken naar de route want de paaltjes zijn we voorbij gelopen zonder ze te zien.

Via komoot komt het weer goed.
Het pad is best mooi zo langs de vaart.
Ik heb er jaren terug met Gerda gefietst.

Nog even plas en koffiepauze en dan het laatste stuk naar Nelly die aan het lunchen is bij een restaurantje.
Kwart voor twee gaat het dan verder.

Marja en Wil lopen ook nog ergens maar nog een heel endje achter ons.
Jammer hadden ze graag al ontmoet.

De Loonse en Drunense duinen moeten we over.
Destijds was het bloedheet en was het een heel pittig stuk.
Behalve erg mooi valt het nu het niet zo warm is reuze mee.

Op een zandheuvel eten we ons vol aan beschuitje met aardbeien en losse aardbeien.

Had voor Wil en Marja ook mee maar die zijn we niet tegen gekomen, dus wij boften🙂

Daarna gaat het verder.
Ineens begint Els te gillen en springen.
Ach ja een zwiepende tak waar Nelly tegenaan loopt wordt voor een enorm beest aangezien.

Je kan de goegemeente maar een hartverzakking bezorgen.😁
Ik loop eigenlijk vandaag een beetje spiritueel te zweven.

Mijn hoofd is in de automatische caminostand gesprongen.
En zo lopen we dan op de rustende jager aan waar we aan het ijs gaan.

Daarna lopen we het laatste wat saaie stuk, zie ik een ree over het pad de struiken in springen en lopen we nog een stukje verkeerd voor de kilometers, denk ik op het laatst. 😁

Maar dan zijn we bij de auto en genieten we van een gezellig etentje met dit keer de ijscoupe😀

En als we dan helemaal dik en verzadigt zijn kachelen we naar onze Albergue voor vannacht.

Albergue Nelly.
Morgen zien we de anderen. Maar eerst even slapen😴😴

Geschreven door Carolines.wandeldagboek