En dan krijg je ineens een verzoek op een 50 plus vriendschaps site of je vrienden wilt worden. Jawel hoor.
Ik ben al jaren lid en doe er nooit wat mee, maar soms komt er ineens een verzoek.
Dus vooruit maar. Isabel wil wandelen.
Loopt 25 km en komt uit Spanje. Leuk dus.
Om 11 uur op Reewijk afgesproken. En dan belt ze dat ze er al is. Dat is vroeg zeg ik nog.
En dan blijkt het 5 voor 11 te zijn en ben ik gewoon nog gezellig bezig met mijn ukelele lesje. Ik dacht dat het pas 10 uur was.
Dat is hup de auto in en 20 minuten later ben ik er ook.
Even flink door gereden voor een keertje.
Ik pik haar op bij de bushalte en dan karren we naar Reewijkse hout.
Isabel is 61 jaar komt uit Utrecht en kent Reeuwijk niet. Ik heb wel een route die ook door oud Gouda loopt, maar Gouda kent ze wel een beetje. Dus al snel laten we de route los en lopen we op de bonnevooi.
Het lijkt een beetje kat uit de boom kijken en Isabel is heel erg stil.
Gaan we wel af en toe zitten? Ergens koffie drinken?
Ze loopt, zegt ze dan niet zo heel veel momenteel en dan rond de 20 km.
Maar ze wil graag de 30 km proberen.
We gaan het zien.
Na 6 km lopen we langs opa Antonio. Een klein ijsje even rusten en waterfles vullen. Ennnn de pijpen van mijn broek af. Heerlijk korte broek en shirtje en nog heb ik het warm.
We komen op een boerenlandpad en lopen een flink stuk onverhard. Leuk een pad waar ik nog niet gelopen heb. Aan het eind komen we bij een huisje en molen. Als het hek dicht valt komt er een boze man naar buiten dat het zachter moet.
Tja doe er dan een band om zodat ie niet zo klapt.
We blijven maar vriendelijk en lopen de dijk op, over het gras verder. Mooi is het wel.
Tussen de schaapjes door en die zijn hartstikke tam en blijven gewoon liggen.
Dan komen we weer op de weg. Hee zegt Isabel als ze Oudewater ziet de heksenwaag daar gaan we heen. 9 km. Ehhhh ja dat kan. Maar ik twijfel.
In Hekendorp is Isabel toe aan rust en dan valt het besluit. Nee Oudewater is niet meer haalbaar vandaag. We drinken wat bij een restaurantje en kachelen dan door naar Haastrecht. Daar lopen we wat rond en in het museum vul ik weer mijn fles. Eerst even een halve liter naar binnen want het is warm. Maar dan wordt het ook wel tijd om weer op Reeuwijk aan te gaan. In het park van Pauline Bisdom van Vliet zie ik dat we nog 10 km moeten. We hebben er dik 16 km op zitten dus mooie afstand. Leuk in september is het 100 jaar na Paulines dood en horen we wat er pas na 100 jaar bekend mocht worden van haar. Ze liet een verzegelde grote dikke envelop na.
Ik ben er benieuwd naar en kwam een podcast tegen die ik nu ook ga volgen.
We lopen langs de oudste rode beuk gepland in 1694. Prachtige boom.
En dan lopen we het dorp uit en gaan we langs het water, weer de polder in richtings Goudse hout. Isabel blijft heel stil.
Maar we genieten wel.
Af en toe zitten we even om wat te drinken of eten.
En dan lopen we weer op Reeuwijk en hoeven we nog een uur.
Op een bankje zien we opa Antonio voorbij rijden met zijn ijskar. We zwaaien en hij zwaait vorlijk terug. Zijn dag zit er weer op.
En dan maken ook wij ons op voor het laatste stuk. Net weer op pad staat een eend midden op de weg. Het lijkt wel een verkeers regelaar. Haar kinderen steken over. Fietsers moeten wat slalommen en net als we denken dat ze allemaal over zijn, rent er nog 1 in paniek over de weg. We waarschuwen fietsers en moeder eend staat onrustig te wachten. Maar dan is die ook over. Toch blijft ma aan de kant staan. Ik zie nog een kleintje in het slootje die nog over moet.
Wat zit de natuur toch gaaf in elkaar. Moeder eend weet precies hoeveel kinderen ze heeft en alle kleintjes worden veilig naar de andere kant geleid.
Als ik zie dat de laatste dan ook echt over is, ga ik gerust gesteld weer verder.
Isabel is bang dat ik denk dat ze het niet naar haar zin heeft omdat ze zo stil is. Ze vertelt dat ze altijd heel rustig is.
Oke dat is fijn. Ik hoef ook niet zo nodig heel veel te praten. Met Gerda doe ik dat ook nooit. We zien meer als we rustig zijn.
En Isabel vertelt te genieten. Ze raad me nog een wandelboek aan het zuider pad. Wat wandelen precies met je doet. Leuk ik moet voor mijn werk nog iets schrijven.
En dat wil ik over wandelen doen.
Maar dan zijn we 27 km verder weer en bij de auto. Bij het station in Gouda zet ik haar af beloof ik.
Wil je nog een keer mee? Ja graag zegt ze. Binnenkort maar weer eens wat uitzoeken.
In Gouda zeggen we gedag en dan kachel ik naar huis waar ik het grof vuil buiten zie. Mooi ik heb nog een eettafel en een hoop planken die weg moeten.
Ik zeul me ondanks een karretje op wieltjes een ongeluk.
De tafel kiept er steeds af. Morgen spierpijn maar niet in mijn benen.
En dan ben ik binnen, Eten en douchen.
Twee heerlijke dagen waren het dan weer.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek