Hetty, Hennie, Victor, Anita, Vera, Matthijs, Wim en ik. Met zijn achten vandaag gaan we verder op het pelgrims pad.
Dat is nou eens leuk he. Ik vraag tegenwoordig mijn weekenden aan zodat ik mee kan op pelgrims tocht.
Dus vandaag kon ik ook weer mee. Beetje warrig met de tijd dus beetje te krap weg.
Maar ik kwam maar 1 minuut te laat, wat dan weer mee valt.
In Groot Ammers proppen we ons in 2 auto's en zo reden we naar Haastrecht.
Toch mooi op die manier pendelen met elkaar.
In Haastrecht beginnen we weer met koffie in cafe/ restaurant/ hotel over de brug.
Lekker, want thuis had ik niks meer gehad in de haast.


En dan gaat het op pad.
Ik voel me goed vandaag en heb er ook zin in.
Op het werk gesprek gehad en gezien wisselende stemmingen nog afgesproken dat ik in maart wat extra vrij neem, zodat ik niet elke keer reeksen van 6 dagen achter elkaar werk.
Ja leuk 1 maand anders ga ik er nog aan wennen.
Het is goed om te werken maar ik mis het plezier erin nog zo.
En het doe werk is prima maar zodra het papierwerk wordt lukt me dat niet zo goed. Mijn hoofd is er niet altijd helemaal bij.
Dus prima even een maandje nog iets minder. Ik wandel wel.

Het is mooi weer. Hetty die gister liet weten dat het vandaag koud zou zijn en zou regenen, zorgde ervoor dat ik mijn poncho in mijn tas propte, maar die hadden we gelukkig niet nodig. Ik wist het al van buienradar, maar je weet maar nooit.
Koud is het wel. Winterbroek, die ik al had opgeborgen, was weer tevoorschijn gehaald en extra laagje en muts en handschoenen ook maar aan. Handschoenen gaan af en toe aan, maar ook net zo hard weer uit. Ik heb er een hekel aan. De muts blijft op. Als die even afgaat is het toch alweer snel te koud.
Vandaag loop ik met iedereen een beetje te kletsen en het bevalt me prima. We gaan een stuk onverhard en dat is gelijk lekker anmodderen. Yeahh denk ik dat wordt straks nog wassen. Morgen wil ik immers nog een keer lopen. Bekend pad ook. Hier liep ik een paar jaar geleden in de bloed hitte dus toen geen gemodder. Ik bedenk me dat ik morgen de hofstee route wel kan lopen in de krimpenerwaard, maar dan komen we langs plekken die ik morgen ook zal lopen en daar heb ik geen zin in. Dat wordt dus op zoek.

Ergens richting Schoonhoven willen we voor een stop, maar restaurantje is dicht dus stukje verder nog maar. Bij een bankje herken ik gelijk de plek waar ik met Hetty en Victor gezeten heb en we aan de praat raakten met de eigenaren die ook naar Santiago geweest waren. Het teken stond ook op een paaltje bij hun huis.
Leuk het brengt altijd weer leuke herinneringen naar boven.
Als we koud worden gaat het verder naar Schoonhoven. Altijd leuk dat stadje en we raken met het fotograferen Victor en nog een paar leden kwijt. Die zitten al hoog en breed in het cafe, in de veronderstellimng dat wij aan het winkelen zijn.

Nou nee hoor, maar het is nou eenmaal een leuk stadje en we oefenen wat met panorama foto's. Nou dat wordt bij mij nog heel wat oefenen.
Na de koffie en voor mij en nog 2 erwtensoep, gaat het verder en gaan we met de pont. Water, varen en Caroline de perfecte combinatie.
Ik geniet er altijd weer serieus van. Jammer dat het maar zo kort duurt. Ook betalen kent hier verschil. Pinnen een euro, contant betalen 80 cent. Verschil moet er wezen.
En het roept ook wel heel veel herinneringen op aan augustus en september 2021, toen ik de pont hier nam onderweg naar Nelly in Rosmalen, om het kloosterpad te gaan lopen. Wat een einderloze leuke tocht was dat ook en wat heb ik genoten van al die leuke mensen onderweg bij vrienden op de fiets, in kloosters of medewandelaars.

Het zijn denk ik wel naast het zeilen de mooiste periodes in mijn leven. Dat zwerven met mijn rugzak. Terug naar de eenvoud en het niets. Niets om je zorgen om te maken behalve of het lukt met slaapplekken, maar verder is er gewoon niks. Na de diverse periodes ben ik dromeriger geworden. Meer naar binnen gericht denk ik wel eens. Wat het is weet ik niet precies maar het bevalt me ook wel weer. Uiteinderlijk loop ik weg van de groep en loop een poos voorop. Mijn tempo ligt vaak veel hoger als jongste van het stel. En het is ook fijn even alleen met mezelf in gesprek te zijn. Het pad hier is verre van bijzonder. Een graspad langs de industrie. Jammer want langs de dijk en het water is toch veel leuker.
Maar goed het loopt lekker aan , en ieder zijn voorkeur. Aan het eind wacht ik op de rest. En dan lopen we het laatste stukje naar het cafe voor het afsluitende etappe drankje.
Voor de een 16 km voor de ander 17 km ach we doen de middenweg maar.
Het maakt ook niet zoveel uit.
We zijn gewoon lekker op tijd klaar en gaan op huis aan. Gezellig in de auto van Vera gepropt die ons naar Haastrecht brengt. Een deel kan gelijk naar huis.
En verdraaid, ik verdwaal net als vorige keer bij Haastrecht op dezelfde rotonde en kom wederom op de binnenwegen.
Maar uiteinderlijk kom ook ik weer thuis na een mooie dag.

Geschreven door Carolines.wandeldagboek