Zondag, rustdag ! Maar niet helemaal. :-)

We zijn hier nog altijd de omgeving aan het ontdekken en na de wandeling van gisteren willen we ter afwisseling wat minder klimwerk en ook eens niet naar een meer. Omdat het zondag en zonnig is houden we er rekening mee dat er ook wel wat dagjestoerisme zal zijn.

"Moesten we nu eens de kabelbaan naar de Hochwurzen nemen en daar eens kijken wat de mogelijkheden zijn?" "Ok, deal!"

Deze kabelbaan ligt niet ver van het hotel. Ook hier weer voldoende parkeerplaatsen en vlot verkeer naar boven ;-)

Ok, als je bovenkomt kun je je alweer vergapen aan het zicht op Schladming en de Dachstein. En dan is het even zoeken wat voor ons haalbaar is. Omdat ik niet wil klimmen is de enige optie dus naar beneden. We beslissen om de 4-jaargetijden-wandeling te doen naar het dalstation. Die loopt in het begin ook samen met de "bankjes"-wandeling waar je werkelijk om de 10 meter een bankje hebt om van het uitzicht te genieten. En dat uitzicht mag er in het begin ook wel zijn. Het is altijd heerlijk als je een bergpanorama om je heen hebt.

Nu is het wel zo dat hoe meer je daalt, hoe minder uitzicht je nog hebt en dat is tijdens deze wandeling dus al vrij snel zo. We lopen voornamelijk weer op een brede wandelweg door het bos en kunnen daardoor wel genieten van wat schaduw, maar spannend is het niet. Ongeveer halfweg kruisen we nog een andere wandelweg. Even op de Schladming-app kijken waar die naartoe loopt. Het is een korte luswandeling, dus kunnen we die er ook nog bijdoen. Anders zijn we te snel terug aan het hotel.

Bon, we zijn nog maar goed en wel op pad als we voor een muur van boomstammen komen te staan. Het zal toch niet waar zijn hé? Ik probeer aan de zijkanten het pad te volgen, maar dat is niet te doen. Dan maar over de boomstammen klauteren? Vincent checkt even of ze wel vast liggen want erg veilig is dat eigenlijk niet. Ze liggen muurvast en zo klimmen we er behoedzaam overheen. Als we eindelijk weer op het pad zijn draai ik me om en jawel ... een bord met "Sperrgebiet" Je houdt het niet voor mogelijk. Uiteindelijk komen we goed en wel aan het dalstation aan.

Het was niet de mooiste wandeling die we deden en nogmaals beseffen we dat je hier geen kabelliften nodig hebt, tenzij je echt alpien gaat wandelen en je een deel van het hoogteverschil wil overbruggen. Of als je met de go-cart naar beneden wil racen. Maar voor ons doordeweekse wandelaars kun je met de auto of de bus de meeste startplaatsen van de wandelingen goed bereiken.

Het is ongeveer halfweg de namiddag, dus besluiten we om in het hotel nog wat van het mooie weer te gaan genieten. Kopje koffie met taart op het terras. Echt op z'n zondags. Ondertussen kunnen we al eens nadenken over wat we morgen gaan doen.

Geschreven door Hilde.op.pad