Na een verkwikkende nachtrust staan we vanochtend op met wisselvallig weer. Het is koud en op de toppen van de bergen ligt een laagje poedersneeuw. We kunnen de temperatuur vergelijken met toen we hier begin oktober waren.
Voor de rest van de dag wordt vooral bewolkt weer voorspeld met hier en daar een streepje zon.

We zijn hier onder het motto "niets moet, alles kan", dus beginnen we met ontbijt. Het is druk in het hotel. Blijkbaar vinden wel meer mensen de weg naar hier. Vooral Nederlandstaligen. We hebben de indruk dat bergvakantie's meer en meer in trek komen en dat mensen niet meer enkel naar hier komen om te skiën.

De opgestapelde vermoeidheid van maandenlang slecht slapen, de stress van de voorbije maanden en laat ons eerlijk zijn een groot gebrek aan beweging doorheen het jaar, slaan deze ochtend bij mij genadeloos toe in de vorm van een lumbago. Ik voelde al een paar weken dat ik af en toe pijn had in de onderrug, maar toen ik vanochtend mijn kopje koffie neerzette kreeg ik een pijnscheut die ik maar al te goed herkende. Er is in feite maar 1 remedie : blijven bewegen binnen de pijngrens en voldoende rust inlassen. Een hele dag stilzitten is ook niets voor mij en dus besluiten we na het ontbijt even een kleine wandeling te maken. Zien of dat lukt.

Vlakbij het hotel werd een klein meertje heraangelegd, dus daar zijn we even gaan kijken. Lijkt me ideaal om 's avonds na het avondeten nog even te doen want het pad wordt verlicht. Voor de rest is het een plaats waar je even rustig kunt zitten, waar kinderen in de zandbak kunnen spelen en waar je kunt liggen zonnen.

Het lukt me om rustig te wandelen, dus trekken we de wandelschoenen aan en gaan we op pad. Er werd ons verteld dat er een nieuw aangelegd pad naar beneden naar het dorp loopt, dus gaan we dat even ontdekken. Dalen is voor mij nooit een probleem, maar ik weet dat al die meters ook terug naar boven geklommen moeten worden straks. Het is een mooi en rustig pad. We komen voorbij het XP Avonturenpark wat me leuk lijkt voor kinderen en jongeren en daarna lopen we richting de Bichelkapelle. Het is een kleine, witte kapel die we al vaak hebben zien liggen vanuit de auto. Ik wou er eens dichterbij komen, dus was dit de gelegenheid. Hier kun je altijd binnen in kerken en kapellen. Men gaat ervan uit dat je geen kwaad in de zin hebt. Ze zijn ook altijd goed onderhouden, zelfs al liggen ze dus op minder goed bereikbare plaatsen.

Het oorspronkelijke plan om helemaal naar beneden naar Jerzens te gaan geef ik op. Ik voel mijn rug en we moeten de 300m ook nog terug naar boven. Laten we ons dus maar niet teveel forceren vandaag.

Rond 14.30u zijn we terug aan het hotel waar we van het buffet iets kunnen eten. Het doet deugd.

Ik hou me voor de rest rustig vandaag en hou me bezig met de foto's en het verslagje. Vincent gaat ondertussen nog een toertje doen hier in de buurt.

Van het voorspelde slechte weer hebben we eigenlijk niets gezien. Het was bewolkt, maar toen de zon er af en toe doorkwam was het algauw te warm. Wij zijn trouwens altijd op slecht weer voorzien met de nodige regenjassen, dus zolang het droog is, gaan we altijd op pad.

Voor morgen wordt een regendag voorspeld, maar daar staren we ons niet blind op. We zien dat morgen dan wel weer wat het wordt.

Tot de volgende !

Toelichting op de foto's :

op 1 van de foto's staat een constructie met rode borstels. Dat is het geitenkapsalon. Geiten die gekamd willen worden lopen daar dus gewoon doorheen :-)

Op een andere foto zie je houten stokken aan een gevel hangen. Dat zie je hier heel veel, maar ik heb geen idee voor wat het dient. Ik vermoed dat het met sneeuw te maken heeft, maar misschien weet iemand van jullie het antwoord wel.

Geschreven door Hilde.op.pad