Het is onze laatste vakantiedag en we kunnen Andalusië niet verlaten zonder op z'n minst een keer de Middellandse Zee gezien te hebben. Vincent wil per se met zijn voeten in de zee staan, dus gaan we dat ook doen.

De dichtstbijzijnde kustplaats van de B&B is Torre del Mar, maar dat is niet bepaald de mooiste. We kunnen zelfs zeggen dat het er echt lelijk is. Als je genoegen neemt met een strand en eten zit je hier goed want voor de omgeving moet je het echt niet doen. We rijden langs de kust naar Nerja en moeten eerlijk toegeven dat we althans deze kustlijn echt niet mooi vinden. Massatoerisme en hotels, bars, restaurants ten top.

We komen aan een parkeerplaats waar een paadje naar beneden naar een kleine baai leidt. Toch maar even stoppen en in de blakende zon naar beneden. Het is 14u en echt zelfs hier bloedheet met temperaturen boven de 30°C. Op het kiezelstrand lijkt het nog warmer te zijn. Schoenen uit, waterschoenen aan en met de voeten in zee. Vincent's doel voor vandaag is al bereikt ! :-D Ik sta te smelten en heb er na 15 minuten al genoeg van. Daar sta ik dan, een berggeit in de Middellandse Zee. Er klopt iets niet. ;-)

Maar de zee is niet de enige reden waarom we naar Nerja afgezakt zijn. Op internet had ik gelezen dat je in Nerja door de rivier Rio Chillar stroomopwaarts kon wandelen. Op de foto's zag het er wel leuk uit en gelukkig kon men ons in de B&B helpen met een gedetailleerde wegbeschrijving naar het startpunt want werkelijk nergens in Nerja vind je er enige aanduiding van. Het ligt ook aardig uit het toeristische centrum. Je moet naar de oude cementfabriek rijden waar je inderdaad overal sportschoenen aan de elektrische draden ziet hangen. We wisten dat we in de buurt waren.
Ondertussen liep het tegen 16u en trokken we onze waterschoenen weer aan om op pad te gaan.

Gelukkig kwamen we nog mensen tegen want anders had ik nooit geloofd dat we juist aan het lopen waren. Je start op een brede, droge bedding en dat duurt wel een flink stuk voor je een beetje water tegenkomt. En zo groeit de stroom aan en kun je er op den duur niet meer aan ontsnappen. Je voeten worden nat, tot je op een gegeven moment tot aan je knieën in het water staat.
Een welkome afkoeling ! En wat een mooie natuur weer rondom ons. We lopen in de schaduw en blijven maar lopen tot we aan tegenliggers vragen of het nog ver is. Blijkt dat het zeker nog 1u lopen was tot aan de waterval. Maar dan moet je nog eens het hele eind terug ook. En we waren al een paar uur op weg. We besluiten om terug te keren want het loopt al tegen 19u. Doordat de wandeling niet uitgestippeld staat weet je niet hoe ver het is en je mispakt je daar dus gemakkelijk aan. We kunnen een volgende keer altijd nog eens terugkeren. Bovendien doen mijn voeten pijn van op de kiezels te lopen. De voorbije dagen heb ik ook 2 grote blaren op mijn hiel gekregen omdat ik met dit weer op sandalen loop, dus na 6 dagen lopen is het voor mij goed en mooi geweest.
Mocht je deze wandeling doen, dan moet je voldoende water en eten meenemen want hoewel het vlak is vergt het lopen door water meer energie dan je beseft.

We zijn redelijk vroeg terug in de B&B waar we nog een glaasje kunnen meedrinken met de andere gasten. We toasten op het huwelijk van Vera en Gilbert. Even opfrissen en rond 21u rijden we naar de eerste bar die we tegenkomen in Riogordo. Daar staan voorwaar 4 (!) vegetarische gerechten op de kaart : tortilla met aardappelen en ui, tortilla met asperges, roerei met asperges en roerei met champignons. Wat zou ik kiezen ? ;-) Ik hou het bij roerei met asperges en kaas als tapa. Vincent bestelt een varkenshaasje met pepersaus. Behalve het feit dat we aangevallen worden door de muggen (ze vallen letterlijk op ons neer) omdat de waard het licht aandoet op het terras, valt het allemaal wel mee en blikken we terug op een goed gevulde en afwisselende kennismakingsweek in het zuiden van Spanje.

Morgen vliegen we terug naar huis.

Geschreven door Hilde.op.pad