Na een paar luie weken is het echt wel weer eens tijd om op stap te gaan. Vandaag is het ideaal wandelweer : zonnig, niet te warm en geen regen op komst. Het enige dat we moeten doen is de rugzak klaarmaken en een bestemming kiezen.

Op het vakantiesalon had ik een aantal brochures meegenomen van Pas-de-Calais, een streek die voor ons zo dichtbij is, maar misschien net daarom ook zo onbekend. Het staat me nog in het geheugen dat deze streek bij ons thuis vooral bekend stond als "het vuile noorden van Frankijk". De tijden zijn veranderd en je merkt dat er echt wel een "effort" gedaan wordt om de streek toeristisch aantrekkelijker te maken. Het is nu eenmaal niet meteen de streek die bij ons opkomt om even op vakantie te gaan.
Nochtans heeft ze wel wat te bieden voor een weekendje weg of kort verblijf.

Ik kies als bestemming Tournehem-sur-la-Hem voor een wandeling naar de Chapelle Saint-Louis om daarna af te zakken naar Saint-Omer. Ik ben benieuwd.

De autorit is alvast schitterend als je besluit om de autosnelweg links te laten liggen. Van zodra je de "schreve" over bent, ben je letterlijk direct in een ander land. Je ziet het meteen aan het landschap want hier beginnen de open velden en is er veel minder dichte bebouwing dan in Vlaanderen. We rijden doorheen kleine dorpen met Vlaamse namen en genieten van het landschap rondom ons. Het voelt echt als een roadtrip tijdens een vakantie.

We nemen onze tijd. Hoewel onze bestemming maar 100km van bij ons thuis ligt, doen we er via die kleine wegen toch wel 2 uren over voor we de auto parkeren in Tournehem-sur-la-Hem. We hebben geen uitgestippelde route maar we weten wel dat de wandeling gemarkeerd is met "rood-wit en geel". Met de GPS in de hand beginnen we eraan. We vinden niet meteen de bordjes, en stappen eigenlijk op goed geluk de velden in. We lopen uiteraard een beetje verkeerd tot we plots op het parcours zitten, hetzij in omgekeerde richting, dus moeten we goed op de bordjes letten.

Waarom nou precies Tournehem of all places, hoor ik jullie denken ... Wel, ergens boven op een heuvel staat daar "La Chapelle Saint-Louis", een ruïne van een gotische kapel uit de 15e eeuw. Het leek me interessant genoeg om daar eens naartoe te wandelen.

De wandeling markeert zich vooral door glooiende graanvelden en rust. Ze is absoluut niet lastig, maar loopt niet de hele tijd over verharde wegen, dus je hebt wel stevig schoeisel nodig. De hoogteverschillen gaan geleidelijk aan waardoor je niet staat te puffen.

Voor we er erg in hebben staan we bovenop het kalkrijke platteau te kijken naar een uitgestrekt panorama over de kustlijn. We zien de haven van Calais en de containerschepen op de zee. Bij helder weer zou je hier ook de witte kliffen van Engeland zien liggen, maar die hebben wij niet gezien. We lopen verder en zien plots in de verte de ruïne opdoemen. Als we dichterbij komen merken we dat ze op de perfecte plaats staat in het landschap. Een panorama van 360° heb je hier. Van de kust aan de ene kant tot de dorpjes in de heuvels aan de andere kant. Het is een populaire plaats om te picknicken en ik neem aan dat een zonsondergang hier ook schitterend moet zijn. Wie niet tot hier wil wandelen kan er ook met de auto geraken. Er is een parking vlakbij, vanwaar je even een trap opmoet en nog eens een 100m te voet moet. Maar al wandelend vind ik het wel mooier en mysterieuzer.

We volgen verder het pad tot we weer aan de auto zijn. De wandeling die wij deden was een kleine 11km.

Het is 16.30u en we besluiten nog even tot aan Saint-Omer te rijden. Dat is ongeveer 20km verder. Saint-Omer is vooral bekend om zijn kathedraal waar blijkbaar een Rubens hangt. Het is ook een mooi bouwwerk, maar we konden wegens een doopsel niet binnen. Jammer, dat zal voor een andere keer zijn. We lopen doorheen de stad, maar we zijn er niet zo door gecharmeerd. Veel verloedering, niet echt proper en veel zwervers door de straten. We lopen wel nog even naar de ruïnes van de oude abdij net aan de stadsrand om daarna even op een terrasje plaats te nemen. We hebben dorst en het doet deugd om de benen even rust te gunnen.

Ondertussen zoek ik op tripadvisor naar een geschikt restaurant. Het nr.1 restaurant blijkt een Indiaas restaurant te zijn net buiten het centrum. Ik heb daar wel zin in, dus rijden we tot daar. Mondmasker op en naar binnen. We worden er heel vriendelijk ontvangen, ook zonder reservatie. We nemen plaats in het meest kitscherige decor ooit. Het hoort erbij, als je Indiaas gaat eten. De gerechten zijn lekker, maar gekruid naar Westerse normen. Voor mij mocht er wel een klein beetje meer pit in.

Rest ons alleen nog terug naar huis te rijden. Het was een goed gevulde en mooie dag.

Geschreven door Hilde.op.pad