Vandaag dompelen we ons onder in een blauwpaars lentebad. Het zijn de hoogdagen van de lentebloeiers, en dan vooral van de boshyacint. Ze bloeien als het iets warmer wordt en als het bladerdek van de beuken nog niet volledig dicht is waardoor ze nog vollop van het zonlicht kunnen genieten. Daarom is hun bloeitijd slechts kort en moet je eigenlijk het juiste moment afwachten om ze te zien.

Het Walhalla van de boshyacint is ongetwijfeld het Hallerbos nabij Halle, in de buurt van Brussel. Elk jaar weer komen de toeristen met drommen tegelijk aan om deze natuurpracht te aanschouwen. Als je kan, kom op een weekdag, 's ochtends vroeg of als de zon begint onder te gaan. Helaas wonen wij te ver uit de buurt daarvoor en hoewel we op een weekdag kwamen, was het wel nog paasvakantie en liepen we er dus ook niet alleen. Hou daar rekening mee als je besluit te komen.

Maar al bij al viel het mee hoor. Er is natuurlijk wel de geijkte hyacintenwandeling waar de meeste mensen lopen, maar ook daarbuiten vind je hyacintenvelden waar je zelfs bijna alleen loopt. Het vraagt gewoon een beetje voorbereiding van thuis uit.

De website van het Hallerbos zelf https://www.hallerbos.be/ staat boordevol informatie voor de bezoeker. Zowat elke dag kun je er de bloei van de hyacinten volgen. Ze posten er elke dag een filmpje op. Ook kun je er wandelroutes voor de gps downloaden. Dat hebben wij gedaan, en zo konden we 2 wandelingen combineren waardoor we uiteindelijk uitkwamen op 15km lang genieten van kleur, geur en geluid.

Ik was nog nooit in het Hallerbos geweest en mijn eerste indruk was vooral dat het een mooi bos is, met vlakke delen, maar ook hellingen en dalen. Zelfs buiten het hyacintenseizoen moet het hier prachtig zijn.

Maar de grote trekpleister is en blijft natuurlijk dat blauwe tapijt. Men komt van heinde en verre om het te aanschouwen en terecht ook. Het is fenomenaal ! Ik vroeg mij voor we vertrokken af of het echt wel de moeite was om er 100km voor in de auto te zitten. Wel, ja dus ! Vergeet alle "alternatieve" bossen waar er ook boshyacinten te zien zijn. Ze vallen in het niet vergeleken bij de uitgestrekte vlakten van het Hallerbos. Kilometers lang zover het oog reikt niets dan blauw. Urenlang hebben we ertussen gewandeld. Dat kent bij mijn weten nergens anders zijn gelijke.

Nu ga ik niet beweren dat de boshyacinten in het Brakelbos of op de hellingen van het Heuvelland of op de Catsberg in Frankrijk niet mooi zijn hoor. Daar kan ik er even hard van genieten, maar in het Hallerbos word je overweldigd door de hoeveelheid. Na een paar uur wandelen ben je helemaal gesatureerd en zeg je : "Het is goed geweest, laten we nu maar naar huis gaan" :-D

We parkeerden de auto langs de weg en startten onze wandeling waarbij we eigenlijk eerst een stukje bos inliepen waar we alleen waren. Een ideaal moment voor de picnick. Wat kracht opdoen voor we aan het echte werk beginnen. Het bos heeft weinig bankjes, maar des te meer grote boomstammen die zich uitstekend lenen om op de zitten en even uit te rusten. Her en der vind je er ook chemische toiletten tijdens het seizoen en dat is maar goed ook want er is (gelukkig maar) geen tea-room op het domein.

Er wordt gevraagd om het bos en de bloemperken te respecteren en dus op de paden te blijven. Noodgedwongen worden de perken afgebakend met touwen waardoor je toch wel vrij goed "mensenloos" kunt fotograferen. Maar je moet het wel doen vanaf de kantlijn dus. En voor fotografen is dat niet altijd even leuk als je net iets dichter bij het onderwerp wil komen. Maar iedereen respecteert het wel en dat is maar goed ook.

Midden in de wandeling hoort Vincent iets en komt er een hert voorbijgerend. Mijn camera is op dat moment niet juist ingesteld om snelheid te fotograferen, dus zijn de foto's niet scherp. Maar ik wou ze wel in het verslag houden.

Het Hallerbos is er voor jong en oud, in elk seizoen. Wil je de hyacinten meemaken, ga dan vooral ! Ze zijn zo mooi. Trotseer de menigte en ga gewoon genieten van de kleur, de geur en de natuur.

Ik heb talrijke foto's genomen en had de grootste moeite om er een keuze uit te maken. Dus laat ik jullie mee genieten van een overdaad aan blauw.

Geschreven door Hilde.op.pad