Ik ben stijf en stram als ik ontwaak. Heb nochtans goed geslapen, maar dit bed ligt iets harder dan thuis en als rugpatiënt voel ik dat wel. Het hoort erbij want anders zou ik nooit nog op reis kunnen. Dus eerst maar even rek en strek en een beetje rondlopen. Komt wel goed.

Ook vandaag stralende zon en eigenlijk ook perfecte wandeltemperaturen. Zo'n 18°C en af en toe een beetje wind. Ideaal!

We hebben alle tijd, dus eerst ontbijt op het gemak en dan picknick klaarmaken voor onderweg. Afhankelijk van waar je wandelt kom je hier weinig eetgelegenheden tegen. Althans, als wij op stap gaan, lijken wij altijd routes uit te kiezen waar je niets tegenkomt en als er al een "koffiekopje" op de kaart staat, dan hebben wij altijd de pech dat het ofwel gesloten is, ofwel niet meer bestaat. En dus nemen we altijd broodjes, fruit en water mee.

Omdat we ook in de buurt willen wandelen, rijden we naar Bérismenil. Daar deden we 2 jaar geleden al een wandeling, maar deze keer lopen we een andere richting uit. We parkeren aan de kerk en doen een combinatie van de wandelroutes 1+,3-,2- en 2+.

We zijn nog maar net begonnen als we al een alternatieve route moeten nemen. Blijkbaar gaat hier dit weekend net de BeMC (Belgian Mountainbike Challenge) door, en dat hebben we ook gemerkt. Niet dat het erg stoorde hoor, maar zolang we op de wat bredere bospaden liepen, kwamen we wel geregeld mountainbikers tegen. De wandeling vandaag is iets minder pittig dan gisteren. Enkel in het begin was het in het bos even een kuitenbijter omhoog en dan weer een stuk omlaag om zo aan de "Rau.de la Mer" uit te komen. We volgen dit stroompje een hele tijd tot we bijna in Samrée zijn. Voor we het stroompje oversteken hebben we al honger en zoeken we ergens een rots waar we even kunnen zitten. Daarna zijn de energiereserves terug voldoende aangevuld en vervolgen we onze weg. We steken het water over en keren langs de andere oever terug.

Als we op een grotere weg aankomen is het eigenlijk te vroeg om al te stoppen en beslissen we om een extra omweggetje te nemen. De benen kunnen het nog aan en het traject is minder lastig dan gisteren. We komen samen met de mountainbikers aan de finish aan. Nog even een stukje omhoog en we zijn terug aan de kerk.

Dat was een mooie en afwisselende wandeling. We liepen zowel door loof- als naaldbossen waardoor er felle contrasten waren in zowel licht als kleur.

Vanavond koken we zelf, dus gaan we eerst nog even boodschappen doen in Bertogne voor we terug naar Engreux rijden.

Even opfrissen om daarna in de tuin van een drankje en een boek te genieten. Dat was althans mijn voornemen, maar de vogels halen me met hun gezang uit mijn concentratie en zo komt van lezen niets in huis. Is niet erg. Gewoon al daar zitten is puur genieten.

We maken een praatje met onze buur die ons weet te vertellen dat er onder het dak van het terras een (als ik het mij goed herinner) gekraagde roodstaart zit te broeden. Ik ken de vogel niet, maar ik had het nest wel al opgemerkt. En inderdaad. Elke avond komt het vrouwtje van het nest en vliegt zenuwachtig rond. Het mannetje hebben we niet gezien, maar die zou zich ophouden in de bomen rond de woning.
https://www.vogelbescherming.nl/ontdek-vogels/kennis-over-vogels/vogelgids/vogel/gekraagde-roodstaart

We laten het vogeltje met rust en gaan naar binnen waar Vincent zich over een "Choufke" en de kookpotten ontfermt.

Rond 22u liggen we al te ronken ... Die buitenlucht ook hé !

Geschreven door Hilde.op.pad