Om 2.30u 's nachts gaat de wekker al want Vincent wil om 3u vertrekken. Een uur eerder dan we normaal doen. Er was nl. melding dat er heel veel wegenwerken zijn in Duitsland en dat we dus wel eens file zouden kunnen hebben. Doordat we hier al een paar keer waren weten we ook waar die knelpunten zitten en dat het ook niet verstandig is om tijdens een zwart weekend de trip te maken. Vandaar dat we verkozen om op een maandag te vertrekken. Daarmee vermijden we én de weekend drukte, én de drukte van de Ridderfeesten in Reutte volgend weekend. Twee vliegen in een klap.

Maar goed, vanochtend dus heel vroeg vertrokken. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat deel van de vakantie het minst leuk vind. Die 930km-lange rit.

Al bij al viel het nog mee qua drukte. We hadden in totaal 2x een korte file waardoor we een half uurtje langer reden dan anders. Uiteindelijk zijn we hier rond 15.30u aangekomen. En het gekke is dat wij er dus altijd zo'n 12 uur op rijden. Ongeacht of het nu in een weekend is, op een weekdag, in het zomerseizoen of buiten seizoen ... we hebben het nog nooit sneller gekund.

Doordat we zowat de hele rit regen hadden was het voor Vincent erg lastig rijden. Je moet dubbel alert zijn en als je maar 4 uurtjes slaap had, dan weegt die vermoeidheid extra door. Maar we zijn er veilig geraakt. Pluim voor Vincent.

Ik hield hem in de gaten en zodra we het Pitztal in reden, verscheen die glimlach op zijn gezicht. Hij had het niet eens door, denk ik. Gewoon dat gevoel van "ja, we zijn weer thuis." Ook al hangen er wolken en regent het lichtjes, het kan de pret niet drukken.

We kregen bij hotel Andy in Jerzens zoals gewoonlijk een warm onthaal. We kennen elkaar al wel een beetje na 4 jaar. :-)

Het is gokken welk weer het wordt. De eerste dagen voorspellen echt zomers kwakkel bergweer, maar daarna zie ik op de weersvoorspellingen toch wat meer zon en wat hogere temperaturen. Dat zou fijn zijn. Maar uiteindelijk zijn we hier om te relaxen en ons te laten verwennen. We hoeven niet meer uit te zoeken wat we hier kunnen doen, maar we zullen zeker nog nieuwe wandelingen vinden en ons hart ophalen op reeds bekende plekken.

Het betere fotowerk zal voor later deze week zijn, maar ik wou jullie toch al een indruk geven van onze kamer met zicht op het dal. Vincent heeft ook meteen de pc klaargezet "zodat ik op mijn gemak ben voor de verslagen en de foto's". Haha. Ja, het maakt ook deel uit van mijn ontspanning hier. ;-)

Voor vandaag laat ik het hierbij. Eventjes uitrusten en dan een "hapje" eten :-D

Tot morgen !

Geschreven door Hilde.op.pad