Goedemorgen!

Het weer ziet er redelijk uit, dus ook vandaag gaan we weer op stap. We kiezen voor een wandeling die we hier een 2-tal jaar geleden al eens deden, en waar we toen zo van genoten hebben, dat we ze nog eens opnieuw willen doen.

We rijden naar Achouffe, jawel, het dorpje waar de "Choufkes" gebrouwen worden. Het is een populair plaatsje, maar doordat we er vroeg zijn hebben we nog plaats op de parking.

Aan de brouwerij starten we de wandeling "La Vallée des Fées". Die is niet zo lang, zo'n 6km, maar mispak je niet. Je moet toch rekenen op een paar uur omwille van een niet zo gemakkelijk parcours.

Doe zeker waterdichte schoenen aan, want langs de rivier kan het echt wel drassig zijn. Deze wandeling is niet aan te raden voor mensen die niet goed te been zijn.

De wandeling start heel gemakkelijk langs de forellenvijvers en vervolgens langs de Ruisseau de Cheval, waar je de bouwwerken van de bevers kunt bewonderen. Blijkbaar zijn ze hier sterk vertegenwoordigd. Daarna heb je een korte neep omhoog naar een mooi stukje bos, om vervolgens weer steil af te dalen tussen rotspartijen. Doet me een beetje denken aan "La petite Suisse" in Groothertogdom Luxemburg. Wandelstokken zijn hier geen overbodige luxe voor mij. De wandeling volgt vanaf nu de "Ruisseau de Martin-Moulin", een zijrivier van de Ourthe.

Ik raad aan om de wandeling vroeg te starten, zodat je kunt genieten van de rust in dit mooie stukje natuur. Neem je tijd om rond te kijken want het is een lust voor oog, oor en longen.

Als we een paar uur later terug in het dorp komen staat de parking vol en is er rond de brouwerij en in de brasserieën inmiddels al wat meer bedrijvigheid. Wat een verschil met 2 jaar geleden, toen de horeca nog dicht was wegens covid.

Omdat mijn zus en ik er jaren geleden op vakantie waren, willen we graag nog eens stoppen in La-Roche-en-Ardenne. Ondertussen is het een zwoele 26°C geworden. Het is druk in La Roche. Dat was ook te verwachten met dit lange weekend. De terrasjes zitten vol, maar we vinden toch nog een crêperie aan het eind van de straat. We hebben honger, dus tijd voor een pauze. Het etablissement heeft zijn beste tijd gehad en is eigenlijk dringend aan een opknapbeurt toe. Ik wil eigenlijk niet weten hoe de keuken eruit ziet. Enfin, de bediening zorgt ervoor dat zus en ik spontaan de slappe lach krijgen... :-D Maar gelukkig zijn de pannenkoeken wel lekker.

"Of we nog even naar het kasteel willen?", vraagt Vincent. Euch, in deze hitte niet direct neen, maar wie weet een volgende keer wel. Ik stap binnen in de VVV om alvast een wandelkaart te halen van de omgeving.

Na de drukte van La Roche is het heerlijk om weer thuis te komen in Engreux waar we nog wat relaxen en de dag afsluiten met een aperitiefje en een gezellige maaltijd samen.

Geschreven door Hilde.op.pad