Dat laatste ontbijt, het laatste praatje met het hotelpersoneel, het uitgezwaaid worden door de eigenaars en ook door andere hotelgasten. Het heeft iets en het maakt dat we altijd met een krop in de keel terug naar huis rijden.
En nog voor we het dal uit zijn vragen we ons alweer af wanneer we terugkomen. :-D
Als je de groene Michelingids van Oostenrijk openslaat dan liggen 3 gebieden met 3-sterren (de reis waard) in het Pitztal en het Kaunertal, de 2 gebieden die samen tot het natuurpark Kaunergrat behoren. Ze zijn die 3 sterren absoluut waard. Ik ga niet beweren dat dit het mooiste dal van Tirol is want ik heb ze nog niet allemaal gezien, maar ik denk dat het toch erg moeilijk wordt om dit te evenaren. Vorig jaar zaten we in Lermoos met ook mooie bergen en natuur, maar veel opener en toegankelijker dan het Pitztal. In het Pitztal kun je echt nog wandelen in het hoogseizoen zonder amper iemand tegen te komen. In het laagseizoen is het er helemaal de max, maar dan heb je wel de berg- en almhutten die dicht zijn en ook de meeste bergliften liggen dan stil. Ik ga altijd graag naar de bergen, in gelijk welk seizoen. Je kunt me daar echt niet mee straffen.
Dit was ons 4e jaar op rij en we deden weer andere wandelingen dan voorheen. We vinden er nog steeds nieuwe uitdagingen.
Waar het Pitztal vooral mee uitpakt is de Zirbe, of de Alpenden. Dit is niet zomaar een denneboom, maar eentje groeit tussen 1.300 en 2.800 m zeehoogte. Ze heeft niet veel nodig om te groeien en weerstaat zowat alles. Het aroma van de Zirbe is puur natuur en er worden heel wat heilzame eigenschappen aan toegewezen. Je wordt er rustig van, dat is in ieder geval zeker.
In Hotel Andy waar wij altijd verblijven zijn de meeste kamers uitgerust met meubels uit Zirbenhout. Je ruikt het meteen als je de kamer binnenkomt. Er wordt ook een Zirbenkussen in bed gelegd waardoor je de hele nacht die heerlijke geur opsnuift.
Je vindt niet veel "souvenirs" winkeltjes in het Pitztal, maar een Zirbenkussen, of Zirbenolie of zelfs Zirbenschnapps kun je er wel kopen.
We deden ook dit jaar weer 12 uur over het traject naar België. Met mijn lumbago was de terugweg een echte marteling, maar we zijn wel veilig weer thuis geraakt.
Voorlopig nog geen volgende trips op de agenda maar dat kan bij ons snel veranderen.
Eén ding is zeker. We gaan zeker nog naar het Pitztal terug. Er zijn nog teveel wandelingen die we nog willen doen en we voelen er ons gewoonweg ook zo goed thuis. Ook al is het weer meestal wisselvallig, dit is voor ons 100% vakantie en tot rust komen. Ik mis die bergen nu alweer.
Bedankt lieve mensen om ons alweer te volgen en tot op een volgende trip !
Oja, en als je ooit in de bergen zit en er komt een onweer opzetten, vergeet dan vooral de handrem van je auto niet op te zetten want voor je het weet ligt je auto een paar meter dieper. Op onze laatste ochtend zagen we een auto op de parking met de neus richting dal staan. Gelukkig stond er een boompje in de weg en gelukkig was het onze auto niet. ;-)
Geschreven door Hilde.op.pad