Ik ben geen goede slaper en al helemaal niet "op het vreemde". Dat houdt in dat ik heel vaak wakker wordt en vervolgens ook de slaap niet meer kan vatten. Eigenlijk werd ik vannacht wakker door een concert om u tegen te zeggen. Zowat de hele nacht heeft een nachtegaal het beste van zichzelf gegeven. Hij houdt pas op als de andere vogels bij dageraad wakker worden. Het beest moet letterlijk bekaf zijn. :-D Ik heb mij niet geërgerd aan het gezang, wel in tegendeel. Net voor zonsopgang zat ik voor het open raam met de gsm in de hand al die mooie geluiden op te nemen om als het ware mee te nemen naar huis. :-D

Na een kop koffie en een deugddoend ontbijt vertrekken we rond 10u naar Angers, de grootste stad in de omgeving. Angers ligt aan de Maine en niet aan de Loire, maar toch wordt het kasteel van Angers als Loire-kasteel beschouwd. Ik was hier 20 jaar geleden al eens voor een blitzbezoek aan het wereldberoemde wandtapijt, maar bezocht toen het kasteel niet. Daar brengen we dus vandaag verandering in.

In Angers wordt momenteel het tramnetwerk vernieuwd, dus rij je de stad binnen via grote wegenwerken. Maar het gaat toch nog relatief vlot. We parkeren onze wagen op de grote parking aan de overkant van het water en wandelen zo over de brug de stad in.

Vanaf de oever van de Maine heb je al een zicht op een deel van het kasteel. Het is pas als je er voor staat en op het domein rondloopt dat je beseft wat voor een grote oppervlakte het ding beslaat. Nu het nog vroeg is, besluiten we maar eerst het kasteel te bezoeken. Angers heeft een rijke geschiedenis en dat weerspiegelt zich ook in het kasteel zelf. Het is zeker nuttig om de audioguide bij het ticket te nemen zodat je overal uitleg over krijgt. Het kasteel onderging nogal wat gedaantewissels door de eeuwen heen. Terwijl Vincent luistert naar de uitleg, amuseer ik me vooral met fotograferen.

"Save the best for last", zegt men wel eens en dat is hier niet anders. Aan het einde van het bezoek kom je bij de "Tenture de l'Apocalypse" aan. En daar wil ik toch wel wat over kwijt. Het is nl. het oudste én grootste wandtapijt dat in Frankrijk bewaard is. Het is 110m lang (!) en werd rond 1375 gemaakt naar een ontwerp van de Vlaamse schilder Jan van Bandol, ook bekend onder de naam Hennequin de Bruges. Het werk beeldt de Openbaring uit en volgt de tekst uit het Nieuwe Testament ook letterlijk. Het tapijt hangt in een speciale ruimte met stofafzuiging en aangepast licht om de kleuren zo goed mogelijk te bewaren. Als je binnen komt moet je eigenlijk eerst je ogen een 10-tal minuten laten wennen aan het "donker". Het is een indrukwekkend werk en zeker de moeite van een bezoek waard.

Na het bezoek aan het kasteel maken we een wandeling door de stad. Ook al heb je hier een oud stadcentrum, toch oogt Angers op bepaalde plaatsen ook modern. Het is een universiteitsstad en dus loopt er wel wat jong volk rond.

We lopen door oude steegjes en komen voorbij het "Maison d'Adam", een mooi vakwerkhuis uit de 16e eeuw, met gebeeldhouwde figuren op de muurstijlen.

Iets verderop bezoeken we de Galerie David d'Angers. Niet zozeer voor de beelden die er staan, maar voor de locatie. Het museum werd ondergebracht in de oude abdijkerk waarvan het ingestorte gewelf vervangen werd door een moderne kapconstructie van metaal en glas. Hierdoor krijg je een heel bijzondere lichtinval.

Voor het musée des beaux arts hebben we geen tijd, en eigenlijk ook geen zin. We wandelen nog een heel stuk door naar de Eglise St-Serge. Er is geen kat in deze kerk, en toch is het 13e eeuwse koor heel mooi : breed, elegant en licht. Een goed voorbeeld van de typische Anjou stijl die je hier wel meer ziet.

We keren via de Jardin des Plantes terug naar ons startpunt waar we nog halt houden in de kathedraal St-Maurice. De voorgevel wordt gerenoveerd, waardoor we de beelden hier niet kunnen zien. Het eenbeukige schip is met zijn 16 meter erg breed. In het dwarsschip zitten aan weerszijden rozette ramen. Ook het koor heeft fraaie gebrandschilderde ramen in tinten blauw en rood.

Nog een blikvanger is het immense orgel achterin de kerk.

Wat we eigenlijk niet mee hadden en wat wel handig was geweest doorheen de hele reis, was een verrekijker om die ramen en kapitelen van dichterbij te kunnen bekijken. Laat het een tip wezen. ;-)

We zijn verzadigd en lopen terug naar de auto. Uiteraard rijden we niet zomaar via de autostrade terug naar de B&B. Welneen, we kunnen toch evengoed via de Vallée de la Mayenne terugrijden ? Het is natuurlijk al na 16u en dus kunnen we maar een klein deeltje meer doen.
We stoppen in Le Plessis-Macé. Hier ligt een kasteeltje in het centrum, met nog een Donjon en een slotgracht eromheen. We kunnen niet meer bezoeken, maar een paar foto's zijn geen probleem.

We rijden verder door het groene landschap naar wat volgens de groene Michelin één van de aardigste dorpjes van de streek is : Chenillé-Changé. Het heeft nog een versterkte watermolen. Het is echter koud en grijs als we halt houden. Het dorpje oogt wat triestig, maar ik kan mij voorstellen dat het hier in weekenden en met mooi weer druk is met watertoeristen. Je kunt hier bootjes huren en tripjes maken op de rivier.

We rijden nog even naar Le Plessis-Bourré, maar omdat het na 18u is kunnen we niet meer binnen. Dat zal dus voor een volgende keer zijn.

Na een goedgevulde dag keren we graag terug naar "Le Bignon" waar we de voetjes onder tafel steken. :-)

Geschreven door Hilde.op.pad