Een nieuw jaar ... een eerste frisse neus ...

en met 2°C mag je dat dus letterlijk nemen.

Ik ben niet echt een winterwandelaar, maar omdat ik er al een tijdje niet meer op uit getrokken was en ik een beetje beweging echt wel nodig heb, dacht ik om eventjes halt te houden bij een jeugdherinnering : het Sterrebos in Rumbeke. Dat ligt op een boogscheut van waar we wonen en toch rijden we er meestal achteloos aan voorbij. Misschien omdat het een klein bos is te midden omliggende villawijken, of omdat ik er als kind al heel vaak kwam.

Dus toen ik op weg was naar mijn moeder om haar een nieuwjaarsgroet te brengen, besloot ik om even halt te houden voor een korte wandeling.

Het sterrebos is vooral populair bij joggers en mensen die de hond even uitlaten. Veel wandelaars ben ik er eigenlijk niet tegengekomen op dit vroege uur.

Het bos dankt zijn naam aan het patroon van lanen die uitkomen op een centraal punt, gemarkeerd met een ronde steen. Van bovenaf gezien is het een stralende ster. Die steen werkt als een magneet, vooral op kinderen. Een foto hotspot ! Zelfs vandaag moest ik er een paar keer voorbij vooraleer ik de spot voor mij alleen had.

Een andere magneet in het bos is uiteraard het Kasteel van Rumbeke. In de jaren 70 was dat dé foto locatie voor huwelijken en communies. Maar ook vandaag blijft het een mooi gebouw waar ik eigenlijk te weinig van af weet.

Daarom even op Wikipedia gespiekt :

Volgens de legende vluchtte na de ontvoering in Senlis in 862 Boudewijn I met de IJzeren Arm, graaf van Vlaanderen, samen met Judith, dochter van keizer Karel de Kale, naar de burcht die hier toen stond. Dit leidde, na tussenkomst van de paus, tot een huwelijk in Auxerre en het ontstaan van het Graafschap Vlaanderen.

Het kasteel werd eeuwenlang bewoond door de graven de Thiennes en de Limburg Stirum tot het werd beschadigd door de geuzen, en geteisterd tijdens de oorlogen van Lodewijk XIV van Frankrijk, de Franse Revolutie en de Eerste en Tweede Wereldoorlog.

De kernstructuur van het waterkasteel is van voor 1535 gedateerd en werd in 1538 door Thomas de Thiennes uitgebreid met een kapel, vijf torens en een westelijke vleugel. Later werden nog een duiventoren (1609) en westelijke en oostelijke poortgebouw (1731) gebouwd. In de 18e eeuw werd het licht classicistisch verbouwd waarbij het Sterrebos werd aangelegd met het Prater van Wenen als model. De ingang werd in 1730 naar de zuidkant verhuisd. Boven de tudorboog-oosterpoort bevindt zich het wapenschild van de familie de Thiennes, die het kasteel bouwden. Rond 1780 liet men de grachten opvullen met zand.

Het kasteel was nog lange tijd eigendom van afstammelingen van deze familie (onder de naam Limburg-Stirum) door het huwelijk in 1856 van Asthérie de Thiennes met Graaf Dirk de Limburg Stirum.

Tijdens de Eerste en de Tweede Wereldoorlog werd de streek bezet door de Duitsers. Het kasteel werd in die periode gebruikt als officierenkwartier. Van de Tweede Wereldoorlog zijn nog sporen terug te vinden in het kasteel: namelijk de oude parket is op bepaalde stukken beschadigd door de hakken van Duitse soldaten die tijdens het groeten hard tegen de houten vloer werden geslagen.

In 1961-65 werd het kasteel gerenoveerd met J. Viën als architect. In 1988 verkocht graaf Guillaume de Limburg Stirum het kasteel aan de NV Sterrebos die nog steeds de huidige eigenaars zijn. De restauratie van het kasteel werd afgerond in 2004.

Het kasteel bevindt zich langs het Sterrebos dat Prater van Wenen als model had. Het werd aangelegd tussen 1769 en 1774 onder leiding van tuinarchitect F. Simoneau. Langs de grote weide en vijver is een arboretum aangelegd. Op het plein voor het kasteel staat een indrukwekkende plataan, die vermoedelijk uit de 18e eeuw stamt, toen het park werd aangelegd. Het domein bevat ook een gedenkmonument aan zeven gesneuvelde Belgische soldaten die gestorven zijn tijdens zware gevechten rond het kasteel op 26 mei 1940.

Het landhuis werd beschermd als monument in 1942, de bijgebouwen in 1962. Het park werd beschermd als landschap in 1969.

Toch weer wat bijgeleerd hoor.

Een hele vroege herinnering aan het bos heb ik van een schoolreis toen ik in het 2e leerjaar zat. Jawel, toen ging men in Roeselare op schoolreis naar ... het Sterrebos. En van die schoolreis herinner ik mij een picknick onder de grote plataan voor het kasteel. Ik zie hem nog altijd graag, die oude boom en ik ben blij dat hij er nog staat.

Het kasteel zelf heb ik nog nooit van binnen gezien. Bij mijn weten was het nooit toegankelijk, maar volgens de website kun je het in 'normale' tijden blijkbaar wel in groep bezoeken.

Meer info via deze link : http://www.kasteelvanrumbeke.be/

En zo stap ik met frisse wangen terug in de wagen. Toch wel blij met dit eerste uitstapje van het jaar.

Ik hoop dat er nog veel zullen volgen en dat het met 2021 alleen maar de goede kant opgaat.

Aan jullie allemaal wens ik een gelukkig, hoopvol en gezond nieuw jaar toe.

Geschreven door Hilde.op.pad