Na het onweer van gisteren liggen de weerkaarten er niet echt positief bij. Volgens Bergfex zou het om 11u opnieuw regenen. We weten dat dat niet altijd klopt, maar je houdt er toch maar beter rekening mee dat het wel zo zou kunnen zijn.

Na het ontbijt vertrekken we met de auto naar Schruns. Dat is het meest toeristische dorp (samen met het nabijgelegen Tschagguns en Bartholomäberg) van het Montafon dal.

Aangezien het onze eerste keer is in de Montafon, is het altijd een beetje zoeken naar de plekjes die ons het meeste liggen. In Schruns nemen we de Hochjochbaan naar boven. De bewolking boven is grijs en nodigt niet uit tot een hoogtewandeling. Dus stappen we vanaf het bergstation naar beneden, ttz naar het middelstation. Het is niet de mooiste wandeling die we doen. Ik heb het gevoel teveel in een bos te wandelen en heb nood aan de vergezichten van de bergwereld rondom.

Bij het middelstation rusten we uit op een mooi terras. Daar drink ik de beste "Skiwasser" van de vakantie ! Achter ons zien we de grijze wolken, terwijl voor ons het dal en de bergen (het Rätikongebergte) in de zon liggen.
We nemen de lift terug naar beneden naar Schruns waar het ondertussen druk geworden is. Vandaag is nl. de aankomstdag van de MTB-marathon. Er heerst een leuke sfeer en we maken een rondje in het dorp waar we een aantal mooie typische "Montafoner Haus" voorbeelden bekijken. Dat is de typische bouwstijl van de huizen hier. Aangezien het weer toch mooi blijft, beslissen we om in Tschagguns de Golmer lift naar boven te nemen. Aan de auto aangekomen merk ik dat ik mijn zonnebril niet meer heb. Verdraaid, wat is dat deze vakantie ? Eerst de liftpas kwijt, daarnet vergat Vincent zijn pet in de auto en nu vind ik mijn zonnebril niet meer. Ik weet gelukkig meteen waar hij ligt : in het kerkje van Schruns. Ok, dus nogmaals doorheen de festiviteiten naar de kerk. Hij ligt er nog. Oef !

We moeten 3 liften nemen voor we boven aan het Golmer Hof zijn. We hebben honger, dus genieten we van het uitzicht terwijl ik de lekkerste snack van de vakantie eet : rösti met kruidenkaas kroketjes. Ondertussen speelt er een blaasorkest op het terras. De dirigent is een echte showman met de nodige humor.

Wat gaan we nog doen ? Terug met de lift naar beneden ? Of persen we er nog een wandeling uit ? We kiezen voor het laatste en lopen te voet terug naar het middelstation. Het is goed geweest. De benen zijn moe, dus de rest doen we met de lift.

Rond 18u begint het te regenen. Voor morgen ziet het er helemaal niet goed uit. Afwachten dus.

Geschreven door Hilde.op.pad