We kunnen er niet omheen dat het een natte, stormachtige en grijze winter is. Vooral tijdens de weekends nodigt het weerbeeld niet echt uit tot outdoor activiteiten. En dus komen we deze winter eigenlijk veel te weinig buiten.
Voor vandaag was er in de voormiddag een beetje zon voorzien en omdat ik echt wel eens de deur uit wou zijn we even tot aan Ieper gereden voor een wandeling op de oude vestingen. We hebben inderdaad een streepje zon gekregen. Niet meer dan dat want tegen dat we goed en wel op pad waren, begon het alweer bewolkt te worden.
Het is nog geen lente en hoewel de paaslelies en krokussen hier en daar wel bloeien, laat het zich vooral voelen in de temperatuur. Er waait een koude wind en ook de lucht kleurt alweer grijs.
Niettemin doet het wel eens deugd om die frisse neus te halen en om de benen te strekken. Ieper is een mooie stad, niettegenstaande haar woelige geschiedenis tijdens de Eerste Wereldoorlog. Overal waar je kijkt doet iets je wel herinneren aan die tijd.
Na de wandeling gaan we even koffie drinken en daarna brengen we nog een bezoek aan het "In Flanders Field museum". Ik ben er jaren geleden geweest en vond het toen best wel een belevenis. Nu was het de eerste keer na de vernieuwing en ik moet zeggen dat ik eigenlijk niet onder de indruk was. Het voelt chaotisch aan. Je kunt overal rondlopen waardoor je eigenlijk de chronologie kwijt bent. Bovendien hoor je constant het gepraat van de filmpjes die overal in dezelfde ruimte afspelen. Ik werd er een beetje gek van en kon me moeilijk concentreren op de tekst die op de infoborden stond. De "kijkgaten" voor info en foto's staan ofwel te hoog, ofwel te laag, dus absoluut niet comfortabel.
Halfweg de ruimte kun je (mits bijbetaling van 2€) het belfort beklimmen. Dat hebben we ook gedaan. Na een 250+ treden kwam ik een beetje duizelig boven. Maar het was de inspanning wel waard want je hebt een 360° panoramisch zicht op de stad en omgeving.
Naast het museum was er nog de tijdelijke tentoonstelling over de heropbouw van de streek na de oorlog. Die vond ik dan wel weer interessant want het is iets waar eigenlijk te weinig bij stilgestaan wordt. Ik bewonder de mensen die de moed vonden om het puin te ruimen en de stad / streek terug leefbaar te maken.
Toen we terug buiten stonden moesten we toegeven dat het "Passchendaele Memorial" museum in Zonnebeke overzichtelijker en interessanter is, dus wie moet kiezen uit de twee raad ik Zonnebeke aan.
We lopen nog even naar de Menenpoort waar we ons bezoek aan Ieper afsluiten.
Geschreven door Hilde.op.pad