Het lijkt alsof het verlof gisteren pas inging, maar in werkelijkheid zijn die 2 weken voorbij gevlogen.

Na een fijne reis in Oostenrijk wou ik voor de laatste verlofdag toch nog even de benen strekken. Bovendien was het een zonnige dag, dus daar profiteren we graag nog eens van.

Uit de veren dus, en nog even een picnic klaarmaken. Rugzak vullen, fototoestel bij de hand en ... waar gaan we naartoe ?

Ik wil de zee wel eens zien, maar heb geen zin in de Belgische kust. Waarom niet eens naar de Côte d'Opale ? Zo heel erg ver is dat nu ook weer niet. En het is lang geleden dat we er nog eens waren. En dus rijden we richting Frankrijk.

Het is heerlijk uitwaaien en wandelen daar aan de Cap Blanc Nez, maar er is toch wel het één en ander veranderd sedert we er voor het laatst waren. Zo is er wegens natuurbehoud (wat ik overigens volledig begrijp) maar 1 pad meer waar gewandeld mag worden, waardoor er toch nog wel vrij druk wandelverkeer is. Het is natuurlijk ook zondag én augustus is de vakantiemaand voor de Fransen én het is eindelijk weer eens een mooie dag, dus iedereen is van hetzelfde gedacht :-D Maar er is gelukkig nog steeds geen sprake van massatoerisme.

Het weer is ook helder genoeg om de witte kliffen van de Engelse kust te zien ! Mooi !

De hele tijd spookt het deuntje van Charles Trenet's "La mer" me door het hoofd. Het past er wonderwel bij.

We rijden nog even verder langs de kust. Eigenlijk zouden we hier eens vaker moeten komen, maar dat zeggen we van veel plekjes dichtbij huis.

En zo is ook deze dag een mooie afsluiter van het verlof.

Geschreven door Hilde.op.pad