Het bed ligt goed en de kamer is goed verduisterd. Ik hoor geen lawaai van andere hotelgasten en ben dan ook verbaasd dat het bijna 8u is als we wakker worden. Dat lukt me thuis nooit.

Het ontbijt is erg verzorgd en naar Franse normen heel erg uitgebreid. Tijdens het ontbijt stippelen we een klein beetje de dag uit. Daarbij laten we ons leiden door de groene Michelingids van de streek. We plannen een rondrit in de nabije omgeving van Mantry.

Waar we normaal gezien op reis altijd wel een aantal wandelingen inplannen, doen we dit nu niet. Het is gewoonweg veel te warm. Bij temperaturen van 34°C is dat geen goed idee ook. En dus wordt het een roadtrip met de auto.

We rijden richting Poligny, het centrum van de befaamde Comté kazen, en daar rijden we de Culée de Vaux op. Dit is een omhooglopende en bochtige weg. We stoppen even aan de Prieuré de Vaux, een oude kerk uit de orde van Cluny, waar we helaas niet binnen kunnen. We rijden verder en slaan op het plateau een kleinere weg in die ons via een dorpje op de Côte de Baume brengt. Wat een mooie, slingerende weg. We stoppen even om van de doorkijkjes te genieten. Aan de overkant zien we op een top een kruis staan. Vincent rijdt er naartoe. Ook hier weer bochtig omhoog. We komen op een parkeerplaats waar we vervolgens nog even te voet verder moeten om het kruis te bereiken. Dit is een vlakke weg tot aan het kruis, dus makkelijk bereikbaar. Wat een mooi uitzicht op Poligny en de omringende natuur!

Via Plasne bereiken we de "Belvédère (een woord dat ik tot vervelends toe zal gebruiken deze reis) de la Cirque de Ladoye". Hier krijgen we voor het eerst een zicht op de karakteristieke natuur van de streek. Verticale, groen beboste kalkwanden, met in de dalen hier en daar verspreid een dorpje. Hier is er nog geen massatoerisme en kun je in alle rust genieten. Vanop het uitzichtpunt rijden we krinkel-de-winkel door het dal naar Blois-sur-Seille en van daar naar één van de grootste trekpleisters van de streek, het mooie dorp Baume-les Messieurs. We strekken even de benen voor een paar foto's, maar besluiten om door te rijden en later in de week nog eens terug te komen.

Plots verandert het landschap en rijden we door wijngaarden. De wijnstreek van de Jura is de kleinste van Frankrijk. Doorheen de wijngaarden rijden we naar Château du Pin. Het is net na de middag en we zijn de enige bezoekers. Je ziet het kasteel met zijn prominente Donjon al van ver liggen. De eigenaresse van het kasteel zit aan een tafeltje aan de ingang. We maken even een praatje en voor 8€/p kun je het kasteel bezoeken. Dat doen we ook. Er is een Nederlandstalige uitleg voorzien en zo komen we te weten dat ook Maria van Bourgondië hier connecties had. Het kasteel werd in de 13e eeuw gebouwd en is sinds 1920 eigendom van de familie Watteville, die zelf instaat voor de renovatie. Ze wonen ook in het kasteel. Het kasteel is nog niet zo lang open voor het publiek en je kijkt ook best even de openingstijden na. Wij hadden geluk. We genieten van het rustige bezoek. Vanuit de Donjon kun je je vergapen aan de vergezichten rondom. Ook krijg je zicht op de renovaties. Nog niet alle ruimtes zijn opgeknapt en zo zie je in welke staat het kasteel was en hoe het uiteindelijk zal worden.
Nadien lopen we nog even rond het kasteel om vervolgens verder te rijden naar het dorpje L'Etoile. Dit dorp is vooral gekend ook voor de befaamde Vin Jaune uit de streek. Het is er echter doods en verlaten. Wie loopt in deze hitte dan ook buiten? Juist, een handvol toeristen zoals wij. We lopen tot aan het kerkje en stoppen nog even aan de waterfontein.

Onze laatste stop voor vandaag is Château-Chalon. En wat voor één! Alweer een prachtig en charmant dorp, wereldberoemd om zijn Vin Jaune en om de mooie Belvédères (daar zijn ze weer) met zicht op de omgeving en het dorp.

Overal waar we komen kunnen we gemakkelijk gratis parkeren. Zoals gezegd is het niet druk. Komt het door de hitte of zijn ze hier zelf ook met verlof? Ik vind het in ieder geval niet erg dat we rustig kunnen wandelen.

We zijn verzadigd voor vandaag en rijden terug naar het hotel. We sluiten af met een aperitief uit de streek : voor Vincent een Pontarlier (anijsdrank) en voor mij een voortreffelijke Crèmant du Jura. Daarna steken we terug de voeten onder tafel in het restaurant.

Ik maakte heel wat foto's en hoewel ik heel wat geselecteerd heb worden jullie alsnog een beetje overdonderd vandaag. ;-)

Geschreven door Hilde.op.pad