Eigenlijk is de titel wat voorbarig, want ik heb nog niet alle almen en hutten in het Pitztal gedaan, maar ik ben er vrij zeker van dat deze Kalbenalm aan de top staat van oudste en gezelligste almen van het dal.

We zouden het vandaag echt eens rustig aan doen, en dat hebben we naar onze normen ook gedaan. :-)

We slapen wat langer en worden wakker met alweer een stralende zon. Ik weet het, ik val in herhaling, maar zo'n zonnige week hebben we hier nog nooit gehad.

Na het ontbijt nemen we de kabelliften omhoog tot aan de "Speicherteig Zechszeiger". Dat is een artificieel meer waar het smeltwater in verzameld wordt om dan in de winter de sneeuwpistes te onderhouden. Het geheel werd pas in 1999 aangelegd. Het water uit het meer is ook zuiver drinkwater. (noot : het water was deze keer echt zo blauw van kleur wegens de reflectie van de helblauwe hemel. ) Van hieruit starten heel veel wandelingen in het gebied. Wij hebben er de voorbije jaren al heel wat gedaan. Vandaag kiezen we voor de afdaling naar de kleine Kalbenalm. Je kunt er via verschillende wegen naartoe. Wij lopen eerst tot aan de top van de Zechszeiger, en genieten even van de vergezichten, en nemen dan de "Steig" naar beneden. Het ziet er in eerste instantie vrij gemakkelijk uit, maar bleek bij nader inzien toch wel technisch moeilijker te zijn. Maar op ons tempo gaat het wel.

We lopen hier letterlijk in het land van de "Zirbe", de alpenden die hier zowat heilig verklaard wordt. Ze groeit in de Alpen en de Karpaten op grote hoogte tot net onder de boomgrens, soms wel tot 3000 meter. De Zirbe wordt vooral gebruikt voor meubels en houtsnijwerk. Wij slapen op hotel altijd in een Zirbenkamer en ik kan je verzekeren dat de geur erg relaxerend is. Ook de etherische olie is heerlijk en werkt antibacterieel en schimmelwerend.
Ook hier op de wandeling worden we verwend met dennengeur.

Als we bijna aan de Kalbenalm zijn komen we een groep wandelaars tegen die naar boven lopen en duidelijk ook niet wisten waar ze aan begonnen. Als je aan iemand van de streek vraagt of iets een moeilijke of zware wandeling is, dan zeggen ze over het algemeen van niet, behalve als het om klettersteig en hoogalpiene wandelingen gaat. Alles wat blauw of rood gemarkeerd is, is voor hen "nicht Anstrengend", niet vermoeiend. Nou ... ik heb daar een ander idee over en ik ben blij dat ik niet mee naar boven moet :-D

De Kalbenalm ligt uitnodigend net op de boomgrens. We waren hier al een aantal keren, maar dan met slecht weer waardoor ze nooit open was. Er zit echter sinds kort een nieuwe waard in die de omheining en de tafels vernieuwde. Beetje jammer, maar het zal wel nodig geweest zijn. Binnen hier en een paar jaar zal het hout ook wel zijn nieuwe glans kwijt zijn en even oud tonen als de kleine hut. We ploffen met veel plezier neer onder een parasol en bestellen een "Hollunderwasser" (vlierbloesemsiroop met water), een "Almdudler" (limonade met alpenkruiden) en -ik kan het niet laten- ook nog een stukje taart met blauwe bessen en kwark. Heerlijk gewoon ! Zeker met het zicht dat we er gratis bij krijgen.

Als we uitgerust zijn lopen we nog een stukje verder naar het middenstation van de kabelbaan. Daar heb je ook het relatief nieuwe pretpark "Zirbenpark". Centrale thema hier is zoals de naam het al zegt, de alpenden. Het park is vooral gericht naar jonge gezinnen, maar ook volwassenen kunnen hier een mooi parcour volgen en iets bijleren. Het park werd 3 jaar geleden opgericht en wij zijn er nu voor de eerste keer. Omdat we al veel gestapt hebben, volgen we niet het volledige parcours. Vincent gaat evenwel op zoek naar een 2-tal geocaches. Eentje zit verborgen in de grote dennenappel en wordt na enige tijd ook gevonden.

Het is goed geweest voor vandaag. We gaan met de kabelbaan terug naar beneden en relaxeren nog wat in het hotel.

's Avonds verstopt de zon zich achter dreigende wolken, maar we krijgen geen onweer. Er wordt voor morgen wel wat onstabieler weer voorspeld. Maar dat zien we dan wel weer.

Geschreven door Hilde.op.pad