Het is met enige vertraging dat ik de verslagen van deze reis tik. In juli hadden we 10 dagen verlof en dat vonden we ideaal om er een weekje tussenuit te knijpen. Dat betekent echter ook dat je na de reis meteen terug aan de slag moet en er weinig tijd is om foto's in te laden en te sorteren. Bovendien moesten we bij thuiskomst helaas afscheid nemen van onze lieve poes Knuf en moesten we ook nog eens de gehele bovenverdieping van ons huis ontruimen voor geplande schilderwerken. En dat moesten we even laten bezinken.

Maar kijk, we zijn 2 weken verder en nu het toch te heet is om buiten iets te ondernemen zit ik aan mijn pc om een begin te maken met het nagenieten van deze toch wel erg mooie trip.

Zeg aan de mensen dat je naar de Franche-Comté-Jura gaat en 9 op de 10 vragen waar dat precies ligt. Het is een streek waar velen doorheen rijden op weg naar het zuiden van Frankrijk. Als er al gestopt wordt, dan is het voor een overnachting om de volgende dag verder te rijden.

De streek ligt onder de Vogezen en Bourgondië en boven de Noordelijke Franse Alpen, op zo'n 600km van West-Vlaanderen. Via de autostrade sta je er op ongeveer 6 uur.

Ik had deze streek vorig jaar al in gedachten, maar toen kwam het er niet van. Ergens in maart dit jaar besloten we om een hotel te zoeken in de streek en er een week op ontdekking te gaan.

We overnachten in Hotel-Restaurant La Fontaine, in Mantry. Het hotel ligt aan een Route Nationale waardoor het erg goed bereikbaar is. Laat je echter niet afschrikken van die grote baan. Het hotel is erg goed geïsoleerd, waardoor je nauwelijks iets van verkeer of zelfs je buren hoort. Ik koos het hotel op basis van uitstekende reviews. Ook het restaurant scoort hoog. Bovendien hebben alle kamers airco en dat bleek die week echt een zegen te zijn. Als dan ook de prijs nog eens meevalt, dan was het snel beslist om te boeken.

We vertrekken rond 8.30u op het gemak en besluiten om de tolwegen te mijden. Dat houdt in dat we tot over Rijsel autostrade hebben en daarna gaat het over gewone wegen.

Tijdens de autorit bekruipt me het gevoel dat ik iets vergeten ben en net als we Rijsel passeren schiet het me te binnen. De toiletzak staat nog in de badkamer thuis! "Heb je die dan nodig?", vraagt Vincent. "Euch, ja" is het antwoord. En dus is het rechtsomkeer naar huis. Daardoor verliezen we tijd en doen we anderhalf uur langer over de reisweg.

Vincent geniet van de autorit doorheen het Franse landschap. Om de haverklap moeten we doorheen een dorpje. Dat is allemaal wel leuk, maar op den duur begint het op mijn zenuwen te werken. Ik wil dat het wat rapper vooruit gaat. Dat krijg je als je zelf niet achter het stuur zit.
Uiteindelijk komen we pas om 19u aan in het hotel. Ik verontschuldig mij gelijk voor onze late aankomst, maar de dame aan de receptie zegt: "Pas de soucis, vous avez le temps!" We kunnen nog tot 21.30u aan tafel. Wij zijn het zodanig gewoon om in Oostenrijk op vakantie te gaan, waar men om 19u aan tafel gaat, dat dit ons eigenlijk wel goed uitkomt en ook een geruststelling is naar de volgende dagen toe. We hoeven ons niet te haasten.

Er heerst een rustige sfeer in het hotel. De kamers zijn klein, maar wel modern en kraaknet. We frissen ons op en gaan naar beneden naar het restaurant. Ondertussen is er een kort hitte-onweer losgebarsten. Tja, als wij op reis gaan moet het toch altijd eens regenen, nietwaar? Maar wees gerust, het was de enige regenvlaag van de vakantie.

De maaltijd doet ons deugd. Nog even naar buiten voor wat frisse lucht en dan naar bed. Vanaf morgen gaan we deze streek verkennen. Ik ben erg benieuwd.

Geschreven door Hilde.op.pad