Vandaag wordt het weer een beetje onstabiel. Volgens het weerbericht zou het rond 14u beginnen regenen, maar dat is geen exacte wetenschap. Voor hetzelfde geld is het pas na 17u. Neemt niet weg dat we beter geen risico nemen, dus zoeken we ons iets uit waarvoor we niet te lang onderweg zijn.

Eerst maar even genieten van het ontbijt. We kregen bij aankomst hier in het hotel ook een Sommercard waardoor we heel veel liften in de omgeving kunnen nemen. Ook het openbaar vervoer en heel veel attracties zijn gratis. Dat openbaar vervoer hebben we eens bekeken. Er is dan wel een bushalte aan het hotel, er komen maar een 4-tal bussen per dag voorbij. Dat is dus niet haalbaar. Het is een ander verhaal als je in het centrum van Schladming zit. Daar kun je werkelijk alle kanten uit, maar ook dan moet je in de gaten houden of je al dan niet aansluitingen hebt in die kleine zijdalen.

We besluiten om in het centrum van Schladming de kabelbaan naar Planai te nemen en daar eens rond te kijken. We weten dat er een panoramarondweg is, dus dat kunnen we in ieder geval al doen. En dan zien we wel wat de verdere mogelijkheden zijn.

We nemen de auto naar beneden, op zoek naar de kabelbaan en parkeermogelijkheden. Ver moeten we niet zoeken. In tegenstelling tot het Pitztal is dit hier een groot skigebied in de winter. Dat er veel volk op afkomt merken we aan het feit dat er een volledige (gratis) parkeergarage is die echt voorzien is voor skiërs. Naast je parkeerplekje zijn er klapstoeltjes waar je dus je skiboots, in ons geval de wandelschoenen, kunt aantrekken. Boven de parkeergarage kom je uit in een klein winkelcentrum en vervolgens aan de gondels naar boven. En zo zoeven we voor het eerst deze vakantie naar boven. Beetje per beetje ontvouwt zich een andere wereld voor onze ogen.

Eens boven, is het duidelijk dat hier vooral ingezet wordt op kindervertier en mountainbikeplezier. Voor de wandelaar zijn er minder mogelijkheden. Voorheen waren wij het altijd gewoon om de lift naar boven te nemen om dan daar een hoogtewandeling te maken. Hier vind je niet echt luswandelingen die haalbaar zijn voor ons in de tijdsspanne die we hebben.

We volgen de panorama rondweg. Je kunt er echt niet naast kijken ;-) Dit is een leuke wandeling met kinderen of als je al wat ouder bent en al die stoere hoogtemeters niet meer aankunt. Ik merk aan Vincent dat hij daar nog niet aan toe is. Het panorama is mooi hoor, maar de wandeling zelf iets te braaf.

Zowat halverwege kunnen we eigenlijk afwijken naar de Krahbergzinken. (Dat is die top op de zwart-wit foto) Doen, of niet? Ach, we gaan ervoor. Lukt het niet, dan keren we om. We spreken over een 300-tal te overbruggen hoogtemeters.

En zo duiken we eerst een klein stukje bos in alvorens in open gebied naar boven te lopen. Het is meteen een stuk (in)spannender terrein. En we zijn niet de enigen die deze wandeling doen. Het is genieten in de zon en het doet ook deugd om even de kuitspieren aan het werk te zetten. Eerst gaat het nog gezapig omhoog, maar naar het einde toe is het toch wel ruwer terrein. Het allerlaatste stuk ga ik niet mee. Ik vind het uitzicht prima waar ik nu sta ;-). Vincent gaat wel nog een steil stukje verder, maar niet tot aan de top. Voor het laatste stuk moet je langs kabels en is het ook te druk. Maakt niet uit. Het is goed zo.

Waar we staan kijken we op het Untertal. Mooi is het hier. Maar we zien ook dat het weer aan het keren is, dus besluiten we om terug te wandelen. Naar beneden is iets gemakkelijker, maar voelen we ook andere spieren die wat training kunnen gebruiken. :-D We sluiten terug aan op de panoramaweg, waar we mooie houten sculpturen zien. Ze zijn educatief bedoeld voor de kinderen, maar ook wij steken er wel wat van op. Onderweg komen we ook tal van mooie spreuken tegen. Het is dus ook een soort van bezinningsweg.

Wat we ook vaak zien zijn de infoborden over afval. Hoelang doet een blikje erover voor het vergaat in de natuur? Awel, 500 jaar! Neem dus aub je afval mee.

Goed, we zijn rond hier, dus nemen we de gondel terug naar beneden. Eigenlijk is het nog maar 13:30u als we terug in het centrum staan. Doen we nog een rondje in het centrum? Ok, even kijken wat hier zoal is. Vooral eethuisjes, zo blijkt. We lopen verder naar de start van de Talbachklamm. Hier komt een rivier naar beneden en dat zorgt voor een mooi spektakel. We doen een klein stukje, want we voelen letterlijk nattigheid. Ik ben verrast van dit mooie stukje natuur zo in het centrum. We komen hier nog eens terug als de benen wat rust gehad hebben.

Als we aan het hotel komen om 14:30u begint het inderdaad te regenen. Geen nood, we kunnen ons hier prima bezighouden. Na de inspanningen van vandaag hebben we ook een hongertje, dus haalt Vincent een burger in het restaurant.

's Avonds is het helemaal feest, want dan is het buffetavond. Uiteindelijk teveel keuze, maar wel eens leuk.

Geschreven door Hilde.op.pad