Na een redelijke nacht en een goed ontbijt checken we uit.

We nemen de metro richting Jubelpark. Niet te geloven, maar ik ben hier dus nog nooit geweest. Het Jubelpark kwam er om de festiviteiten van 50 jaar België te vieren. Maar toen het zover waren, waren enkel het park en de expohallen klaar. Het zou nog eens 50 jaar duren vooraleer het geheel met de triomfboog klaar was.

Hier werden 2 wereldtentoonstellingen gehouden in 1888 en 1897. Deze paviljoenen herbergen momenteel Autoworld en het Museum van het leger.

Net als we de metro uitkomen begint het te regenen, dus veel tijd en zin om het park te verkennen is er niet. Dat zal voor een andere keer zijn.

De hoofdreden van ons bezoek is echter de expo "Shin Hanga : De nieuwe prenten van Japan 1900-1960". Daarvoor moeten we in het Museum Kunst & Geschiedenis zijn.

Het is een imposant gebouw en nu we nog fris zijn beginnen we eerst met de expo. Shin Hanga, letterlijk vertaald : prentkunst en meer bepaald prentkunst door middel van houtsnede. De shin hanga-beweging bleef op de traditionele manier te werk gaan waarbij een prent uit een samenwerking tussen een uitgever, artiest, houtsnijder en drukker voortkwam.

De expo is chronologisch en per thema opgebouwd. De prenten worden diffuus verlicht om hun kleuren te beschermen. Dit waren eigenlijk massaproducties maar door hun techniek zijn ze zo verfijnd dat het net aquarellen lijken. Dit mag terecht kunst genoemd worden.

Ik hou van de rust die ze uitstralen, maar helaas is het zo druk op de tentoonstelling dat die sfeer grotendeels verloren gaat.

Na de expo wandelen we nog even rond in één van de vleugels van het museum. We wagen ons aan de collecties van Egypte en Rome en net als ik denk "Eigenlijk zou dit wel een betere en boeiender opstelling kunnen gebruiken", zien we een mededeling hangen dat er inderdaad renovatiewerken gepland staan voor deze collecties.

We krijgen honger en dus verlaten we het museum. We hebben hier nog niet alles gezien, dus de andere vleugel zal voor een volgend bezoek zijn.

Het regent nog steeds goed door als we buiten komen. Gelukkig is het maar een korte wandeling naar Autoworld, onze laatste stop voor vandaag.

Voor we binnengaan eten we eerst nog iets in "Brasserie Bagnolle".

Autoworld is een museum voor de (hoe-kan-het-ook-anders) autoliefhebber. Op deze herfstige regendag zie je hier dan ook vooral opa's en vaders met hun kinderen en kleinkinderen.
Momenteel loopt er een "75 jaar Ferrari" - tentoonstelling.

Auto's zeggen mij niet zoveel, maar ik vind het wel interessant om de geschiedenis van de auto-industrie onder de loep te nemen. Hier is dus echt een grote collectie oude en nieuwere auto's te zien, verdeeld over 2 etages. Van de legendarische Ford-T tot de auto's van gekroonde hoofden, van de eerste gemotoriseerde fiets tot de nieuwere moto's, dat alles in tijden van zowel voorspoed als oorlog. Je ziet de overgang van auto's voor de rijken naar de auto voor Jan en alleman. Van beroepsvoertuigen tot racewagens.

Ik hoef er waarschijnlijk niet bij te zeggen dat veel mannen (en waarschijnlijk ook wel vrouwen) zich als een kind in een snoepwinkel voelen hier.

De benen zijn verzadigd en we nemen de metro terug naar het Centraal Station waar we nog net de trein van 16:32u kunnen nemen terug naar huis. Het oorspronkelijke plan was eigenlijk om eerst nog iets in Brussel te eten en daarna de laatste trein te nemen, maar helaas is de laatste trein al om 20:30u en dat is te vroeg wil je nog ergens rustig iets gaan eten. Rond 18u zijn we terug in Izegem en stappen we hier een restaurant binnen voor we terug naar huis gaan.

We hadden een interessante en fijne tweedaagse in Brussel. Het smaakt naar meer, dus wordt zeker nog eens vervolgd.

Geschreven door Hilde.op.pad