Er zijn nog niet zoveel zonovergoten winterdagen geweest, en al helemaal niet in het weekend. Dus, als we er dan eentje hebben, dan moeten we gewoon naar buiten.

Je kunt nog niet van lentetemperaturen spreken. De temperatuur komt vandaag niet boven de 8°C.

Doordat we een beetje later dan normaal beslissen om op stap te gaan, kiezen we voor een wandeling op een boogscheut van waar we wonen, maar waar we uiteindelijk nog niet zo vaak geweest zijn : De Kleiputten. Dit is een relatief jong natuurreservaat en is vooral populair bij mensen met honden.

De wandeling die we uitkiezen noemt dan ook "Met de hond door het bos", maar dan zonder hond :-D

We starten aan de parking van het Sterrebos en steken de drukke Rijksweg over naar de ingang van De Kleiputten. Na een kort stukje drassige wei lopen we alweer op verhard terrein door de velden. Je verwacht het niet direct zo vlakbij de drukke weg.

Even verder zien we het skelet van een huisje. Het blijkt een kunstwerk te zijn dat op de "Lichtmeridiaan" staat. Lichtmeridiaan? Er staat een bordje met uitleg aan het huisje :

Op 21 juli 2016 is er een meridiaanlijn, "lichtmeridiaan" (LML) genoemd, ingehuldigd door Sven Gatz, Vlaams minister van cultuur, jeugd, media en Brussel. Deze bevindt zich op 3° 7' 45" O.L. De lichtmeridiaan komt vanuit de noordpool door de zeeën Europa binnen ter hoogte van de lichttoren van het casino van Blankenberge/Belgie en verlaat Europa bij de lichttoren van Palamós/Spanje. Intussen loopt hij door België, Frankrijk en Spanje. Er wordt gesuggereerd om aan deze meridiaan een internationaal kunstproject te koppelen door er land-art kunstwerken langs te plaatsen. Het Muze'um L, Licht en Landschap in Roeselare / Zilverberg wil het artistieke centrum van het project zijn. De lichtmeridiaan komt verder Afrika binnen precies waar het toekomstig "Le grand musée d'Afrique" komt, in Algiers bij een 14 ha grote botanische tuin met zaden van alle Afrikaanse regio's. De tentoonstellingen zullen bijzonder belicht worden, rekening houdend met de tijd en de stand van de zon. De lichtmeridiaan kruist verder Algerije, Mali, Niger, Benin en Nigeria. Er is een voorstel om de meridiaan van 3° 7' 45" O.L. de naam te geven van "de nulmeridiaan van de cultuur".

Tegenover het huisje staat inderdaad een spierwit gebouw, mooi in zijn eenvoud. Het Muze'um. Je kunt er binnen, maar wij waren er te vroeg. We lopen toch even rond in de tuin. Deze plek heeft wel wat, vind ik. Het is in elk geval een verrassend intermezzo op onze weg, met enkele mooie gedichten van Virginie Platteau :

Wie opkijkt ziet het firmament gekaderd
binnen grenzen wordt de hemel dieper
hoger
een constante
steeds veranderlijk.

Geruisloos toont de dag hier
aan welk tempo hij verglijdt
Wanneer is nu?

Het zonlicht rekt en krimpt
verspringt van uur tot uur
van muur tot muur
Waar is de tijd?

Verder op onze wandeling komen we nog de zwarte kapel tegen. Deze dateert uit 1855 en heeft een zwart geschilderde buitenkant, vandaar de naam.

We stappen dapper verder en komen zo weer in De Kleiputten terecht. Ondertussen is er met die mooie weer al wat meer volk op stap. We verlaten het domein en steken de Rijksweg weer over naar het Sterrebos. Het was de bedoeling om hier nog even tussen de bomen te wandelen, maar door het stormweer van een week eerder zijn alle toegangspoorten van het bos gesloten. We kunnen enkel door de hoofdingang naar binnen tot aan het kasteel. Dan maar omheen het bos terug naar de auto wandelen.

We voelen het in de benen. Het heeft deugd gedaan !

Geschreven door Hilde.op.pad