Ik ben een herfsttype. Dat heb ik hier al vaker geschreven. Ik hou van de bonte, warme kleurenpracht en het licht in dit seizoen. En als zo'n schitterende zonovergoten dag ook nog eens in het weekend valt, dan is er geen houden meer aan. Dan neem ik mijn fototoestel en ga ik op stap.

Doordat het nog vroeg in het seizoen is, pronken die herfstkleuren nog niet ten volle, maar hier en daar toch al wel. Je moet er gewoon de juiste bomen voor vinden.
De Esdoorn is er zo één die nu al in volle glorie staat. Als je ze in de westhoek wil zien, dan ga je het beste naar de Canadese gedenkplaatsen uit de Eerste Wereldoorlog.

We parkeren de auto langs de Meenseweg in Zillebeke, waar je meteen toegang hebt tot de Gasthuisbossen. "De Gasthuisbossen" is een Provinciaal Domein dat bestaat uit verschillende bossen. Ze liggen op de heuvelkam van de Ieperboog, op de waterscheidingslijn van de IJzer en de Leie. De totale oppervlakte is meer dan 200 ha.

Ach, die geur ! Ze prikkelt de zintuigen. Het is een instant "feel good"-gevoel.

Onze wandeling voert ons door het bos naar Hill 62. We zijn er quasi alleen. Dit is zo'n mooie site waar je uitkijkt over de velden en in de verte het silhouet van de stad Ieper ziet.
De 62 in de naam refereert naar de hoogte van de heuvel, nl. 62m boven de zeespiegel.

Laat je echter niet misleiden door de stilte en schoonheid van deze plek. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hier fel gevochten door voornamelijk Canadese troepen.

Als je de site verlaat via de Canadalaan kom je voorbij het "Sanctuary Wood Cemetery". Eén van de vele begraafplaatsen hier in de buurt.

We lopen verder door de veldwegels en komen voorbij nog een begraafplaats. Het Maple Copse Cemetery. Ik had hier een paar jaar geleden al eens halt gehouden. Ook hier weer een typische slagveld begraafplaats. Klein, maar altijd sereen en goed onderhouden.

We lopen verder tot we weer in de bossen zijn. Daar is het ondertussen al wat drukker geworden, maar het is niet storend. De meeste mensen gaan naar de Palingbeek, iets verderop, waardoor de Gasthuisbossen bij velen niet gekend en daardoor ook minder druk zijn.

Na 10km zijn we uitgewandeld en stappen we terug de auto in naar huis.

We kunnen er weer een beetje tegen. ;-)

Geschreven door Hilde.op.pad