Dat we vorig jaar vooral natte weekenden hadden in het najaar vertaalde zich in weinig "op pad"-activiteiten. En als het dan eens goed weer was, dan hadden we andere plannen.

Bij deze wens ik mijn volgers eerst en vooral een goed en gezond 2020 toe. Wij hopen op veel uitstapjes zodat we het hier weer wat drukker kunnen maken.

Gisteren zijn we dus voor het eerst sinds lang weer eens op pad geweest en kozen we voor de Vlaamse Ardennen. De streek rond de Hotondmolen hebben we al vaker gedaan, maar doordat we pas rond 13u konden vertrekken wilden we het ook niet te ver zoeken. De Hotond kenmerkt zich vooral door vergezichten over het zacht glooiend landschap. Het blijft mooi, in elk seizoen.

We kleden ons warm aan want de temperatuur komt niet boven 8°C uit en bovendien staat er een frisse wind. Rond 14u parkeren we ons aan de Hotond-molen. Het is hier trouwens mooi opgeknapt. In de molen is nu een café en ernaast kun je eten en overnachten in een hotel. Uiteraard wielrenner-vriendelijk. Ik heb het niet zo voor fietsen, dus trekken wij de wandelschoenen aan en duiken we eerst een stukje bos in. Daarna gaat het vooral langs wegen, maar die zijn absoluut niet druk. Het aantal auto's dat we tegenkomen kunnen we op 1 hand tellen en dat geldt ook voor het aantal wandelaars.

Vroeg in de wandeling komen we voorbij de Kapel Wittentak, waar een heel verhaal aan vast hangt dat je op volgende link kunt lezen : https://www.ontdekronse.be/nl/kapel-wittentak

We gaan uiteraard even binnen kijken, maar hervatten vrij snel onze wandeling.

Heel veel wandelwegen gaan doorheen drassige weilanden. De modder maakt het glad waardoor ik dus plotseling op mijn knieën beland en door het lachen zelfs niet meer recht kom. Gelukkig kan mijn fototoestel tegen een stootje :-D

We zitten nog steeds in de donkere dagen, en dus moeten we doorstappen, willen we voor het donker aan de auto zijn. We ploeteren letterlijk door, maar de weinige zonnestralen die we krijgen zorgen wel voor wat magisch winterlicht voor de foto's.

Na 8km slaat de vermoeidheid bij zus en ik toe en als we in de verte de molen zien staan denken we allebei : "Oh neen, nog zo'n eind". Maar we laten ons niet kennen en zetten door. Uiteindelijk geraken we net na zonsondergang terug aan de parking. Nog even wat drinken in de molen en dan naar huis.

We stapten in totaal een goede 11km en dat was meer dan genoeg voor een eerste keer sinds lang. Maar het heeft ons wel deugd gedaan en we weten dat we dit eigenlijk weer wat vaker moeten proberen te doen.

Tot een volgende !

Geschreven door Hilde.op.pad