Voor het eerst in jaren hebben we beslist om de heenreis naar de Oostenrijkse Alpen in 2 dagen af te leggen. Ik ben nl. niet zo'n fan om in het holst van de nacht op te staan om dan 12 uren in de auto te zitten.

We staan vandaag dus op een "normaal" uur op en het is de bedoeling om rond 8u te vertrekken. Tijdens het ontbijt krijg ik echter een halo-migraine aanval en zijn we genoodzaakt om het vertrek even uit te stellen.
Een halo-migraine komt uit het niets. Plots "wemelt" er iets in je gezichtsveld. Een plekje dat groter en groter wordt waardoor je dus ook niet meer goed ziet. Dat duurt zo'n half uurtje en daarna komt de koppijn opzetten en voel je je niet zo best en vooral doodmoe. Ik neem dus meteen medicatie in om de hoofdpijn tegen te houden. Dat lukt, maar ik ben voor de rest van de dag niet in topvorm.

Maar goed, om 9.30u vertrekken we voor een rit van 505km. We overnachten vanavond in Annweiler dat nog net tot de Zuidelijke Deutsche Weinstrasse behoort.

Er is vlot verkeer en 's middags rijden we in Bertrix even van de autostrade om een lunchplekje te zoeken. Het is hoogzomer en de temperatuur loopt op tot 30°C. We vinden een schaduwrijk plekje op een Frans-Duits militair kerkhof uit de 1e WO. Het is er rustig en de bomen bieden ons de nodige schaduw en verkoeling. We eten de broodjes op en zetten onze tocht verder.

Na een heel vlotte rit komen we rond 15u al aan in Pension Bergterrasse in Annweiler. https://www.pension-bergterrasse.de/
We worden er erg hartelijk ontvangen en krijgen meteen een stuk taart met koffie aangeboden van het huis.
De kamer is basic en zoals in zoveel Duitse pensionnetjes een beetje oubollig, maar netjes en doordat we op de benedenverdieping zitten en in de schaduw is het er relatief koel.
Dit is trouwens een erg betaalbare tussenstop in een mooie en rustige omgeving.
Ik heb wat rust nodig, dus ga ik even op bed liggen, maar Vincent gaat wat wandelen in de omgeving. Door de hitte is hij echter snel terug.

's Avonds gaan we te voet naar het centrum om ergens iets te gaan eten. Annweiler heeft een typisch Duitse dorpskern, met huizen in vakwerk. Er heerst een zekere gezelligheid en we vinden al snel iets om te eten. Omdat het zo warm is, zitten we binnen in de koelte ipv op het warme terras.
Voor minder dan 50€ heb je hier met 2 personen iets gegeten en gedronken. En je gaat hier zeker ook niet met honger van tafel.

We stappen terug naar het pension en maken nog een korte wandeling in de omgeving alvorens we gaan slapen.

Morgen hebben we nog iets meer dan 400km voor de boeg. Benieuwd of die ook zo vlot zullen gaan.

Het is wel zo dat de tussenstop er in ieder geval voor zorgt dat alles veel relaxer verloopt dan in 1 rit.

Meer info over Annweiler vindt je hier :

https://www.annweiler.de/de/index.php

Geschreven door Hilde.op.pad