Na een relatief goede nachtrust staan we even na 8u op. Het weer is vandaag totaal anders. We staan op met regen, maar het ziet er niet naar uit dat dat de hele dag zo blijft. Eerst maar even ontbijten. We zijn blijkbaar de laatsten aan het ontbijt. Er werd al gevreesd dat we niet meer kwamen :-D
Het ontbijtbuffet is dik in orde. Voor elk wat wils en meer dan voldoende keuze. Een goede basis voor een lange wandeltocht.

Vincent stelt een rondwandeling voor van Mayschoss naar Altenahr en terug. Volgens de GPS 21km. Ik twijfel. We zijn gewoon aan tochten tot 16km, maar 21km op dit terrein is een test op uithouding. Vincent stelt me gerust dat we altijd kunnen inkorten en zodoende starten we de tocht. Ondertussen is het droog geworden. Ook deze keer kunnen we de auto laten staan en starten we aan het hotel. Nadat we even doorheen de dorpskern van Mayschoss gelopen hebben, gaat het omhoog richting wijnranken en vervolgens bos. Nog meer muggen dan gisteren, dus er wordt nogal wat met de muggenspray gespoten ! Door de regen is er een hoge luchtvochtigheid. Dát in combinatie met de warmte die uit de grond lijkt te komen (even terzijde, maar daardoor gedijen de wijnranken hier ook zo goed) en de hoogtemeters die we maken, maakt dat we binnen de kortste keren in schuim en zweet staan.

Eventjes later staan we op de Mönchberg op 348m. Dat is natuurlijk niet zo hoog, maar de hellingshoek is steil, waardoor het toch best lastig wandelen is hier. Een mens zou zich eraan mispakken ;-) Gelukkig worden we getrakteerd op een mooi panorama op Mayschoss zelf. We wandelen verder door een prachtig bos, om dan zomaar in een totaal ander landschap terecht te komen. We lopen over uitgestrekte weiden en in de verte zien we de heuvels van de Eifel.

Het weer weet niet goed wat het wil. Voor ons blauwe hemel, achter ons dreigende wolken. Het levert interessante beelden op. We duiken weer een bos in om vervolgens weer uit te komen op de "Rotweinwanderweg" in Altenahr. Dat Altenahr een toeristische trekpleister is, is te begrijpen. Het ligt heel pittoresk tussen de rotsen en ook hier vind je weer een burcht, wijnranken en de typische dorpskern met vakwerkhuizen. Als we in het dorp aankomen zijn we ongeveer halfweg onze tocht (althans, dat denken we !). Misschien tijd om eventjes een pauze in te lassen. Koffie met taart zal er wel ingaan op dit uur. We lopen een oude herberg in en weten even niet in welke eeuw we dit keer beland zijn. :-D Maar de honger wordt gestild door een kaastaart en bedekte appeltaart.
We steken de rivier over om de wandeling voort te zetten maar moeten even later onder een boom schuilen voor een plensbui. Gelukkig weer niet voor lang.
Ik zie een boom met een grijnzend gezicht. Misschien dat die me iets wou zeggen ? Zo van : "Jongens, jullie gaan nog sterren zien", ofzo ... We zijn ons echter van geen kwaad bewust en lopen verder. Op onze route ligt een geocache die vreemd genoeg niet meer gelogd werd sinds ergens in 2017. We gaan hem toch even zoeken. Ik vind hem onder een steen, maar het doosje is echt aan onderhoud toe waardoor je je naam niet meer kunt neerpennen. De cache ligt vlakbij een oud zwembad. Je kunt nog net de duikblokken zien en de rest van het zwembad moet je er bij fantaseren. We zeggen nog tegen mekaar "Het is echt wel een wandeling waar je niemand tegenkomt". Dat zijn dus al 3 tekenen van "er klopt iets niet". En ja hoor, op het punt waar we de rivier terug over moeten staat een hekken dat we niet door mogen. Wegens hoge waterstand in het verleden is het brugje nl. gedeeltelijk weggespoeld. "Potverdorie nog eens aan toe zeg !" (##@@^^§§§##) Ik bespaar jullie de vertaling ! Ok, even nadenken. Er zijn 3 alternatieven : 1. terugkeren en een deel van een andere route lopen om terug op dit punt te komen. Dat zijn 5 extra km ; 2. Terug naar Altenahr en de bus nemen naar Mayschoss of 3. terug naar Altenahr en via de drukke rijweg naar het hotel.
We kiezen voor de extra kms. We weten dus nu al dat het ipv 21km het er bijna 27 zullen zijn. Als dat maar goed afloopt...

We lopen terug naar het punt waar we de rivier overstaken en zien daar inderdaad de waarschuwing van de versperring hangen. Een wit blad met uitgewassen tekst op. Ok, niets aan te doen. We lopen verder over route 6 om dan weer naar route 1 te gaan. We komen nog 2 gestrande wandelaars tegen met de wandelkaart in de hand. Ze weten totaal niet meer waar ze zijn en zo helpt Vincent ze met de gps weer op weg. Wij gaan de andere richting uit en dat betekent terug klimmen tot bovenaan de heuvel om dan weer steil naar beneden te gaan om zo uit te komen op route 1 aan de juiste kant van de rivier. Na 5 extra km staan we dus op 50 meter van waar we stonden. Maar, het moet gezegd, de extra kms liepen wel doorheen een mooi stuk natuur. Nu we weer op de route zitten, kunnen we weer verder aftellen. De rest van de route loopt langs de Ahr, dus geen hoogtemeters meer. We kunnen vlakbij het hotel een overdekte brug nemen om zo de weg in te korten, maar neen, strevers als we zijn willen we wel de hele route uitlopen. Nadien heb ik mezelf erom verwenst hoor want het laatste deeltje was eigenlijk niet meer zo speciaal. We hadden een uur eerder kunnen uitrusten. Maar ach, doordat we doorliepen weten we nu ook dat het blijkbaar normaal is hier dat een wandelroute naast treinsporen loopt, zonder afrastering ertussen !

We vertrokken vanochtend rond 11u en waren terug aan het hotel om 19u. We namen amper pauze en dat voelen we in de benen en aan de voeten. De douche doet deugd en in het restaurant genieten we van een aperitiefje en een eenvoudige maaltijd. Voor mij Käsespätzle en voor Vincent Schnitzel en een panna cotta als dessert.

Ik dacht als een blok in slaap te zullen vallen, maar dat is niet zo. Mijn hele lijf doet pijn en ook de bovenburen lopen bijna de hele nacht rond. Pas na middernacht val ik in slaap.

Morgen verlaten we de Ahr en bezoeken we nog iets in de Eifel. En ook dat wordt weer een heel verhaal ! :-D

Geschreven door Hilde.op.pad