Lang weekend en mooi weer. Een dag waarop de helft van de Belgische bevolking richting kust trekt en daarvoor uren in de file staat. Wij daarentegen doen weer averechts en rijden het binnenland in. We gaan wandelen in een stukje Unesco werelderfgoed in eigen land : het 4400 ha grootte Zoniënwoud.

En laten we maar meteen beginnen met het meegeven van een tip : Koop een goede stafkaart van dit gebied ! Echt, want voor je het weet loop je verloren.

Maar we beginnen bij het begin. We pakken de rugzak in en Vincent download via een link op de website van het Zoniënwoud een parcours van 13km. Negen pagina's met begeleidende foto's en richtlijnen. Dat moet lukken.

Om 13u staan we aan ons startpunt : het station van hoeilaart, Groenendaal. Erg uitnodigend ziet het er nog niet uit. Het station is in erbarmelijke staat, maar gelukkig zijn er opknapwerken aan de gang. Je moet er natuurlijk ook rekening mee houden dat we aan de rand van de erg drukke toegangswegen tot de hoofdstad zitten en het verkeerslawaai eigenlijk nooit ver weg is. Je moet dus al een eindje het bos in om in een stiltezone te zitten. En die zijn er dus wel degelijk hoor.

Maar goed, met de begeleidende uitleg in de hand gaan we op stap. Je zult het niet geloven, maar nauwelijks 2km verder lopen we al fout zonder dat we het zelfs weten. Alle lanen hebben een naam, maar die staan niet vermeld op het plannetje dat we hebben en die staan ook niet vermeld in de uitleg. En om het helemaal af te maken, staan ook niet alle wegen getekend op het plannetje waardoor we dus in no-time niet meer weten waar we zijn.

Ha, maar we hebben de gsm bij en consulteren google maps. Euch ... handig ... als je bereik hebt tenminste en dat is niet overal zo in het Zoniënwoud.
We komen een ouder koppel tegen met een kaart in de hand en vragen of we even mogen kijken waar we zijn. Geen probleem. Zo ontdekken we dat we helemaal verkeerd aan het wandelen zijn en dus bijna naar ons startpunt terug moeten om verder te gaan.

Ik zal jullie de details besparen van de ergernissen bij mijn wederhelft over de gebrekkige wandelroute. :-D Ik kan jullie wel zeggen dat we nog meer verkeerd liepen dan enkel dat stuk. Zo kwamen we plots op een afgesloten deel terecht en hadden we op dat moment gelukkig wel internetbereik zodat we toch in de juiste richting verder konden wandelen. Anders liepen we daar nu waarschijnlijk nog rond. :-D

Maar ... het is uiteraard wel een mooi bos. Wij hebben er nog maar een klein stukje van gezien. Het heeft alles wat recreatiemogelijkheden betreft : verharde paden voor fietsers en scaters, zandpaden voor ruiters te paard, half-verharde wegen voor wandelaars en joggers. Er is water. Er zijn niveauverschillen. Er is een arboretum. Er zijn themaroutes etc, etc ... Kortom voor elk wat wils. Als je er tenminste je weg kent.

Er zijn geen cafétaria's en er zijn weinig zitbanken. Dus proviand en drank moet je mee hebben.

Wij kwamen op deze voor velen vrije dag niet veel wandelaars tegen op de route die wij liepen. Het is er ook zo groot dat het niet zou opvallen als het druk was, denk ik.

De oorspronkelijke 13km die we voor ogen hadden werden er uiteindelijk 19 ! Dat wil dus zeggen dat we in totaal door onze slechte informatie 6 km verkeerd liepen. Vandaar mijn tip om een goede wandelkaart of stafkaart van het Zoniënwoud te kopen.

Hebben we ons geamuseerd ? Natuurlijk wel ! Ik genoot met volle teugen van ontelbare tinten groen en kilometerslange lanen.

Toen we eindelijk rond 19u terug aan de auto kwamen, reed Vincent nog naar de buurt waar hij vroeger werkte. Daar zit een goede Indiër en na al die kms hadden we dat wel verdiend.

Vandaag, the day after, is het rustdag. Morgen terug aan de slag. Dit was het laatste lange weekend van de zomer.

Maar dat wil daarom niet zeggen dat we niet meer op stap gaan natuurlijk. Hou ons maar in de gaten :-)

Tot de volgende !

Noot bij de voorlaatste foto van het signalisatiebord : Het pad is dus niet toegankelijk voor wandelaars, maar wel voor honden aan de leiband en ook voor ruiters te paard. Wie gaat dan met de hond wandelen ? ;-) Wij zijn door het pad gelopen omdat we te moe waren om nog eens een ommetoer te doen. We werden niet gevat. :-)

Geschreven door Hilde.op.pad