Kwisvraag : Wat is de hoogste berg van Duitsland ? Antwoord : De Zugspitze.

De berg ligt dus op de grens van Duitsland en Oostenrijk en de top ligt op Duits grondgebied. Beide landen profiteren dus wel een beetje van de toeristische bezienswaardigheid. Zo heb je zowel op Duits als op Oostenrijks grondgebied een kabellift naar de top. Het is een staaltje technologie en ik verbaas me er steeds over hoe ze dergelijke bouwwerken kunnen zetten.

De vakantieregio waar we verblijven draagt de naam "Tiroler Zugspitzarena", en het is dan ook maar meer dan normaal dat we deze berg eren met een bezoek.

Het is echter niet één van de gemakkelijkst te plannen daguitstappen. Ik hield de webcam vanop de Zugspitze de voorbije weken nauwlettend in de gaten en het viel mij op dat zelfs bij het mooiste weer, de top heel vaak, om niet te zeggen, meestal in wolken gehuld is. Je moet dus echt heel veel geluk hebben wil je van het panorama daarboven kunnen genieten.

Na de regenbui van gisteren zagen we dat de top volledig vrij was en toen we vanochtend aan het ontbijt zaten was dat nog steeds zo. We wagen het erop en vertrekken richting Ehrwald.
We waren vrij vroeg nog voor 10u aan de gondellift. Met ons Z-ticket is deze rit inbegrepen. Anders moet je er toch een flinke duit voor neertellen.
De gondel kan 80 mensen op minder dan 10 minuten naar een goede 2900 meter hoogte brengen.
Dat was per momenten best wel een beetje eng want het ding wiegt af en toe wel zoals een boot op zee als hij één van de grote palen passeert.

Maar het zicht dat je krijgt als je stijgt, dat is haast onbeschrijfbaar.

Op de top aangekomen kun je van Oostenrijk over en weer naar Bayern en die grens staat mooi aangeduid. De gebouwen en terrassen zijn vrij groot, dus ook al loopt het vol met mensen, dan nog is er plaats genoeg om te genieten en te fotograferen.
Op de top van de Zugspitze staat een gouden kruis en hoewel de echte top iets verder ligt, hebben ze het kruis op die plek gezet waar mensen hem ook kunnen bereiken. Je mag er wel geen hoogtevrees voor hebben, want er komt toch wel wat klimwerk bij te kijken. Niets voor mensen die niet tredzeker zijn of hoogtevrees hebben. Wij blijven dus netjes op het terras.

We hebben enorm veel geluk want het is helder weer. We kunnen ver kijken. Maar we moeten ons ook haasten, want amper 45 minuten later zitten we in de wolken. Je ziet ze letterlijk vormen terwijl je erop staat te kijken.

Daarboven komen we ook de cameraploeg van ZDF tegen die blijkbaar een reportage draait over de Zugspitze. Het is er ook een bouwwerf. Geen idee wat ze er aan het bijzetten zijn, maar er wordt druk gewerkt.

Er is boven ook een museum waarin het verhaal van de bouw van de gondellift uitgelegd wordt. Ik lees het niet allemaal, maar heb wel bewondering voor die pioniers. Zonder hen stond ik daar nu niet.

Hoewel we nog niet op 3000 m staan, voel ik wel die hoogtemeters. Alles wat je doet, dus elke stap die je zet vergt meer energie dan beneden. Je voelt het ook aan je hart en je ademhaling.

Na een uurtje, nu het toch potdicht zit, gaan we weer met de gondel naar beneden.

In de namiddag zijn we nog even in Biberwier met de zetellift naar boven geweest. Vincent wou een "heisse Liebe" eten. Dat is vanilleijs met warme frambozen en slagroom. Het was er druk in de Sunalm en de kok stond er alleen voor, waardoor Vincent een "kalte Liebe" kreeg. Dat is hetzelfde hoor, maar met koude frambozencolli ipv warme. Beetje teleurgesteld dus, maar ach, hij heeft het toch met smaak opgegeten hoor.

We waren heel tevreden van onze dag ! Niet echt gewandeld, maar toch voldoende stappen gezet. En pas in de late namiddag is het beginnen regenen.

Ja, de dagelijks beloofde regen is er wel, maar voor het grootste deel van de dag is het droog en zelfs zonnig waardoor de regen onze vakantie niet verpest.

's Avonds is er in het hotel nog casino-avond. Wel leuk ! En je hebt er geen geld voor nodig. Aan mij is het niet echt besteed, maar Vincent vond het wel plezant aan de Black Jack tafel.

Morgen gaan we weer wandelen ! :-)

Geschreven door Hilde.op.pad