Dag 61: Santiago de Compostela

Ik geniet met volle teugen van het ontbijt en voel me weer kiplekker.
Ik neem afscheid van Rebecca, ga bij het toeristenbureau informeren naar wat er nog meer te doen is in en rond Santiago en neem een kijkje in het aardige pelgrimsmuseum.
Aan het einde van de ochtend heb ik met Lopes afgesproken. We eten en drinken wat en wachten tot zijn dochter, man en kinderen met de auto uit Porto zijn gearriveerd om hem op te halen. Van daaruit vliegt hij terug naar zijn thuis in de buurt van Toulouse.
Na kennismaking en wat bijpraten, neem ik na twee weken afscheid van Lopes, mijn trouwe loopmaatje. We hadden het goed samen. Intussen zijn ook de anderen erg op hem gesteld. Hij heeft veel steun van me gehad vanwege zijn taalprobleem. Maar hij heeft ook heel veel van onze gezamenlijke eet- en drankrekeningen betaald. Het lukte me maar niet om hem daarin voor te zijn.

Daarna maak ik een aanbevolen wandeling buiten Santiago, naar de ‘City of culture of Galicia’: een ultramodern complex op een heuvel, met allerlei creatieve functies. Als ik daar aankom, maakt het echter een nogal desolate indruk: er is bijna niemand te bekennen. Het is zelfs moeilijk te achterhalen of het museum open is en hoe er binnenkom. Dat lukt me uiteindelijk, maar ook dat is bijna zonder bezoekers, klein in een enorm gebouw, alles in het Spaans en Galicies, en het kan me niet echt bekoren.
Het uitzicht op Santiago is er wel mooi.
Via een ander pad loop ik terug.

Er resteren intussen niet zoveel wandelmaatjes meer. Alleen Burkhard, Werner en Lorena zijn er nog. Ik drink een bier met een overheerlijke tortilla in een cafeetje dat me is aanbevolen en rust uit in mijn kamer.
We eten gezamenlijk een heerlijke paella met zeevruchten, als afsluiting van ons samenzijn.

Geschreven door Frans.de.kruif