Dag 17: Van La Vialotte (Retjons) naar Mont-de-Marsan
30 km, cumulatief 451 km

Het ontbijt is zeven uur, dus ik hoop om half acht naar Roquefort gebracht te kunnen worden. Emanuelle en Bertrand willen ook weggebracht, maar dan veel dichterbij, en nemen de tijd. Bertrand heeft veel tijd nodig om zijn voeten vol met blaren te verzorgen.
Uiteindelijk vertrekken we pas om half negen. De andere heren laten zich beide op andere plaatsen afzetten (?) en ik word door Ricardo naar Roquefort gebracht.
Ik loop het eerste deel over rulle zandpaden door gecultiveerd bos, de naaldbomen staan in sommige percelen keurig in het gelid, her en der hoor ik de bosbouwers aan het werk.
Daarna loop ik lange tijd over het asfalt waar ik niet van hou: te brede wegen en te weinig bochten waardoor de auto’s - al is het er gemiddeld maar een in de vijf minuten - gevaarlijk voorbij razen. Er moet hier ook een militaire vliegbasis zijn in de buurt. Regelmatig vliegen de straaljagers bulderend over. Het is de hele dag warm en bewolkt, om 11 uur begint het te regenen en dus trek ik mijn regenspullen aan (poncho, gamaschen en hoes voor mijn rugzak). In een dorpje vind ik op het juiste moment een ruime schuilplaats om te lunchen. Vlak daarna wordt het weer droog. De laatste 10 kilometer loop ik over een prachtig fietspad door het bos, waar ik veel wandelaars, hardlopers en fietsers tegenkom.
Kwart over vier arriveer ik in Mont-de-Marsan. René heeft een hotelletje geregeld en applaudisseert - bij gebrek aan gladiolen - vanuit het hotelkamerraam als ik kom aanlopen. Het is een hartelijk weerzien. René is in 13 dagen op zijn e-bike via België, ten westen van Parijs, via Tours, Poitiers, langs de kust van Les Landes naar hier gereden. Hij kan hier zijn fiets en wat bagage stallen, zodat we vanaf morgen samen kunnen wandelen.
Na douchen en wassen, praten we bij op een terras, onder het genot van wat biertjes en zoeken een kapper om mijn baard te laten bijknippen (voor maar € 7, een koopie). We eten heerlijk bij een Indiaas restaurant.

Nog even iets over het coronabeleid in Frankrijk: Hier zijn mondkapjes in winkels nog verplicht. Je vaccinatiebewijs (of recente testbewijs) moet je laten zien in ieder restaurant, café, hotel en zelfs als je op een terras plaatsneemt. Vreemd genoeg geldt het niet voor refuges, chambre d’hotes en gite d’etappes, hoewel het in sommige refuges wel wordt gevraagd. In de eerste week kwam ik alleen maar Fransen tegen die zich schikken in het beleid en alle ophef maar onzin vinden. Dat is in de ontmoetingen van afgelopen dagen wel veranderd: Ik kom steeds meer kritische Fransen tegen die zich niet willen laten vaccineren en zich door de overheid verplicht gevoeld hebben zich te laten vaccineren, bijvoorbeeld omdat ze in de zorg werken. De verplichting tot vaccinatie in bepaalde beroepen, doet veel stof opwaaien.

Geschreven door Frans.de.kruif