Dag 12, van Chateau-Porcien naar Benzannes (Reims)
25 + 6 = 31 km, 42900 stappen
Cumulatief: 323 km, 433700 stappen

Het is vandaag de saaiste wandeltocht tot nu toe, van Chateau-Porcien naar Bazancourt. Richting stad is meer menselijke activiteit waarneembaar. Windmolens, hier en daar fabrieken, overal hoor je het gezoem van auto’s in de verte, ik kan niet meer al het zwerfvuil meenemen. Eerst loop ik langs rechte autowegen die zijn gebruikers uitnodigen om extra gas gevend langs mij heen te razen. Daarna loop ik over lange paden tussen grootschalige akkervelden, veel is al geoogst dus oogt het landschap kaal en stoffig, er zijn nauwelijks bomen, dus weinig schaduw, terwijl het zonnig en warm is. Ik kom verder niemand tegen. In de dorpjes die ik passeer, is het duidelijk dat het vandaag de eerste schooldag is.

Aangekomen in Bazancourt ga ik als pelgrim vreemd....
Ton en Karin (van mijn verblijf in Lalobbe) hadden me eergisteren al verteld dat de wandeltocht van Bazancourt naar Reims erg saai is, door industriegebied en de grauwe voorstad van Reims. Ze adviseren om direct de trein te nemen naar Reims. Gisteren vertelde ik dat aan Antoon en die vond dat helemaal niks: Als pelgrim moet je alles nemen zoals het is, ook als het tegenzit of de route wat minder is. Ik begon weer te twijfelen, maar vanochtend heb ik toch besloten de trein te nemen. Dat komt ook goed uit in verband met de planning. Ik kan dan rustiger aan doen, zodat ik op tijd ben om Ilona nog te zien als die in Frankrijk is voor haar schildersweek.
Ik heb met Nils - die een dag op me voorloopt en wel gelopen is tot Reims - afgesproken om elkaar in Reims weer te zien. Ik ben al rond 14 uur in Bazancourt en kan net de trein halen, die binnen een kwartier in Reims arriveert. We hebben daar bij de (beroemde) kathedraal afgesproken, waar een informatiepunt is voor de opvang van Santiago-gangers. Daar wordt ons verteld dat alle pelgrimsadressen in Reims op dit moment gesloten zijn vanwege covid. We zoeken vervolgens via booking.com een chambre d’hotes in een zuidelijke buitenwijk van Reims, in de richting van het vervolg van onze route morgen. Qua kosten is het relatief goedkoper om dat met z’n tweeën te doen. Het is nog wel 6 kilometer lopen door de banlieue van Reims, door druk spitsverkeer, onderweg eten we bij een fastfood-restaurant (een alternatief is er niet). We verblijven op een adres in een middenklasse nieuwbouwwijk.
Net aangekomen, ontdek ik dat ik mijn toilettas in Chateau-Porcien ben vergeten. Balen!

Fysiek gaat het goed met me. Ik heb nog geen enkele blaar gehad, vandaag voor het eerst wat irritatie achter mijn rechterhak, die meteen weg is als ik voor het eerst wandelwol gebruik (gekregen van Carin, waarvoor dank).
Mijn knie voelt bijna als vanouds. Gisteren had ik nog wel wat last en had het daar met Antoon over. ‘Heb je je ledematen wel om hun medewerking gevraagd voor zo’n grote inspanning?’, was zijn reactie. ‘Nee, hoezo?’. ‘Geen wonder, dan gaan ze tegensputteren. Ik zou ze alsnog uitleggen wat je aan het doen bent en vragen of ze daaraan willen meewerken.’ Ik ben nuchter en sceptisch bij dat soort dingen, dus moet even lachen. Maar anderzijds geloof ik ook in de eenheid van lichaam en geest, dus heb ik Antoons raad toch opgevolgd. Warempel ging het stukken beter vandaag. Zou het dan toch geholpen hebben?
Gisterochtend had met gastvrouw Karin opmerkingen over de instelling van de banden van mijn rugzak. We hebben wat versteld, maar dat voelt in de loop van de ochtend juist pijnlijker dan eerst. In de loop van vandaag probeer ik wat instellingen uit, met als resultaat dat ik vanmiddag mijn schouders nauwelijks voel.

Geschreven door Frans.de.kruif