Dag 22, van Roffey naar Chablis
19 km, cumulatief: 568 km

Er is me voorspeld dat het een pittige dag wordt, niet ver, maar een route met nauwelijks schaduw, terwijl de zon brandt in een strakblauwe lucht. Na een wat karig ontbijt en een flinke hoeveelheid water drinken, om half negen vertrokken. Langzaam begint de zon aan kracht te winnen. Halverwege maakt de route een omweg via een dorp waarvan ik heb begrepen dat er geen voorzieningen zijn. Daar heb ik dus niets te zoeken, buiten een prullenbak misschien om mijn (gelukkig magere hoeveelheid) zwerfvuil te dumpen. Ik kan afsteken, langs een niet al te druk weggetje (gemiddeld één auto per vijf minuten), maar ook nog eens door een bos, waar ik anders omheen gelopen zou zijn. Waar ik over een lege vlakte of - dichter bij mijn bestemming - langs de wijngaarden loop, staat er een licht verkoelend tegenwinds briesje. Zo valt de hitte alleszins mee. Rond enen, vlak voordat de zon op zijn hoogste punt staat, kom ik aan in Chablis. Aan het mooie, oude stadje is te zien dat het wel vaart bij zijn beroemde wijn. Bij de wijnbottelerijen waar ik langs loop, hangt de indringende wijngeur. Als ik er lang genoeg blijf staan, zou ik dronken kunnen worden van de ingeademde dampen.
Ik laat me in een restaurant verwennen met een driegangen-menu zoals dat hoort bij de Franse déjeuner, inclusief een glas chablis natuurlijk.
Ik verblijf vannacht in de plaatselijke parochieherberg. Als ik aankom, is alles op slot, maar na tien minuten wachten komt een lieve, oude dame met schelle stem en in bloemetjesjurk aanlopen. Ze heeft iets weg van Edith, de vrouw van Archie Bunker, uit de comedyserie ‘All in the family’. Ze woont hiernaast, leidt me rond in het sobere lokaal met twee stapelbedden, douche, toilet en een keukenhoekje, geeft me een stempel en neemt de € 20 voor het verblijf in ontvangst (‘dat is voor de parochie hoor!‘). Tine, die aanvankelijk 5 kilometer achter mij zat, komt een paar uur later binnen, helemaal gesloopt, veel last gehad van de hitte. Een heel andere beleving als ik.
We gaan samen eten, een heerlijk, sterrenwaardig menu voor een zacht prijsje, en een fles chablis achterover geslagen.

Geschreven door Frans.de.kruif