Dag 32, van Prémery naar Guerigny
21 km, cumulatief: 761 km

Rond zeven uur sta ik altijd op, intussen is het dan nog donker. Aankleden, brood halen, ontbijten, definitief inpakken, om half negen weg. Langzaam neemt de temperatuur overdag af en de bewolking toe.

Net als de afgelopen twee dagen gaat de tocht grotendeels over asfalt wegen. Vandaag kleiner en met minder auto’s dan gisteren. Boven Vezelay was dat (behalve de fietspaden in België) uitzondering, de route liep in Noord-Frankrijk voor een groot deel gelijk op met de GR-654, het soort routes dat zoveel mogelijk door de natuur loopt. Nu zijn er geen rood-witte of rood-gele markering meer te bekennen. Vanaf Vezelay wandel ik zogenaamd op de oorspronkelijke pelgrimsroute, 1000 jaar oud, maar tot nu toe lijkt dat vooral geëvolueerd tot een geasfalteerd pelgrimspad, comfortabel om met je auto of camper op pelgrimage te gaan.
Ik zie veel bos om me heen maar de route weet dat voor een groot deel vakkundig te omzeilen, jammer. Ik zoek naar alternatieven, maar zie op de kaart alleen paadjes die doodlopen of naar de verkeerde kant buigen. Pas de laatste 3 kilometer zie ik een alternatief bospad, het mooiste stuk van de dag, en het blijkt zelfs een stukje van de formele route af te snijden.
Ik moet de komende dagen beter gaan letten op alternatieven.

Ik slaap weer in een refuge municipal, een kilometer buiten het centrum, maar ik heb een bakker vlakbij gezien. Ik koop een kant-en-klaar-maaltijd in de megasupermarkt een eindje terug in het dorp. Ik moet het vanmiddag en vanavond weer alleen rooien, de drie lege bedden gebruik ik om mijn spullen uit te stallen.
Gelukkig word ik opgevreten door mijn boek.

Geschreven door Frans.de.kruif