Dag 1, van Mechelen naar Leuven
31 km, 40525 stappen

De eerste dag zit erop. Ilona brengt me vanochtend naar het station in Breda , waar ik op de trein naar Mechelen stap. Aangekomen kan ik het niet laten om even het centrum in te lopen, om koffie te drinken en mijn eerste start-stempel te halen bij het toeristenbureau. Daarmee haal ik me wel 3 extra kilometers voor vandaag op de hals.
De hele wandelroute loopt vanaf Mechelen naar Leuven over het Jaagpad langs het Kanaal Leuven-Dijle: een rechte weg voor voornamelijk fietsers, ook wel aangeduid als de F8, de strak geasfalteerde fietssnelweg tussen Mechelen en Leuven. De enige variatie is dat ik halverwege aan de andere oever moet lopen, en die ene fabriek aan het water, waar ik even een blokje voor moet omlopen. Ik hoop op wat meer variatie in de komende dagen.
De wind is straf en weinig verkoelend. Ik drink vandaag zeker 5 liter water en aan mijn urine te zien, is dat amper genoeg om mijn vochtverlies te compenseren.

Het valt me op dat de Belgen in deze omgeving je niet groeten onderweg. Je kan roepen wat je wil, ik heb niet meer dan twee keer antwoord gekregen, hoogstens kan er een knikje vanaf. Ik spreek ook weinig mensen onderweg. Behalve die vrouw die met haar fiets langs de weg staat en even kwijt moet dat ze net door een wesp is gestoken, maar daarna meteen wegfietst. En de oudere man die een paar kilometer voor Leuven gezellig naast me op een bankje komt zitten, mij wat vragen stelt, tips geeft over de route naar mijn hotel in Leuven, een restaurantaanbeveling doet en klaagt over corona en de gevolgen voor zijn studerende kleindochter. Maar als ik wil opstappen, komen zijn werkelijke motieven naar boven en doet hij me homoseksuele avances, waar ik beleefd voor bedank.

Bijna 31 kilometer is wel lang voor een eerste dag, veel meer dan de gemiddelde 20 tot 25 kilometer die ik me heb voorgenomen. Achteraf had ik mijn eerste kilometers in Mechelen kunnen besparen.
Toch heb ik het goed volgehouden, de rugzak voelde niet te zwaar, maar nu ik in het hotel ben dat Ilona voor me heeft geboekt, als cadeautje voor de eerste nacht, voel ik mijn spieren in benen en schouders wel. Gelukkig stikt het hier van de restaurantjes in de directe omgeving. Daar hoef ik weinig extra stappen voor te maken.

Geschreven door Frans.de.kruif