Dag 33, Bilbao

Mijn eerste rustdag na 31 dagen wandelen. Dat is even wennen.
Op straat voor ons hotel is het de hele nacht onrustig. Voor mijn Bredase vrienden: het lijkt op de Vismarktstraat en Havermarkt in Breda: tot diep in de nacht hangen er grote groepen jongeren luidruchtig te blowen en te drinken.

Ik slaap uit tot na acht uur. Gerko is al vroeg op pad om de caminoroute van Zumaia naar Deba te lopen, waar ik drie dagen terug liep.

Ilona en ik gaan ontbijten bij een bakker (panadería) om de hoek, en gaan dan op zoek naar een wasserette om mijn kleren te kunnen wassen, die we vinden in een allochtoon wijkje in de buurt, terwijl we rondslenteren en Ilona me wat mooie plekken laat zien. Ik wil mijn baard laten trimmen, maar we moet zo lang wachten bij een barbier dat we maar weer vertrekken.

Voor de lunch hebben we afgesproken met René en zijn vrouw An, die hier in de buurt rondtoeren. Het is fijn elkaar weer te zien.

Nadat we even hebben gerust op onze hotelkamer en weer vertrekken lopen we mijn wandelmaatjes Israël en Marina, het koppel uit Barcelona, tegen het lijf. Ook dat is weer een hartelijk weerzien en we drinken er wat op op het terras. Ze doen ons een leuke tip aan de hand voor morgen.

Intussen blijken op zaterdagmiddag veel winkels al dicht en kunnen we ook geen kapper meer vinden. Wel laat ik mijn voeten (mijn belangrijkste lichaamsdeel op dit moment) verzorgen bij een pedicure, waar ik wel direct kan worden geholpen.
Als Gerko terug is, zoeken we een restaurantje waar we niet goedkoop maar wel heel lekker eten. Ilona en ik zijn doodmoe maar voldaan als we weer terugwandelen naar het hotel.

Geschreven door Frans.de.kruif