Dag 55: Van O Cádavo Baleira naar Lugo
32 km, cumulatief 1398 km - Nog 99 km te gaan

Vanaf zes uur horen we gestommel boven ons. Tegen zevenen vertrekken de eersten al. Er klingelt ook een koebel langs de trappen naar beneden.
Om half acht hebben Lopes en ik met de Duitsers Werner en Bukhard afgesproken om te ontbijten in een barretje en samen te vertrekken. Na het ontbijt is het nog donker, het is koud en mistig. Met drie laagjes en mijn windstopper is het net te doen. We gaan toch maar op pad, met een hoofdlampje op. De Duitse Rebecca en Max (hem heb ik gisteren voor het eerst ontmoet) komen net aanlopen en sluiten zich aan.
Het licht laat de mistdruppeltjes als een vonkenregen voor mijn ogen dansen. Als het licht wordt en de mist optrekt, gaat de zon heerlijk schijnen.
We doen nog één klim van bijna 200 meter. Daarna gaat de route in een golvende beweging langzaam naar beneden, de bergen worden heuvels. We wandelen door een glooiend bos- en landbouwgebied, tot de stad Lugo. De hele dag zullen we samen optrekken. Nu we minder klimmen en dalen worden de tempoverschillen van een ieder minder relevant en dat maakt het gemakkelijker om als groep bij elkaar te blijven.
Na 10 kilometer komen we in het dorp Castroverde. Daar is een bar en een winkel. Naar verluidt is er verder niets van dien aard tot Lugo, dus slaan we eten in voor onderweg. Dat blijkt achteraf overbodig, als we alsnog onderweg twee locaties passeren waar we kunnen fourageren.
Tegen half vijf zijn we in Lugo, een oude, toeristische stad met veel Romeinse resten, waaronder een ommuring. De albergue ligt in het uitgaansstraatje van hartje centrum.

Na douchen en uitrusten, kijk ik wat rond in de stad, waar een rockband aan het oefenen is op een plein achter de kathedraal, waarschijnlijk voor een optreden vanavond of morgen in het kader van de nationale feestdag. In de kathedraal blijft er weinig over van de serene sfeer als gevolg van de rockklanken die van buiten naar binnen doorklinken.

Met Lopes en Max drinken we een paar biertjes, onder genot van wat tapas. Het is nog steeds zonnig maar koelt snel af.
Later eten we wat op een terras, met Werner en Bukhard. Het is druk in de stad. Daar zal de vrije dag van morgen aan hebben bijgedragen.

Geschreven door Frans.de.kruif