Dag 32: Van Pozueta naar Bilbao, 26 km (cumulatief 843 km)
Het was even flink balen gisteren toen mijn beeldscherm van mijn telefoon het ineens begaf. Wat een mazzel dat ik een lijstje belangrijke telefoonnummers op papier bij me heb. Wat een geluk dat er wifi is en ik mijn ipad bij me heb, zodat ik wel mijn blog kan versturen. Fijn dat ik een wandelmaatje heb, wiens telefoon ik wanneer ik maar wil kan gebruiken, onder andere om Ilona te informeren en af te spreken dat we vandaag via Aziz’ telefoon contact houden. En mooi dat ik vandaag in een grote stad kom, zodat ik snel kan kijken of het te repareren is, of ik anders een nieuwe telefoon kan kopen.
Na een goed ontbijt (inclusief yoghurt, muesli en cake) vertrekt iedereen (circa 20 caminogangers) alleen of in groepjes uit de albergue. Voor Aziz en ik is het onze laatste wandeldag samen. Aziz neemt morgen het vliegtuig terug naar Milaan.
Het is onbewolkt, er hangt een vochtige mist en het is koud. Voor het eerst trek ik mijn dikkere shirt aan, maar na de eerste klim, ben ik warm genoeg om dat uit te trekken. We lopen over modderige en glibberige bospaden omhoog en weer steil naar beneden.
In een dorpje drinken we koffie, verse jus d’orange en een klein broodje, en praten bij met bekende medewandelaars die er ook op het terras zitten.
Het is duidelijk dat de grote stad nadert. We lopen ruim een uur in de volle zon rechttoe-rechtaan langs een grote weg, gelukkig wel met een breed voetpad.
Dan even pauzeren en wat eten, om nog één keer door het bos 300 meter omhoog te klimmen, de laatste berg over voordat we Bilbao binnenlopen. Op een paar kleine, steile stukjes na, gaat dat me heel gemakkelijk af, het lijkt of ik vleugels heb. Boven hebben we uitzicht over Bilbao. Dan steil naar beneden, we drinken een biertje en eten wat broodjes in het centrum en zoeken onze hotels op, Aziz heeft in de buurt iets gereserveerd. Daar arriveer ik al om drie uur, een uur eerder dan ik vanochtend heb ingeschat.
Ilona en Gerko zijn er nog niet, ik neem een douche en begin aan deze blog te schrijven. Net als ik in slaap val, komt Ilona binnen. Het is fijn om elkaar weer te zien. Al snel gaan we de stad in om een winkel te vinden die mijn telefoon kan repareren. Dat lukt. Het scherm wordt vandaag nog met succes vervangen.
We drinken wat op een terras waar even later Aziz en Gerko zich bij aansluiten, Ilona gaat met Aziz mee om hem te helpen souvenirs te kopen voor zijn vrouw en kinderen. Daarna gaan we op zoek naar een restaurant, ontmoeten nog diverse medewandelaars van afgelopen dagen, en eten uiteindelijk pinchos op een plein.
Ik neem afscheid van Aziz, mijn sympathieke loopmaatje die in de afgelopen zes dagen een vriend is geworden.
Tot dinsdag blijf in Bilbao. Even samen met Ilona zijn. Dus het kan zijn dat ik de komende twee dagen even geen blog schrijf. Dat blijft even een verrassing….
Geschreven door Frans.de.kruif