Dag 36, Van Castro Urdiales naar Laredo
32 kilometer, cumulatief 898 km

Vannacht hoor ik het hard regenen. Beter op dat moment, overdag blijft het droog, ‘s ochtends vooral bewolkt, ‘s middags schijnt ook de zon, maar het wordt niet veel warmer dan 20 graden.

Het valt mee met het vinden van een ontbijt. Vlak na zevenen is er vlak bij het hotel een bar annex bakker open.
Om kwart voor acht start ik met lopen, terwijl het licht begint te worden en de volle maan schijnt.
Volgens het boekje is de route gevarieerd vandaag. Dat klopt ook wel, maar niet altijd ten positieve. Vanochtend loop ik lang over een mooie route wat verder van de kust, door veld en bos, maar wel parallel langs een lawaaiige snelweg. Daarna terug naar de kust, en daarna weer van de kust af, lange tijd langs een grote weg.
Ik kom diverse medepelgrims tegen: een oudere Amerikaanse man met een jonge vrouw uit Thailand maar die lopen erg langzaam. Dan diverse Spaanse vriendengroepen, die erg op elkaar gericht zijn. Later twee Duitse vrouwen (een van hen heeft een opvallende wandelstok met veren; Ilona heeft die al in Bilbao gezien), maar die zijn - net als toen ik ze gisteren tegenkwam - weinig genegen tot contact.
Als ik weer van de weg af omhoog klim, kom ik twee andere Duitse vrouwen tegen, Ute en Stephanie. Ze maken deel uit van een groep van de Bundeswehr (het Duitse leger) die de mogelijkheid van een soort ‘retraiteweek’ geeft door - met een dagrugzakje - etappes van de camino del Norte te lopen. Ute is legeraalmoezenier, Stephanie werkt bij de marine. We lopen een tijdje al pratend met elkaar op, totdat ik trek krijg om te lunchen en daarvoor een geschikte plek zie. Zij zijn bijna op hun eindbestemming van vandaag, ik moet nog verder. We nemen voor dit moment afscheid.
Vanaf Liendo moet ik weer flink klimmen, door het bos, naar de kust. Dat wordt weer beloond met prachtige uitzichten. Boven ga ik een tijdlang op en neer over een smal, spekglad, modderig pad door brem- en bramenstruiken, niet echt prettig. Dan 200 hoogtemeters steil naar beneden, om mijn eindbestemming Laredo binnen te lopen, een grote badplaats. Ik heb niet gereserveerd, maar kan de nacht doorbrengen in de albergue van een nonnenklooster. Een non in vol ornaat legt me de regels uit en ook alle tijden van gebeden. Mijn kamer deel in met Sebastian, een Spanjaard die heel beperkt Engels spreekt, dus half in het Engels, half in het Spaans kunnen we een beetje communiceren. Ik maak kennis met andere pelgrims. Met Claudia uit Duitsland en Maria uit Nederland ga ik wat drinken in de stad.
Om zeven uur zijn we terug. In het klooster wordt dan een speciale mis voor de pelgrims opgedragen. Ik doe daar aan mee, al is het maar uit beleefdheid en dank voor de gastvrijheid.
Daarna zoeken we een restaurant met een groepje: Claudia (D), Maria (NL, Maastricht), Chrisoph (D), Peter (D) en Juan (ES), en drinken na afloop nog een biertje. Het wordt een gezellige avond!

Geschreven door Frans.de.kruif