Dag 6, Van La Coquille naar Thiviers
19 km, cumulatief 150 km

Na een gezamenlijk ontbijt met Jean en Agnes neem ik afscheid en ga op pad. Het is geen lange route vandaag, net als morgen. Ik neem me voor rustig aan te doen maar besluit eerst door te lopen en te profiteren van de ochtendkoelte en de lange schaduwen. De gesluierde zon schijnt een zacht, strijkend licht over de velden die parelen van de dauw.
Maar als het warmer begint te worden is ook de schaduw weg. De bospaden worden weer vooral asfaltwegen. Daar word ik niet blij van.
Het vinden van geschikte rustplekken blijkt lastig. Ik heb zo mijn eisen: het moet rustig zijn en in de schaduw, en je moet goed kunnen zitten: op een bankje, op een omgevallen boomstam of tegen een geschikt talud langs het pad, zonder brandnetels, braamstruiken of andere prikplanten. Ik kan niks vinden dat aan die eisen voldoet en loop langer door dan ik wil. Uiteindelijk ga ik maar even zitten op een kort gemaaid gazon van een erf waar niemand thuis lijkt te zijn. Later vind ik met enige moeite een geschikte lunchplek. Het is half bewolkt, de ene keer zon, dan weer niet. Als ik verderop een picknicktafel tegenkom, wil ik daar neerstrijken, maar prompt komt de zon achter de wolken tevoorschijn en blijkt het toch geen geschikte plek. Ik loop maar weer door. Het landschap blijft afwisselend en glooiend, zoals de afgelopen dagen.

Rond twee uur kom ik aan op de camping van Thiviers, waar ik in een speciaal ingerichte pelgrimsblokhut verblijf. Het zwembad er vlak naast lokt, maar als ik enthousiast een duik neem kom ik van een koude kermis thuis, althans ik bedoel: het water is vies lauw.

Ik ben - net als gisterenavond - de enige pelgrim die hier verblijft. En zoals ik gisteren begreep dat er dagelijks wel een of een paar wandelaars overnachten , lees ik ook in het gastenboek in de hut dat de afgelopen week er dagelijks wel iemand is geweest. Ik neem de tijd om te lezen, en krijg op het terras een heerlijk maal voorgeschoteld.
Ik voel me een buitenbeentje tussen alle Franse campinggasten die hier rondlopen. Iets meer aanspraak in de komende dagen zou prettig zijn.

Gisteren ben ik overigens ongemerkt het departement Dordogne binnengelopen. De rivier zal ook pas volgend weekend oversteken.

Geschreven door Frans.de.kruif