Week 2 in Meijel
Maandag was voor ons echt nog bijkomen van de bruiloft. Ja nog steeds, haha. Niks meer gewend.
Kitty en Stefan hadden ook een dagje bijkomen, maar dan van hun dagtrip naar Engeland van gisteren. Dus smiddags zochten we elkaar rustig aan weer op en konden de kids tot savonds weer fijn samen spelen. En Savonds gezellig samen gegeten.

Op dinsdag kwamen er al wat fietsers voorbij in de ochtend. Dit was vanuit de minder valide 3 daagse.
Kitty had vandaag haar grasmaaidag en ik voelde me geroepen de frambozen struik te snoeien. Fritz was vandaag hangerig en gevoelig.
In het huis was het super cool in de zin van erg fris. Wat natuurlijk heerlijk aanvoelde wanneer het buiten zo heet is. Mijn ouders kwamen op gefietst. Erg gezellig. Toen ze weg waren sprong ik toch echt even met onze kids in het zwembadje.
Gijs had flink kunnen gewerken vandaag. Dat vond hij wel erg fijn. Gisteren heeft hij ook veel tijd besteed aan kennisbank lancering. Kitty hsd het leuke idee om binnen in een koel huis pannekoeken te gaan bakken voor iedereen. Dit vind ik nooit erg om te doen en nu met 2 pannen ging het dubbel zo vlug. Kitty verzon al een naam voor de Pannekoekenservice die ik in Zweden zou kunnen beginnen, haha.

Woensdag kwam de fiets 4 daagse langs. Ik had aangeboden om mee te helpen met Kitty met het terras. Gijs kon fijn in de middag op de kids letten. Hij heeft wel erg last van zijn schouder, dus het was niet helemaal zo handig. Net voordat we mensen op het terras zouden verwachten viel de regen echt met bakken naar beneden. Bijna om medelijden te krijgen met de fietsers. Toen het droog werd en de zon langzaam door kwam hebben we alleen maar mensen op het terras gehad en stopte ze voor het huis en aan de sluis om te pauzeren en om de plek te bekijken die ver terug gaat in de tijd. Savonds was er nog die spannende halve finale van NL-Engeland. Deze was pas om 21uur dus te laat voor de kids ok op te blijven. Ik heb de stand gevolgd via de telefoon en Gijs heeft hem vol spanning met Kitty en Stefan gekeken. Ze dachten dat er een derde helft aan kwam, maar zo zie je maar dat het in de laatste minuten nog besloten kan worden. Wat een pech.

Op donderdag gingen Gijs en ik weer eens even samen op pad. Naar Zaltbommel. Wat een drukte op de weg. Dat viel wel op. Klein landje met veel verkeer.
We hadden in Zaltbommel afgesproken met onze goede vrienden uit Australië. Michel en Diane. Het weer was perfect en hebben heerlijk buiten op een terrass kunnen lunchen. We liepen via het water terug naar de parkeerplaats waar ook onze goede vriendij Sandra stond geparkeerd met de camper. Zij wilde ook erg graag Michel en Diane in het echt zien haha. We hebben elkaar allemaal online ontmoet en hoe mooi is het dan om elkaar in real life te ontmoeten en te delen. Mooi clubje samen.
Onderweg naar huis kon ik nog fijn even met vrienden bellen die ook reizende zijn, maar deze avond fijn samen op stap gingen naar Jay Francis. Daar zou ik ook nog graag eens naar toe gaan. We eten mee bij opa en oma in Heusden waar de kids al waren. We hadden na het eten toch nog zin in een zoetigheid. Richting Meijel rijdend kom je door het dorp langs een van de beste ijssalons. Nog nooit geweest. Hier hebben ze een mooie tuin met springkussen. Heerlijke ijs gehad. Fritz was wel erg moe. Toch nog even naar de Aldi want we hadden niks meer in huis voor lunch en avondeten morgen. Dat was de druppel toen Eliza ook nog eens zijn knuffel tussen de wijn flessen gooide en we hem niet meer terug konden vinden. Totdat op het laatste moment dat we wilde vertrekken omdat de winkel ging sluiten, hij gevonden werd. Helaas had Gijs al een troost prijsje uitgekozen, maar nu we de knuffel weer hadden gevonden dachten we dat hij het niet meer nodig had. Maar nu werd de knuffel boos gegooid omdat hij toch ook dat spel wilde hebben. Begrijpelijk. Toch wel. De hele weg terug naar de camper gehuild. Thuis mocht hij van papa toch even op de trampoline met Jona en Eliza zodat ik de camper klaar kon maken voor slapen, maar ook dat was teveel. Naar bed naar bed. Dat was toch echt het beste. Eenmaal in bed lijkt hij bijna te slapen, maar krijgt hij ineens een korte opleving. Zal je net zien. Maar eenmaal Eliza stil, was Fritz het ook.

Vrijdag valt geen regen toch?
Ik hoopte geen regen te manifesteren, maar het liep toch even wat anders. In de ochtend kwam die 22 mm toch echt wel naar beneden. Zoveel in 1x hadden ze hier toch nog niet gezien met al die regenval hier in NL.
Vandaag was er ook een reservering van een groepje digital nomads, maar die hielden het helaas niet helemaal droog. Maar begripvol waren ze wel zeker. Gijs die begon zijn werkochtend in het chalet, maar zodra zijn accu van de laptop leeg was moest deze toch wel aan de stroom gelegd worden. Maar met zo'n weer wordt de ruimte in de camper al snel te klein. Maar op een gegeven moment mocht ik me met de kids ook verplaatsen naar het huis. Dat was erg fijn ook voor Gijs.
Savonds begonnen Stefan en Gijs na het eten aan de watertank. Bleek de lek niet in de tank te zitten. Maar hoe komt een hoekje van die bodemplaat dan zo rot? Blijkt dat het slangetje van buiten bijvullen naar binnen grotendeels poreus was en dat er 3 scheurtjes in zaten. Dus daar heeft het zo lang gelekt en via de wand naar rechts gedrupt. Dus geluk bij een ongeluk. Want als Gijs dat gaatje in de watertank niet per ongeluk had geboord, waren we daar nooit achter gekomen en zal de bodem plaat er toch een keer van kapot zijn gegaan.
Watertank kon er weer in en morgen wordt er bij de Welkoop een nieuw stukje slang gehaald. Maar super dankbaar voor wat Stefan heeft kunnen doen. Gijs werkt de rest verder af.

Op zaterdag hadden we een dagje van huis af. Bezoekjes in Someren. Maar laten we vandaag weer pas om half 10 wakker worden terwijl we de intentie hadden om om 10uur weg te zijn ivm een workshop waarbij een aantal auto's parkeerruimte nodig hadden en wij er dan niet meer uit kunnen met de camper. Maar laten we begripvolle bezoekers hebben die hem even willen verzetten. Kunnen wij er mooi uit. We legen eerst nog even een cassette in Ospel, wat gelukkig mag van de eigenaar. En rijden erna naar vrienden Nina en Rik in Someren. Altijd fijn om ze weer te zien en bij te kletsen, zittend in hun mooie tuintje. Aansluitend nog even een boodschap bij de Lidl. Nog niet de laatste voordat we naar Zweden gaan. Bij de Welkoop nog even dat belangrijke slangetje wat ze bij de Karwei niet hadden met de juiste afmeting. Had Eliza weer nieuwe laarzen, want die ze had zaten toch echt te krap. Dezelfde maat, maar die ze had was met voering en deze niet. Dat zal het verschil maken waarschijnlijk.
Onze vriendje Nelleke en Simon zaten al te wachten, haha. Daar ook weer heerlijk bijgekletst en in de tuin gezeten. Eliza kon fijn spelen met dochter Fleur en nichtje Liza. Toen ze slijm gingen maken wilde Fritz maar al te graag aansluiten. Helemaal blauw werden de handen, haha. Eliza wilde ineens niet meer duimen omdat hij zo chemisch smaakte. Dat is mooi. Het duurde helaas maar kort. We hadden beloofd voor het avondeten te zorgen als dank voor de goede zorgen en het verblijf bij Kitty en Stefan. Friet was het geworden. Dus in Meijel pikte we deze op en konden we gezellig in huis frietjes eten. En uiteindelijk belandde we ook buiten bij het kampvuur. Dat hebben we gemist inderdaad. Hoe fijn is dat. De kinderen vermaakte zich nog prima totdat de zon wat onder ging en het laat genoeg was voor ieder om te gaan slapen. Morgen weer een dag. Waarmee we weer met ons leuke en mooie webinar mogen beginnen.

De zondagochtend begonnen we dus met ons fijne webinar. We hadden tijdens onze balkanreis er eentje overgeslagen voor een keertje. Dat voelde we ook wel. We hebben het samen komen gemist en om in alle enthousiasme onze kennis en ervaringen te delen.
We hadden een klein clubje, maar niet minder gezellig. En er is weer veel gedeeld en geïnformeerd. En door Gijs werd in alle enthousiasme verteld over zijn GivingLifestyle Kennisbank. Hij liet de deelnemers zelfs even zien hoe dat het werkt. Bizar hoe hij het zo mooi voor elkaar heeft gekregen. Doet ie goed.
Smiddags waren we welkom bij mijn broer in Maasbree. Fijn dat we dit weekend nog iets hebben kunnen plannen zodat we elkaar nog hebben kunnen zien voor ons vertrek. De kinderen konden weer fijn met Lieve en Roof spelen en we hebben heerlijk gekletst en gelachen met nu officiële vrouw Anne en haar broer uit Amerika die nog een weekje bij hun is met zijn vrouw en zoontje. Ook altijd fijn om weer eens in het Engels te praten. Savonds sliepen we weer gewoon in Meijel waar we weer meer dan welkom waren.

Geschreven door Doorgijss.reisblog