Donderdag:
We worden op tijd gewekt door mensen en treinen. Maar dat is niet erg. Kunnen we op tijd weer vertrekken. Want wanneer je eenmaal ergens naar toe wil dan rij je het liefste door. Met 1 stop nog net in Duitsland rijden we naar opa en oma in Asten. We besluiten net van tevoren dat we mijn pap en mam gaan verassen met broodjes voor een lunch samen met ons. Ze is toevallig net thuis van haar wandeling en verrast is ze. Mijn vader zit nog even bij de tandarts maar die komt net aangefietst toen wij weer wilde vertrekken. Dus nog even de camper uit dan naar opa rennen. Eliza die verraste ons weer met de vraag of ze die avond meteen bij oma mocht logeren. Oma vind dat erg gezellig en opa die vind dat ook voor een keertje weer oké. Want hij mag dan in het logeerbed gaan liggen, haha. Oma ging nog wel even naar de kapper, dus ze zou bellen wanneer ze weer thuis was. In Heusden doen we nog even wat dingetjes totdat we weer naar Asten kunnen en we Eliza met fiets achterlaten bij oma en wij met Fritz alvast wat winkelen wat nodig was en een Hollands frietje eten voordat we naar huis gaan. Ook nog even wat spullen bij de garagebox ophalen en we kunnen naar huis.
Fritz die wilde ook nog even in bad vandaag. Gijs ging als eerste even in de douche, ruimde ik de was even op in de camper.
En dan worden we toch weer verrast vandaag. Ik was wat langer bezig met de was in de camper maar ik hoorde buiten dat Gijs Fritz in bad ging doen. Ik kom binnen en Gijs staat beneden een bericht in te spreken. Ik roep naar boven en ook Gijs, maar we krijgen geen gehoor. Fritz maakt weleens grapjes, maar die vond ik nu niet zo grappig. Ik ren de trap op en zie Fritz onder water liggen. Mijn 1e reactie is hem met zijn hoofd uit het water halen en ik huilde van de schrik. Fritz die schrok weer van mij, maar hij was alleen maar zijn gezicht onder water aan het houden met zijn neus boven water. En ja, dat deed ik vroeger in bad ook weleens, maar wanneer je als moeder zo je zoon in bad ziet liggen, dan gaan die emoties best snel moet ik je zeggen. Dus nee, er was eigenlijk niks aan de hand en ik had ook stukke minder huilend kunnen reageren. Maar jeetje. Dat beeld wat ik had moest ik even omzetten naar, er is niks aan de hand Doortje. Hij kan al best goed onder water blijven en zich boven water houden. Dus... verrast was ik. En weer druk bezig dit gevalletje los te laten en om te zetten in minder verdriet wat had kunnen gebeuren en wat dus niet gebeurd is. Even van mijn netvlies afhalen die film. Zal een angst van mij zijn die voorbij kwam. Maar de sfeer was wel weer even bepaald. Gijs haalt Fritz uit bad en kleed hem aan. Ik wacht hem op onder aan de trap en geef hem een knuffel. Gijs had het al uitgelegd en Fritz was gekalmeerd. Samen nog even de puzzel afmaken en tv gekeken en de camper in om naar bed te gaan. Zelf ook meteen gesloopt met dit hakkefietje erbij.

Vrijdag:
Jeetje, wat een dag was het vandaag. Een van alles is er weer gedaan dag en op een gegeven moment je doet iets teveel op deze dag dag, haha. Ja echt. Het valt altijd op dat je weer teveel gaat doen wanneer je in NL bent. En even op je gat zitten moet je dan ook gewoon in plannen. Zo ook voor Gijs. Die heeft op zijn verjaardag de 22e zijn kickoff van zijn Kennisbank van de Giving Lifestyle en dan komt er toch ineens een beetje druk op te liggen. Jaja. Komt ook erg goed uit natuurlijk. Maar we leren er weer van en gaan gewoon door. Met op de juiste tijd een adempauze.
Eliza had dus bij mijn ouders geslapen. Dus dat scheelt al de aandacht van 1kind. Laat Fritz dan degene zijn die voor 2 vraagt, maar hij is al best anders wanneer Eliza er niet bij is. We brengen 1 van onze fietsen naar de fietsenmaker, want die achterband stond weer helemaal slap en band plakken had niet echt veel nut meer. Helemaal kaal gefietst, dus er mag een nieuwe op. Gijs en Fritz pikken me er op zodat we boodschappen kunnen gaan doen. We hebben het geluk 2 dagen de auto te mogen lenen van mijn vader, dus dat parkeert een stuk gemakkelijker bij de winkels. Nog even wat kleding voor Gijs, schoenen voor de bruiloft voor Fritz, grote boodschappen bij de Lidl, etc. Een dag is zo gevuld. Ik haal Eliza met de fiets op bij oma, maar daarvoor ga ik nog even naar de telefoonwinkel om mijn sim kaart te activeren met mijn eigen nummer om te kijken wat ze nog allemaal terug kunnen toveren. Nog best veel moet ik zeggen en tm 7 mei. Super fijn. Dus weer bereikbaar fiets ik naar mijn ouders thuis om Eliza op te halen. Haar fiets hebben we daar gisteren al laten staan. Helemaal happy wil ze toch graag naar huis en niet meer naar het dorp en dat snap ik ook wel. Dus we fietsen naar huis en worden nog een beetje nat geregend, maar net op tijd voor de rest. We versieren de kamer voor Gijs zijn verjaardag want vanavond krijgen we al bezoek van neefje Luc en nichtje Suze. Ze stuiteren omdat ze zo blij zijn dat ze hun weer zien. En dat snap ik ook. Natuurlijk veel te moe op een gegeven moment, krijgen we Fritz niet zo gemakkelijk meer in bed, maar het geduld kan ik zelf ook niet meer helemaal opbrengen, want moe zijn wij ook. Dat reizen was ook intensief, dus de vermoeidheid is even goed te voelen. Maar dat rusten we dan nu goed bij de komende dagen.

Zaterdag:
Een gevoelig dagje voor mij vandaag. Teveel willen en eigenlijk helemaal niet teveel willen. Dat heb je ooit. Maar communiceert niet altijd fijn met je man en kids om je heen.
Maar Gijs was vandaag dan wel jarig. Gisteren toch een slinger gehangen en vanmorgen zouden dan ome Jaap, tante Marlou en Ray op bezoek komen. Mijn ouders kwamen ook op het gebak. Het weer is vandaag heerlijk geweest dus we konden ook prima buiten zitten. Eliza en ik reden al op tijd naar Asten om voor haar toch even een badpak te kopen. Want die we een half jaar geleden hadden gekocht samen met die van mij, die was aangevreten door iets waardoor hij flinter dun was geworden en erg wijd. Dus ik was gisteren al naar de winkel terug geweest om aan de eigenaar te vragen of dit normaal is na een half jaar. En of dit aan zout water of chloor kan liggen. Maar ik heb net zoveel als Eliza gezwommen, maar met mijn badpak is niks aan de hand. Maar oké. Ik kreeg er uitleg bij en dat dit veel voorkomend is, met een briefje waarop staat hoe je een Speedo badpak moet behandelen, en hij wilde me wel tegemoet komen bij aankoop van een nieuw badpak. Dat was niet mijn insteek, maar wel super fijn natuurlijk, aangezien Eliza toch niet voor de bikini kiest die we bij de Takko hadden zien hangen.
Dus... vanochtend om half 10 stonden we al 1 badpak te passen die meteen paste en waar ze verliefd op werd, dus niet langer zoeken dan. In de uitverkoop nog en dan nog een kleine korting eraf, dat is mooi meegenomen. Kan ze toch fijn zwemmen volgende week. Wel weer een Speedo badpak, maar ik zal het nu vaker met water opspoelen tussendoor. Want ik snap best dat met intensief zwemmen zoals ons en zeker tijdens onze reis dat zo'n badpak eronder kan leiden zonder uitspoelen.
Ik haalde mijn vader op zodat hij straks de auto weer mee naar huis kon nemen en hij zetten mij weer af bij de fietsenmaker zodat ik mijn fiets met nieuwe achterband kon terug fietsen naar huis.
De kinderen konden fijn met Ray spelen en ook zeker met de gekregen voetbal plaatjes van de Lidl die wij op hadden gespaard tijdens onze reis, maar na een paar uur merkte we toch dat de drukheid vermoeiend werd, dus zodra het bezoek weg was even rust in de tent.
Gijs wilde graag nog wat werk doen, zodat we einde van de middag naar Asten konden fietsen en na een bezoekje speeltuin en eendjes in het park naar het buffet konden bij onze vertrouwde Chinees. Dat is lang geleden dat we daar zijn geweest. Die zoete en dikke Chinese tomatensoep, die lekkere Chinese jasmijn thee, en dat de kids teveel toetjes eten natuurlijk, haha.
Tijdens het eten kregen we het bericht door dat opa en oma al thuis waren van vakantie. Maar goed dat ik nog gestofzuigd had voordat we gingen. En de was had ik al klaar, maar toen we thuis kwamen toch nog even de vaatwasser uitgeladen. Net zo netjes. Nichtje Suze zat er ook nog met tante Kim, dus er kon nog even gespeeld worden.
De buren hadden vanmiddag nog een briefje afgegeven dat wanneer er vanavond teveel overlast is, dat we een drankje mochten komen doen of even mochten melden of het wat zachter kon haha. Heel netjes. Wij staan met de camper gelukkig aan de andere kant, dus het valt nog mee.
De kinderen zijn toch meteen vertrokken naar weer zo'n intensief dagje. Ik waarschijnlijk ook.

Zondag:
De nacht was helaas toch niet zo geluidloos verlopen. Op 2 momenten te hard dan wel. Maar na 2 appjes hebben ze om kwart over 3 toch eindelijk het geluid uit gezet. Wat een rust was dat. Ook in m'n hoofd, want geprobeerd te slapen hebben we echt wel, maar wanneer de muziek zo hard staat lukte het toch echt niet. Dus...geen goede nachtrust helaas. De kinderen gelukkig wel.
Daarom ooo even niet zoveel vandaag. Opa en oma gingen in de ochtend naar een verjaardag. Ray heeft nog even hier gespeeld. Geluncht bij opa en oma, maar ze kwamen net na de lunch thuis. Mijn broer Tom viel ook ineens binnen. Hij was met de motor op weg. Super leuk dat hij dan even hier langs komt.
Wij hadden ook nog een open dag staan bij oud werkgever van Gijs, Van Asten. 50 jaar bestaan vierde ze dit weekend en dat met iedereen, ook oud medewerkers en hun gezinnen. Alles voor de kindjes is het altijd bij Van Asten. Leuk om oud collega's van Gijs weer eens te zien en de familie van Asten. Rondleiding rondom het bedrijf en een grote feesttent met luchtkussen en tattoos maken, kleuren, ijsjes, eettentjes, drinken, aan alles was gedacht. Maar toch aten die van ons liever frietjes bij opa en oma in Heusden. Dus na een paar uurtjes rijden we dan ook weer naar hun om met hun samen te kunnen eten.

Geschreven door Doorgijss.reisblog