Onze vrienden Melanie en Arno zijn ook in Gilze blijven hangen. Ze wachten met smacht op een bezorging met de post die even op zich laten wachten voordat ze weer verder kunnen trekken naar Frankrijk. Zo hebben we wel de gelegenheid met hun naar de binnen speeltuin te gaan op zaterdag. De kinderen spelen hardstikke fijn en wij hebben genoeg tijd om bij te kletsen met een kop koffie. Of 2. Haha.
Zondag treffen we elkaar toch weer, maar dan bij de open mic xxl bij Bosvreugd in Tilburg. Mooie plek, gelegen in de bossen. Ernaast is ook nog een leuke plek waar je met de kinderen naar toe zou kunnen en een speelbos aan de overkant. Dus op de Reeshofdijk komen we nog eens terug. De open mic was echt leuk, ook voor de kids. Paar kraampjes erbij en natuurlijk de mensen die graag een woordje wilden spreken op het podium. Zelfs Melanie nam de gelegenheid om een kraampje te pakken voor haar OERVROUW Magazine. Coen en Michel kwamen ook langs, want dat is voor hun nu vlakbij. De heren wilde graag een praatje op het podium, maar dat was helaas niet meer mogelijk. Dus zijn ze uitgenodigd om op andere avonden te komen praten over de Free Soul Community. Ook prima.
En dan fiets je op vrijdagochtend naar de markt in het dorp, staat deze verstopt tussen de kermisattracties. Blijkt dat het de komende 2 weekenden en een aantal dagen doordeweeks kermis is. Wat vervelend, haha. Niet dat die van ons ergens in durven, maar dan gaan we de botsauto's maar een keer uitproberen. We waren nog de enige dus dat was wel handig, want Eliza wilde niet botsen! Echt niet. Fritz eigenlijk wel, maar ja. Dat mocht dus niet. Dan maar tegen de randen botsen, haha. Ik denk dat mama het leuker vond dan de rest. Nostalgie hé. Eendjes vangen dan maar en rond kijken. Dat was het dan. Ook duur genoeg moet ik zeggen zoiets, dus eigenlijk maar goed dat ze niet overal al in willen.
Wij plannen tegenwoordig niet meer al te veel en dat is maar goed ook, want een bezoekje werd weer uitgesteld, dus hadden wij de gelegenheid om ons programma om te gooien, wat eigenlijk ook beter uit kwam. Dinsdag hebben we Karin mee kunnen helpen met poetswerk en spullen sjouwen en woensdag zijn we richting Asten gegaan voor een gemeentelijk bezoekje, kraambezoekje en opa's en oma's.
Een aantal mensen die dan op je pad komen, waar je weer even een praatje mee maakt en ik lees op afstand de kop van het Eindhovens dagblad waar ik niet vrolijk van wordt en dus ook niet wil lezen. Een wereld zonder drama nieuwsberichten vindt ik wel prima eigenlijk.
Geschreven door Doorgijss.reisblog