Dinsdag:
Wat een dag vandaag. Het voelde heerlijk eigenlijk om weer on the road te zijn. Het voelde wel anders dan voorheen, maar het voelde wel goed en vertrouwd. De ochtend waren we op tijd op, want dat ritme zal ook wel veranderen. Oma kwam iets in de bak gooien buiten en wanneer de kinderen dat hoorde was het voor hun een seintje dat ze daar binnen konden haha. Ontbijten in opa en oma stijl. Vooruit dan. Ik pakte mijn jogamatje en ging boven op een kamer mijn oefeningen doen. Iets wat ik toch ga proberen door te zetten onderweg. Ik kon erna mooi de camper klaar maken voor vertrek en de kleren voor de kids mee naar binnen nemen. En nog even een ontbijtje. Gijs regelde nog even de fietsen op de aanhanger en de aanhanger aan de camper zodat we op weg konden naar Zeeland. Drukte op de weg was al iets minder gaf de navigatie aan. Op z'n Nederlands druk dan zonder files. We gaan als eerste even naar de strand boulevard waar je met de camper aan het water kan staan. Eliza en Fritz spelen maar al te graag in het zand en ik loop naar het water wat een stukje lopen is. Met blote voeten ook al is het nog wat fris buiten. Jezus wat was dat water koud, maar wat heerlijk om even flink door te puffen waar niemand bij staat, haha om zo mijn voeten te laten wennen aan het water en te genieten van de zee. Ook al is deze niet kraakblauw en geen helderblauwe lucht, op z'n Nederlands blijft het hier in Zeeland altijd een beetje als thuis komen. Dat gevoel hebben we al een tijdje. Een daarom komen we hier ook graag terug. Net buiten het seizoen dan wel. De vorige keer zaten we hier in het seizoen. Dat is ook gezellig, maar veel drukker. Nu al veel Duitse mensen. Alleen maar eigenlijk. Die hebben dan toch een week voor Pasen ook vakantie blijkt wel. We warmen ons in de camper weer even op met een soepje en een krentenbol. Begint erna de zon te schijnen. Wanneer je uit de wind in de zon staat is het prima zonder jas vertoeven op de motorkap.
We rijden naar ons standaard bezoekje en dat is de Mekkerstee in Ouddorp. De biologische geitenboerderij met de allerlekkerste zelfgemaakte ijs die er is. En betaalbaar ook. Alleen er parkeren met die camper van ons was nu een beetje moeilijk. Het was al verrassend druk. Dan maar langs het pad op het gras, daar paste hij perfect. Er hingen overal roze met blauwe vlaggetjes want ook hier waren er veel lieve geitjes geboren. Zo schattig. Je mocht er zelfs knuffelen met een paar. Dat is voor Eliza wel weggelegd dat knuffelen met dieren. Ik kneuter met Fritz buiten nog even in de speeltuin. Maar wanneer mijn vingers wit beginnen te worden van de kou, is het beter om naar binnen te gaan of een jas aan te trekken. Want zo warm was het niet in de wind en geen zon. Dus we gingen op pad naar onze slaapplaats om de hoek bijna. We zagen op de weg ernaar toe een flinke houten glijbaan enzo net voor de duinen, dus daar wilde ze nog wel naar toe. Kon prima met de fiets. Het hoorde bij een Landal Greenparks park, dus Bolo zagen we ook voorbij komen. Leuke kleine boulevard hier. Zelfs een kleine binnenspeeltuin waar je zo naar binnen mocht. Maar een half uurtje want ze gingen om 17uur sluiten. We fietsen via het park naar de camperplaats terug. Mooie plek trouwens. Van alle gemakken voorzien en ideaal voor grote en lange campers. Ook genoeg voor de kids te doen. Je mag ook gebruik maken van de activiteiten op het vakantiepark aan de overkant van de weg. Daar heb je weer een grote speeltuin en een klein crossbaantje. Ideaal voor Fritz. Hij gaat helemaal los. Totdat hij valt en zijn been een beetje verdraaid. Tijd om bijna naar bed te gaan ook zo te merken. Morgenvroeg kunnen we hier ook nog terecht al ze dat willen. Nog even lekker verwarmd in de camper en lekker slapen voor een nieuwe dag.

Geschreven door Doorgijss.reisblog