Zaterdag:
Wat een dag vandaag. Bij mij een beetje van alles wat, maar het complete plaatje van de dag was heerlijk. Ik begon de dag met het maken van een kerstcake die de kids na afkoelen mooi mochten maken met kerstpoppetjes en glitter. Voor deze keer dan haha. Ook voorspelde ze vandaag een voor ons zomerse dag. Volop zon, weinig wind en dus bezochte we in ons dorpje beneden een plekje bij het strandje waar we laatst waren geweest bij het haventje. Wanneer je er aan komt lijkt het water nog blauwer. Het is totaal geen straf om hier te zwemmen. Ik hoopte op een langere tijd aan het water liggen deze keer en dat lukte ook prima. De kinderen speelde en zwommen fijn, het was geen straf met die zon er volop. Gijs maakte weer een praatje met de man van de bootverhuur, die hier met zijn garage zit. Gijs vroeg gewoon of hij nog bootjes rond vaart en dat doet hij maar al te graag. Zijn zoon lag nu met zijn boot op het water om te vissen, wat nu meerdere Grieken doen lijkt wel. Het blijkt een bepaald visseizoen te zijn. Hij zegt laat maar weten wanneer je naar de Blue Caves wil dan bel maar even, jullie zijn hier vlakbij. We werden enthousiast van het mooie weer dus dachten al meteen aan vandaag of morgen, maar we merkten aan Eliza dat we dat beter tot na de kerstdagen konden doen. En dat is ook prima. Met lekker eten maken, kerstfilm kijken en andere leuke dingen aan huis doen we bootje varen gewoon later. Gijs rijd nog een twee maal op en neer om tekenspullen te halen of dat Fritz moet poepen, haha. Neemt hij op de terugweg ook even twee cappuccino mee en een sapje voor de kids vanuit het koffie tentje in het dorp. Wat een luxe, maar zo mag het leven ook zijn.
Thuis gekomen rijd Gijs nog even een stukje om een belletje te plegen met een goede vriend. Kon ik de quiche maken die op de planning stond en belde we mijn moeder nog even. Ze kreeg van Eliza een mooie rondleiding met uitleg zodat ik de quiche uit de oven kon halen.
Toen Gijs thuis kwam rook hij de heerlijke geur van de quiche waarop hij zei waarom morgen eten en niet vandaag? Nu is hij lekker warm. Jaja. Ook prima. En hij was inderdaad goed gelukt ongeacht dat ik mijn bakspullen niet bij had en de cake vorm die we gekocht hebben niet echt blijft staan zoals ik dacht, haha. Ach ja, dan maar een uitgezakte vorm. Doet niks aan de smaak.

Zondag:
En dan zeg ik toch weer, wat een dag. Weer een warme dag. De Grieken zeggen ook dat het nu in deze tijd van het jaar echt niet zo warm hoort te zijn. Dus wij genieten nog even extra. Gaan we dan toch het boottripje doen vandaag? Het weer gaat een stuk minder worden overmorgen. Dus eigenlijk gewoon doen. Ik maak nog even mijn kerst tiramisu om deze einde middag op te kunnen smikkelen in het zonnetje.
Eenmaal deze in de koelkast te hebben gezet bellen we Dennis, de man van de boot, die Gijs gisteren had gesproken op de haven in Agios.
Hij vond het prima dat we er binnen 10 minuten zouden zijn. Tassen pakken en gaan. We tekenen een standaard overeenkomst, betalen hem een gedeelte omdat we die laatste 20 euro niet konden pinnen in de buurt. Maar in de loop van deze week afgeven vond hij prima. We rijden naar de andere kant van de haven waar zijn zoon Peter op ons wacht. We zwaaien naar nog wat lieve Griekse kindjes op de haven die nu natuurlijk met hun ouders vakantie vieren. Eliza en Fritz vonden het varen op zo'n klein bootje een beetje spannend, dus vroegen we of hij wat rustiger langs de kust naar de Blue caves kon varen. Geen probleem was dat. Wauw. Wat mooi om het eiland van deze kant te kunnen bekijken. De grotten waar je nu als enige toerist in kan varen, kan bekijken en van het weertje kan genieten. Je ziet een aantal vissers op het water, maar verder ben je alleen. Of toch niet? Worden we podverdikkie toch verrast door een schattige zeehond die nieuwsgierig is. Peter vertelde dat de zeehond denkt dat we vissers zijn. Sommige vissers voeren de zeehonden met gevangen vis. Maar in deze tijd zwemmen er ook gewoon zeehonden en dolfijnen hier rond. Er is dus een zeehond met jong gespot. Laten we er eentje van nu gezien hebben. Echt zo top. Ik zag Eliza gewoon stralen. Zo'n herinnering nemen ze niet meer van je af. Herinneringen maken ja. Hoe mooi is dat. Zo ook ineens een ijsvogeltje dat je opvalt met zijn blauwe vleugels die licht geven in het zon licht. Prachtig. Dus het was de moeite waard. Fritz wilde op een gegeven moment toch echt weer naar het vaste land. We varen nog even om het eilandje waar we tijdens het zwemmen op kijken, varen we erna weer terug naar Dennis bij de auto. We pikken nog even een koffietje op en gaan toch nog even zwemmen bij het strandje. Ook Dennis treffen we weer daar bij zijn garage. Hij heeft wat van zijn kano's ed uitgestald en zegt dat we er wel eentje mogen gebruiken. Echt super leuk vind ik dat. Dus hop meteen dat water op. Eerst met de kids samen, maar die willen niet zo ver. Daarna ga ik nog even alleen. Gijs ook natuurlijk. Wat lekker alleen op dat water dobberen. Op een gegeven moment krijgen we toch wel honger, dus maak ik thuis een van de kerstgerechtjes en eten we dit samen buiten aan tafel. Na een belletje met goede vriendin Annette die nu in Portugal zit met haar Henry, kan Fritz niet meer wachten op zijn toetje. De tiramisu valt goed in de smaak, maar is ook een beetje veel. Bewaren ze hem maar tot morgen. Onze traditie om de Polarexpress te kijken op kerstavond houden we erin. Nadat deze is afgelopen beeldbellen we nog even met de ouders van Gijs, waar de hele familie gezellig zit te pizzaretten. Gezellig!! Wij doen nog het Doolhof spel, kunnen de kids alweer naar bed. Wat ze maar al te graag willen de afgelopen week. Alleen maar fijn dat ze hier goed slapen.

Maandag:
Een dag waar ik Eliza weer wat vaker heb zien lachen. Dat viel me gewoon even op vandaag. Omdat ze denk ik de afgelopen dagen niet fijn in haar vel leek te zitten met haar kriebelhoest. Het kuchen is helaas nog niet weg, maar wanneer ze al vrolijker is dat doet ook veel.
De voorspellingen zouden vandaag zonnig zijn, maar wanneer je dus op een eiland zit kan dat zomaar niet zijn. Dus dan wijzigt de dag invulling een beetje. Gijs wil graag nog even pinnen in het volgende dorp, dat dus in de valei ligt een 15 minuten verderop. Eliza wil eigenlijk niet dus blijf ik met haar thuis, kan Fritz met papa daar nog even naar de speeltuin aan het strand. De winkels blijken toch echt wel dicht te zijn op kerstdagen. Groot gelijk. Ik sla mijn laptopje open op zoek naar hoe maken van een boek, terwijl ik Eliza vraag om alvast een voorbeeld boekje te maken over onze Ontdekkingsreis. Vond ze helemaal leuk. Ik kwam alleen niet veel verder, want ik zit niet graag allemaal dingen uit te zoeken op internet. Het mooie is dan, dat ik Gijs heb die al een ebook heeft gemaakt en met me mee kan kijken. Dus dat doen we gewoon een keer samen. Ik heb alles in schriften opgeschreven, misschien om alvast te beginnen met die teksten uit te typen, haha. We gaan het zien hoe we het vorm kunnen gaan geven. Zodra Gijs met Fritz terug is, besluiten we om vandaag ons uit etentje te doen ipv morgen. We komen aan bij het familie restaurantje waar dus inderdaad de familie gewoon voor de kerst zit en nog andere gasten die weten dat ze open zijn alle dagen. We zijn weer van harte welkom. Ik ben helaas wel auto ziek geworden, dus eten doe ik maar even niet. Maar op 1 of andere manier weet ik mezelf er toch weer bovenop te krijgen in de tijd dat we daar relaxt aan een tafeltje zitten en een verse glas ju voorzichtig naar binnen nip. Fritz die neemt wat speelgoed mee naar onze tafel en kan daar fijn op de grond gaan spelen. De 2 neefjes van de eigenaresse vinden het ook interessant die speelhoek bij ons, dus die komen ook even mee blokken bouwen. Wat Fritz toch een beetje spannend vind, maar erg leuk om zo welkom te zijn tijdens deze feestdagen. Echt op z'n Grieks. De traditionele soep ga ik niet nemen omdat ik dat met mijn maag toestand nu even niet aan durf. Wel jammer. Had hem graag geproefd. Maar ik mag nog een autoritje naar huis en het liefste een fijne weg terug. Nadat we in 2 etappes rustig getafeld hebben, willen de kids toch wel weer naar huis en dat snap ik. We krijgen hier altijd gratis een zoet gerechtje na van het huis en dat was nu dus weer. Echt heerlijk hoe ze dit allemaal maken. Je verwacht de smaken gewoon niet. En ze verteld trots hoe ze dit met haar schoonmama in de keuken heeft bereid. Voordat we vertrekken bel ik nog even met mijn ouders waar mijn neefjes en mijn broer met aanhang op kerstdiner zijn. Altijd fijn ze even gezien te hebben, maar mijn moeder strak in de planning, haha.
De terugreis naar huis gaat gelukkig goed. Thuis ploffen we dan ook op de bank om de dag af te sluiten met jaja, weer een kerstfilm. Dit was Gijs z'n idee deze keer samen met zijn dochter.

Dinsdag :
Het begon bewolkt vandaag, maar niks koud. En op de zee te zien scheen daar de zon, dus gingen we er vanuit dat deze rond de middag wel door zou komen. Ik had een zwaar hoofd vandaag en een autoziek rit van gisteren bleef ik vandaag liever aan huis of niet ver van huis. Gijs ging liever wel een stukje rijden, maar dat mag hij dan in de middag alleen gaan doen. Vind hij ook niet erg. Fritz wil graag weer naar de zandbak bij het Aliv hotel bij ons beneden aan het water, dus we rijden er naar toe zodat de kids niet hoeven te klimmen. Ze spelen er fijn met het zand en Gijs gaat even op onderzoek uit. Op het puntje van een rots staat vaak een visser te vissen, die laatst zei dat er nu niet zoveel vis meer zat. Nu weten we via welk weggetje hij daar naar toe loopt. Een stukje terug kun je ook naar het water klauteren waar je best met de kids ondiep kunt beginnen. Dat vinden we wel leuk dat klauteren en zwemmen tussen de rotsen. Nog net voordat de zon zijn weg door de wolken weet te banen, nemen de kids en ik nog even een duik. Eenmaal thuis vermaak ik me even in het zonnetje, de kids vermaken zichzelf en Gijs gaat weer even met de auto op pad. Zodra hij rond 15uur thuis komt heeft hij een toetje voor na het eten meegenomen. Er zijn gewoon lokale bakkertjes en tentjes open dus. En zelfs mensen die beneden op de bouw nog bezig zijn. Ik denk dat ze kerstvakantie hier niet echt kennen. Niet werken is geen geld of ze hebben een deadline misschien. Geen idee. Gijs kwam in ieder geval thuis en ik had mijn uitgebrobeerde gerechtjes klaar. We eten liever warm overdag dan savonds merken we wel. Na het afruimen en afwassen, gaan we nog buiten het toetje op eten. De zon is al onder aan het gaan, maar het lijkt inderdaad steeds langer licht te worden weer. We besluiten om toch even een stukje te gaan lopen. Totdat de weg echt te stijl naar beneden gaat en we deze weer naar boven moeten klimmen. Maar op deze hoogte is het uitzicht op de volle maan boven het water en de vissersbootjes die rondvaren prachtig. De lucht wordt wat roze met blauw en de maan schijnt op het water. Mooi om gezien te hebben. De volgende keer nemen we wel een plastic zak mee om de rommel mee te nemen. Dat mag standaard worden hier wanneer je aan de wandel gaat. Eenmaal thuis toch weer gezellig tegen elkaar op de bank voor een filmpje. Dat mag dan toch echt de laatste zijn deze week, haha. Maar het voelt zo lekker knus. Mooie afsluiter van de kerst dit jaar.

Woensdag:
Vanmorgen starten ik mijn dag niet zo goed op. Eliza had weer een hoestaanval vanacht dus dat brak de nacht ook weer op, maar sinds die autoziek met 1e kerstdag voelt mijn hoofd ook niet helemaal oké. Dus ook vandaag durfde ik eigenlijk niet ver te gaan rijden. Maar ik wilde toch eigenlijk ook wel weer graag erop uit. Naar de stad, naar die speeltuin aan het water en die speeltuin in de stad. En dat wilde de kinderen eigenlijk ook wel. Om 10uur had Gijs nog een gesprek staan, ging ik met de kids buiten verstoppertje doen wat de afgelopen dagen toch wel in de smaak valt rondom het huis tot en met het zwembad. Langzaamaan wordt het weer ook steeds beter en wil de zon doorkomen, dus 18 graden hebben we zeker weer vandaag. Wat een geluk. Dus ik stap voorin de auto en Gijs tufft rustig aan naar de stad. Via een andere heenweg deze keer dat scheelt ook misschien. Gelukkig gaat het goed. We eten een broodje buiten bij de bakker aan de overkant van de Griekse Action zodat we daar nog even wat klein vuurwerk kan kopen voor oudjaar. Normaal zet je deze in een taart, maar voor onze kids is dat leuk vuurwerk afsteken. We rijden naar de plek waar een speeltuin aan het water ligt en waar we al eerder waren geweest. De zon kwam door dus dan gaat Doortje zwemmen en de kids volgen dan al snel ook haha. Hier blijft het water lang ondiep dus dat is ideaal. We spelen nog even in de speeltuin en rijden dan naar de stad voor de volgende. Daar is ook een meisje met haar oma en mama die iedere keer probeert contact te maken met Eliza. Alleen Eliza vindt het ook spannend. Na een tijdje gaan ze op het draaiding, Gijs draait ze rond en vraagt het meisje erbij. En het ijs lijkt gebroken. Zodra ze ermee stoppen gaat het meisje helaas al naar huis. Maar ik vond het mooi om te zien hoe het gaat tussen de kinderen. Dan komt een moment op de Noorse grens even naar boven waar er een Noors meisje naar Eliza toe kwam en die met gebaren taal en een beetje Engels wilde vragen of Eliza kwam spelen. Toen ging ze wel mee. Taal hoeft dus geen blokkade te zijn.
We wandelen nog even door de winkelstraat, maar we beginnen moe te worden en willen gewoon boodschappen gaan doen en naar huis. Nog eerst even een klein ijsje bij die mooie kerk op het bankje voordat we gaan. In de laatste zon van vandaag. En dan komt er een MSN langs gelopen met een muts op en een dikke winterjas aan. En wij zitten in onze zomerkleding met slippers en een ijsje. Maar kom op. Met 18 graden een winterjas? Haha. Het verschil mag er zijn. Na een kort bezoekje aan de Lidl op weg naar huis. Dat ging gelukkig ook goed. Totdat Gijs nog even een weggetje in wil rijden waar hij dacht tot aan een strandje te kunnen rijden. Het was een prachtige ligging inderdaad, maar de auto draaien kon niet, dus in z'n achteruit de heuvel op. Wat stinkt er zo? Brandend rubber? Of de versnelling? Haha. Niet voor herhaling vatbaar dus. De volgende keer gewoon parkeren op die parkeerplaats aan de overkant van de weg.
We sluiten de dag af met een prachtig zicht op een volle maan die uitstraalt over de zee. Wat een lichtbol is het dan. Echt net een film. Gijs probeert het op foto te krijgen, dus kijk maar of je het gevoel er ook bij krijgt. Haha.

Donderdag:
En we blijven verwend worden met mooi weer. Voor ons dan in ieder geval. Gijs heeft tot half 2 afspraken staan, doe ik met de kids weer een beetje ons dagelijkse bezigheden, haha. Wanneer ze even wat educatieve spelletjes op de tablet mogen doen neem ik eens een keertje de tijd mijn eigen laptopje open te slaan en te starten aan mijn werkjes. Of hoe dat ik het ga noemen. Het doorspitten van al die mooie aantekeningen die ik gerangschikt op de laptop mag gaan zetten. Ik krijg er helaas niet al teveel tijd voor, maar wauw wat gaf dit een fijn gevoel. Ook dat er in die aantekeningen al meer informatie staat hoe ik bepaalde dingen aan kan pakken of waar ik bepaalde werkwijze kan vinden. Aantekeningen gemaakt uit gesprekken die ik al met andere gevoerd heb. Mooi hoe dat werkt. Dus, dit smaakt naar meer.
De zon blijft mooi aan de hemel dus na onze pannenkoeken en bruchetta lunch, die goed gelukt was, reden we naar ons strandje beneden in het dorp in de hoop dat we bootman Dennis tegen kwamen om nog die 20 euro contant te betalen. Maar hij was er niet. Doen we het gewoon de volgende keer. We zwemmen weer fijn op deze plek en ik maak weer gebruik van de kano van Dennis. Dat mochten we gewoon en daar maak ik dan ook gebruik van. Heerlijk dobberen op dat water. Er komt nog een Duitse vrouw met haar 2 kinderen op het strandje zitten en vraagt of het water niet te koud is om te zwemmen. Ze hebben hier ook een vakantiehuis op het eiland en zijn er nu voor de jaarwisseling. Ook zij verhuren dat huis in de zomer. Na onze plons wil Gijs nog even naar een plek rijden niet ver weg, waar een knus huisje op staat van een Griekse familie die Reni's Place heet. Zelfgemaakte spullen verkopen ze er en ook olijf producten etc. Maar we komen er aan en is het helaas vandaag dicht. Misschien toch alleen in het weekend open. Voor de volgende keer. Want het ziet er wel heel leuk uit. We rijden een stukje hoger de bergen in waar de zon weer volop schijnt, want beneden bij de kust schuilt hij alweer bijna achter de bergen. Via deze weg komen we weer langs de dichten dierentuin met zijn vele pauwen en zo weer naar huis. Na een goede lunch hoeven we niet veel avond te eten en lopen we nog net voor zonsondergang het straatje voor het huis in om ook vuilnis te rapen. Dat had ik trouwens sochtends met de kids ook nog even gedaan.
En zodra we terug kwamen van de wandeling, waar we nog geen maan boven de zee zagen hangen, stond de maan ineens in het rood boven de zee. Hoe kan dat dan haha. Ach ja. Mooie heldere avond weer met een maan vanuit je woonkamer.

Vrijdag:
Deze ochtend zou ik mijn tijd nemen om aan mijn laptopje te gaan zitten. Gijs kreeg het idee om met de kids dan even op pad te gaan. Maar wat krijg je dan: een leuke band! Hardstikke slap. Tja, toch een doorn of iets opgelopen en die is eruit gefloept tijdens het rijden denk ik. We hebben een reserve wiel en de materialen om hem omhoog te krikken. Gijs ging alleen iets te snel te werk en zetten dus de krik verkeerd om. Zodra de reserve band er half onder stond schoot de krik eronder uit. Gijs zei het al een paar keer en zo zie je maar weer. De krik draaide we om en zo kwam de reserve band er weer onderuit en konden we de auto ook verder omhoog krikken. Band er eenmaal op, was hij toch wel aan de slappe band, maar het was een nieuwe, dus rijdt Gijs toch maar even langs het tankstation om hem op te laten pompen. De goeie man daar kon vertellen dat hij er goed strak op zat en dat de autoverhuur het wel regelt. Hij wilde ons zelfs een nieuwe band verkopen, maar dat was dus niet nodig. Hij wilde geen geld voor zijn diensten, maar Gijs gaf hem toch een kleinigheidje. Ik heb in die 1,5 uur toch heerlijk in m'n uppie thuis kunnen zitten en teksten kunnen typen en mijn notities terug kunnen lezen. Erg fijn. Toen Gijs en de kids terug kwamen regelde ik nog even een lunch en reden we in de loop van de middag toch nog even een half uurtje naar de Black Caves. Niet de blauwe maar de zwarte. Een grot in de bergen dus. De bergen die Gijs nog graag eens aan ons wilden laten zien. We moesten best stijl naar boven, maar aan de bordjes te zien komen hier genoeg toeristen in de zomer. En er wonen nog genoeg mensen zo hoog de bergen in. We parkeren de auto bij de trap die naar boven gaat. Of ja, stenen die een pad maken met een touw ernaast. Toch wel handig dat deze er hangt. Deze klik doen we rustig aan en genieten van het uitzicht. Toen ik op de heenweg in de auto zat en ik keek even naar links schrok toch even van het uitzicht dat we al zo hoog zaten, haha. Maar eenmaal daar boven in die grot was het even fijn zitten en het in je opnemen. Op de terugweg kwamen we toch weer langs die ene kerk waar ik toch graag een keer binnen had gekeken, maar die was laas niet open. Mooie grote kerk ook. We stopten wel even bij een mini kerkje met 3 grote klokken ernaast. En 2 schommels dan wel. De kinderen rende naar de schommels, kon ik even binnen spieken, want ook deze was dicht. Maar een hele mooie van hout aan de binnenkant. Het zwemmen lieten we vandaag maar voor wat het was, want met bewolking wordt het al sneller donker. Ik mocht van Eliza weer bruchetta maken, dus daar starten ik mee zodra we thuis kwamen. Na het eten ploften we met z'n vieren op de bank en om de drukte van Fritz te minderen gingen we weer eens fluister spelletjes doen of dieren raden. Dat werkt toch eigenlijk wel goed die simpele dingen. Savonds wanneer de kids in bed liggen, bellen Gijs en ik nog met Sandra en Koos die nu in Portugal zitten. Het voelde bijna gewoon als een huiskamer gesprek haha. Het ging zo vanzelf. En ook weer fijn om elkaar te zien en te spreken.

Geschreven door Doorgijss.reisblog